Επίθεση στην κυβέρνηση της Γαλλίας τόσο για τους χειρισμούς της στο θέμα των εξεγερμένων στα «γκέτο» της χώρας, αλλά και γενικότερα για την πολιτική που εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια όσον αφορά τους μετανάστες, εξαπέλυσαν χθες πρωτοκλασάτα ονόματα της ποδοσφαιρικής Εθνικής Γαλλίας. Ας σημειωθεί ότι αρκετοί είναι οι παίκτες που έχουν χριστεί διεθνείς με τους «τρικολόρ», αλλά ήταν παιδιά μεταναστών όπως ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο Τιερί Ανρί.

Χτες από τη Μαρτινίκα όπου βρίσκεται η Εθνική Γαλλίας, για φιλικό παιχνίδι (ως φόρο τιμής στα 152 θύματα αεροπορικής τραγωδίας που είχε συμβεί πριν από λίγο καιρό) ο Λιλιάν Τουράμ που αγωνίζεται στη Γιουβέντους ήταν ιδιαίτερα καυστικός προς τους κυβερνώντες της Γαλλίας, αλλά και παράλληλα αποκαλυπτικός για την προβολή του θέματος όπως παρουσιάζεται από τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ.

«Μεγάλωσα στα προάστια και αισθάνομαι πολύ κοντά σε αυτά τα παιδιά. Η όλη κατάσταση με αηδιάζει. Κανείς δεν κάνει τις σωστές ερωτήσεις. Κανείς δεν προσπαθεί να κοιτάξει τα πραγματικά προβλήματα. Ολοι ασχολούνται με την ανασφάλεια αυτών των ανθρώπων, όμως κανείς δε συζητά πώς θα τους εξασφαλίσουμε μια δουλιά. Οι ταραχές που συγκλονίζουν το Παρίσι και τις υπόλοιπες γαλλικές μεγαλουπόλεις οφείλονται, κατά κύριο λόγο, στα προβλήματα ρατσισμού και ανεργίας. Προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο πως πρόκειται για απλούς βανδάλους, όμως δεν είναι έτσι» δήλωσε χαρακτηριστικά ο διεθνής παίκτης, ενώ έκανε κριτική και στον πρωθυπουργό Ντομινίκ ντε Βιλπέν. «Πριν τρία χρόνια οι εκλογές κρίθηκαν στο θέμα της ασφάλειας. Στις επόμενες μάλλον θα βρεθούμε αντιμέτωποι με το ίδιο ζήτημα. Προσπαθούν να βρουν κάποιον αποδιοπομπαίο τράγο μια και δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της ανεργίας», κατέληξε. Από την πλευρά του ο μέσος της Λυών, Φλοράν Μαλουντά, κρίνει πως η παρούσα κατάσταση ήταν αναπόφευκτη: «Οι άνθρωποι στα προάστια είναι απελπισμένοι, επομένως ήταν αναμενόμενη μια παρόμοια εξέλιξη».

Ο Ερίκ Αμπιντάλ δηλώνει ότι κατανοεί απόλυτα το σκεπτικό των επαναστατημένων ανθρώπων, καθώς έχει μεγαλώσει και αυτός σε ένα προάστιο της Λυών αναφέροντας μάλιστα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: «Οταν ζούσα εκεί, υπήρχε ένα σούπερ - μάρκετ, όμως οι διευθυντές αρνούνταν να προσλάβουν άτομα από τη γειτονιά μας. Μπορώ να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι βαρέθηκαν να έχουν μια τέτοια αντιμετώπιση από την κοινωνία».