Στην «καθιερωμένη» θριαμβολογία, με αφορμή τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας, επιδίδεται η κυβέρνηση, ακριβώς για να αποκρύψει από τον ελληνικό λαό την απόλυτη στοίχισή της πίσω από ΕΕ και ΗΠΑ και την «προσαρμογή» των εθνικών συμφερόντων στα συμφέροντα των «ισχυρών συμμάχων».

Κι, όμως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υποστήριξε ότι το διαπραγματευτικό πλαίσιο και η περιβόητη αντιδήλωση αποτελούν «αδιάψευστη επιβεβαίωση της επιτυχίας της στρατηγικής και των χειρισμών της κυβέρνησης». Σύμφωνα με τον Θ. Ρουσόπουλο η κυβέρνηση «έχει πετύχει τη συμπερίληψη των ελληνικών επιδιώξεων σε νομικά δεσμευτικά κείμενα της ΕΕ», που όμως ειδικά για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι σκόπιμα γενικόλογα, ενώ για το Κυπριακό δεν προβλέπουν ούτε μια ημερομηνία αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία.

Αυτό δεν εμπόδισε τον Θ. Ρουσόπουλο να ισχυριστεί ότι «για πρώτη φορά, διαμορφώνονται σαφείς προϋποθέσεις τόσο για την de facto, όσο και για την de jure αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, αμέσως μετά την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων»(!).

Παρ' όλα αυτά, είχε το θράσος να επιτεθεί σε όσους ασκούν κριτική, λέγοντας ότι «σε αυτές τις ώρες, δυστυχώς επιχειρείται μια μίζερη και τελείως αβάσιμη μικροπολιτική κριτική», εστιάζοντας κυρίως στο ζήτημα της διατήρησης εκ μέρους της Τουρκίας του δικαιώματος άσκησης βέτο για την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε διεθνείς οργανισμούς, κυρίως στο ΝΑΤΟ, ισχυριζόμενος ότι η σχετική δήλωση της βρετανικής Προεδρίας είναι «μη δεσμευτική νομικά δήλωση». Διαφορετική γνώμη όμως έχει η προεδρία και η Αγκυρα...

Στο μεταξύ, τη διεξαγωγή προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για θέματα εξωτερικής πολιτικής ζήτησε με επιστολή του προς την πρόεδρο της Βουλής ο Κ. Καραμανλής.