Ορισμένα αποσπάσματα της συνέντευξης Τύπου έχουν ως εξής:

Οι εξελίξεις στην Ακτοπλοΐα επιτρέπουν την εξαγωγή ορισμένων γενικότερων συμπερασμάτων: - Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, οι διαχειριστές των συμφερόντων του κεφαλαίου, αποθεώνουν το ρόλο της «ιδιωτικής καπιταλιστικής πρωτοβουλίας». Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας υπόσχεται νέα προνόμια στους εφοπλιστές για την... ανανέωση του στόλου τους. Η τοποθέτηση αυτή είναι προκλητική. Χρόνια τώρα, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ παρέχουν πρωτοφανή προνόμια στο εφοπλιστικό κεφάλαιο.(Φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, προνομιακές δανειοδοτήσεις). Η αντιναυτεργατική πολιτική διαμόρφωσε συνθήκες έντασης του βαθμού εκμετάλλευσης των ναυτεργατών. Χτυπήθηκαν, όλοι οι ναυτεργατικοί αγώνες. Οι εφοπλιστές συσσώρευσαν τεράστια κεφάλαια. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Σε μελέτη της ΕΤΒΑ για τη «Δομή του Ακτοπλοϊκού στόλου», που δημοσιεύτηκε στον Τύπο στις αρχές του 1999, διαπιστώνεται ότι «το μεγαλύτερο μέρος της κίνησης στην Ακτοπλοΐα εξυπηρετείται από πλοία πεπερασμένων ταχυτήτων, μεγάλης ηλικίας και περιορισμένης μεταφορικής ικανότητας ανά σκάφος». «Το 55% περίπου, αλλά και του τονάζ είναι άνω των 25 ετών που σημαίνει ότι το 2004 θα είναι είτε στο όριο των 35 ετών (όριο απόσυρσης), είτε θα το έχουν υπερβεί»!Σε μελέτη της ΚΟ Ναυτεργατών του ΚΚΕ - αρχές του 1998 - όπου αναλύονται τα επίσημα στοιχεία, σημειώνεται ότι ο μέσος όρος ηλικίας των ακτοπλοϊκών πλοίων είναι 24 χρόνια και ότι το πρόβλημα των υπερήλικων πλοίων δεν αφορά μόνο τις «μικρές», αλλά αφορά και τις «μεγάλες», τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις, που έχουν εισαχθεί και στο χρηματιστήριο. Οι ΜΙΝΩΪΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ, η ΑΝΕΚ και η Εταιρία «Στρίντζη» διαθέτουν πλοία με μέσο όρο ηλικίας, 24-22 και 23 χρόνια, αντίστοιχα. Οι αλλαγές που έχουν επέλθει το τελευταίο διάστημα με τη ναυπήγηση ορισμένων πλοίων δε μειώνουν καθόλου τη σημασία του συμπεράσματος.

- Σε συνθήκες κυριαρχίας των μονοπωλίων καταρρίπτεται ο μύθος του «ελεύθερου, θεμιτού ανταγωνισμού». Το «μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και το μικρότερο». Αυτό χαρακτηρίζει τη διεθνή και την ελληνική οικονομία. Αυτό λαμβάνει χώρα σήμερα στην ακτοπλοΐα και θα ενταθεί με την είσοδο των πολυεθνικών ή διά μέσου της διαπλοκής με τα πολυεθνικά συμφέροντα. Ο ανταγωνισμός γεννάει τα μονοπώλια που συνεννοούνται, συνεργάζονται, κρατούν τα εισιτήρια, τα ναύλα σε υψηλά επίπεδα, προσυμφωνούν για την περικοπή δρομολογίων όταν τα θεωρούν «ασύμφορα», κινούνται με δυο λόγια, με μοναδικό κριτήριο το υπερκέρδος. Καταρρίπτεται ο μύθος του «λαϊκού καπιταλισμού» που εξυφάνθηκε γύρω από τις εταιρίες «λαϊκής βάσης». Οι εταιρίες «λαϊκής βάσης» αποτελούν το ψευδώνυμο της «αφρόκρεμας» της ολιγαρχίας του πλούτου που ελέγχει τις επιχειρήσεις αυτές.

- Η κατάργηση του καμποτάζ είναι μέρος της αντιλαϊκής πολιτικής που παραδίδει την παραγωγική βάση και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας στο ντόπιο και στο ξένο κεφάλαιο, βαθαίνοντας το καθεστώς της εξάρτησης και της υποτέλειας. Οπως για παράδειγμα: Με τη «νέα δομή» του ΝΑΤΟ, ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου έχει περιέλθει στην ευθύνη του ΝΑΤΟικού στρατηγείου της Νάπολης. Με ευθύνη της κυβέρνησης προωθείται η διαδικασία ΝΑΤΟποίησης - διχοτόμησης του Αιγαίου. Η επικίνδυνη αυτή εξέλιξη συνδέεται με την κυβερνητική «αδιαφορία» για τη σχέση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών με την άμυνα και την κυριαρχία της χώρας μας.

