ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Η ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: «Είναι καιρός τώρα που τα συνδικάτα των πιο προνομιούχων, προστατευόμενων με "ειδικές" ρυθμίσεις στρωμάτων των εργαζομένων, έχουν απολέσει το φωτοστέφανο των "εκπροσώπων του κοινού συμφέροντος". Αυτό είχε υπ' όψιν, ήδη τη δεκαετία του '80 ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν έκανε λόγο περί "ρετιρέ", αυτό υπολόγιζαν ηγέτες της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, όπως ο Τόνι Μπλερ, που έκοψε τον ομφάλιο λώρο συνδικάτων - Εργατικού Κόμματος(...). Οι αντιδράσεις των συνδικαλιστών στη μεταρρυθμιστική απόπειρα της κυβέρνησης εμφανίζονται ως οι ωδίνες που συνοδεύουν αναπόφευκτα τον "τοκετό" ενός νέου, υγιέστερου εργασιακού τοπίου» (το κύριο άρθρο στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΜΟΙΡΑΣΜΕΝΟΙ ΡΟΛΟΙ: «Η ηγεσία της ΓΣΕΕ πρέπει να αισθάνεται διπλά "αδειασμένη". Και από την κοινωνία, που έστρεψε την πλάτη της στη χθεσινή κινητοποίηση, και από τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος ετάχθη χθες κατά της μονιμότητας και υπέρ της ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις» (του Μανώλη Κοττάκη / «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΑ: «Οι μεταρρυθμιστικές τομές της κυβέρνησης Καραμανλή περνάνε στη Βουλή, η μία μετά την άλλη και η αξιωματική αντιπολίτευση όχι μόνο δεν μπορεί να τις εμποδίσει, αλλά και τις αποδέχεται όσο γίνεται αθόρυβα, αφού δεν μπορεί να κάνει αλλιώς» (του Χρήστου Πασαλάρη / «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»).

ΠΟΥ, ΠΟΤΕ, ΠΟΙΟΣ; «Είναι γνωστό ότι ο ΣΥΝ και όλες οι δυνάμεις που συμμετέχουν στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς αγωνίζονται επί της ουσίας εναντίον των επιλογών και των συνεπειών της Λισαβόνας» («ΑΥΓΗ»)