Το ΚΚΕ καλεί τους ναυτεργάτες και τους εργαζόμενους να απαιτήσουν τη διατήρηση του καμποτάζ και την ανάκληση του Κοινοτικού κανονισμού 3577/92. Βρίσκεται στο πλευρό του νησιωτικού πληθυσμού και στηρίζει τα αιτήματά του για την ικανοποιητική κάλυψη των συγκοινωνιακών αναγκών και τη μείωση του υψηλού κόστους μεταφοράς επιβατών, οχημάτων και εμπορευμάτων. Τα κέρδη άλλωστε των ναυτιλιακών επιχειρήσεων ανέρχονται σε πολλά δισεκατομμύρια δραχμές: Η ΑΝΕΚ το 1997 είχε κέρδη 5 δισ. και το 1998 5,1 δισ. Οι «Μινωικές Γραμμές» το 1996 είχαν κέρδη 4,9 δισ. δρχ., το 1997 6,7 δισ. δρχ. και το 1998 10,1 δισ.! Οι «Επιχ. Αττικής» το 1996 είχαν κέρδη 4 δισ. δρχ., το 1997 5,2 δισ. δρχ. και το 1998 9 δισ. δρχ.!

Το ΚΚΕ στηρίζει τους αγώνες των ναυτεργατών για την υπεράσπιση του δικαιώματος δουλιάς που κινδυνεύει, σε μαζική κλίμακα, από την κατάργηση του καμποτάζ. Τους αγώνες τους για την προστασία και τη διεύρυνση των ασφαλιστικών, εργασιακών δικαιωμάτων, την αποφασιστική αντιμετώπιση του φαινομένου της «μαύρης» ανασφάλιστης εργασίας, που κυριαρχεί στα ανασφάλιστα, με σημαίες ευκαιρίας κρουαζιερόπλοια, τα οποία εκτός των άλλων, παραβιάζουν το καμποτάζ! Υποστηρίζει το αίτημα της προσαρμογής των οργανικών συνθέσεων στις αυξημένες ανάγκες των πλοίων, την καθιέρωση της 6ωρης με μέγιστο 8ωρης εργασίας για τα πλοία υψηλών ταχυτήτων και την εφαρμογή των «διπλών πληρωμάτων». Η πρόσφατη υπουργική απόφαση του ΥΕΝ για τα ταχύπλοα σκάφη είναι απαράδεκτη, υιοθετεί ουσιαστικά τις εφοπλιστικές θέσεις, υπηρετεί την αύξηση των κερδών τους. Επιχειρεί να επιβάλει τις 11 ώρες ημερήσιας εργασίας, διαιωνίζει την επικίνδυνη κατάσταση της εντατικοποίησης της εργασίας, που υπονομεύει την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.

Το ΚΚΕ καταδικάζει την πολιτική της κυβέρνησης που ξεπουλά τα λιμάνια, και συρρικνώνει τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία. Πρόκειται για έκφραση της ίδιας διαλυτικής πολιτικής. Εχουμε χαρακτηρίσει το ξεπούλημα των λιμανιών ως έγκλημα. Η κυβέρνηση προχωρά στο διαμελισμό του ΟΛΠ, στη θυγατροποίηση και στην ιδιωτικοποίησή του. Εκχωρεί και μισθώνει χώρους σε ιδιώτες. Προετοιμάζεται η παραχώρηση προβλητών στο εφοπλιστικό κεφάλαιο. Το λιμάνι θα γίνει «γκέτο». Η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ εγκυμονεί κινδύνους για το μέλλον της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος. Αυτή δοκιμάζεται άγρια από την ασύδοτη δράση των εφοπλιστών και την κυβερνητική πολιτική που θυσιάζει τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, στο βωμό του καταμερισμού εργασίας που επιβάλλει η ΕΕ για την ενίσχυση των ναυπηγείων των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Θεωρούμε ότι υπάρχει αντικειμενική βάση για τη δημιουργία πλατιών αγωνιστικών συσπειρώσεων και την ανάπτυξη συντονισμένων αγώνων ενάντια στην αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Ενάντια στην εφοπλιστική ασυδοσία. Ο αγώνας αυτός πρέπει και μπορεί να έχει προοπτική.

Απαιτούνται ριζικές πολιτικές - κοινωνικές αλλαγές, λαϊκή εξουσία και διακυβέρνηση που θα εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Στο κρίσιμο αυτό ζήτημα απαντά η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για τη συγκρότηση ενός αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού μετώπου πάλης, το οποίο δίνει προοπτική στις ελπίδες και στα οράματα για μια καλύτερη ζωή. Η προγραμματισμένη, σε βάθος χρόνου, ανάπτυξη των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, η πλήρης κάλυψη των συγκοινωνιακών αναγκών όλων των νησιών, μικρών είτε μεγάλων, καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, η μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων με προσιτό εισιτήριο, η βελτίωση της κατάστασης των ναυτεργατών, η προστασία της ασφάλειας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και του θαλάσσιου περιβάλλοντος, η ανάπτυξη του λαϊκού τουρισμού, προβάλλουν την ανάγκη μιας άλλης πολιτικής. Σημαντικό εργαλείο αυτής της πολιτικής αποτελεί η πρόταση του ΚΚΕ, που είναι και πρόταση πολλών φορέων του μαζικού κινήματος για τη δημιουργία Δημόσιου, «Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών», που θα υπόκειται σε εργατικό - κοινωνικό έλεγχο και θα βασίζεται σε διαδικασίες διαφάνειας και συλλογικότητας. Η αναπτυξιακή αυτή πρόταση συνδέεται με την εφαρμογή κλαδικών πολιτικών για την ανάπτυξη των λιμανιών, της εγχώριας Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας και της Χαλυβουργίας, στην κατεύθυνση της αξιοποίησης των παραγωγικών δυνατοτήτων και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας. Το ΚΚΕ θέτει την πρότασή του αυτή στους ναυτεργάτες, στους εργαζόμενους των νησιών, στους εργαζόμενους στα λιμάνια, στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, σ' όλους τους εργαζόμενους και τους καλεί σε συσπείρωση και αγώνα, ο οποίος μπορεί και πρέπει να έχει προοπτική.