Ενα ερωτευμένο και χαρούμενο ζευγάρι ανάμεσα στα άλλα δοκιμάζει και τα ναρκωτικά. Σε λίγο οι «ουσίες» το απορροφούν! Το χώνουν μέσα στη δική τους λογική. Στη συνέχεια, δοκιμάζουν αρκετές από τις εμπειρίες των εξαρτημένων. Πορνεία, κλοπές, κλπ. Στόχος, να εξασφαλιστεί η δόση. Κάποια στιγμή, ποιος δεν το σκέφτηκε άλλωστε, αποφασίζουν να δοκιμάσουν την αποτοξίνωση.

Οι καλές προθέσεις, όταν δε μετουσιώνονται σε τέχνη παραμένουν, απλώς, καλές προθέσεις! Τις οποίες, φυσικά, και λαβαίνεις υπόψη σου. Ομως, αυτό δε φτάνει για τις ανάγκες σου. Για την επιθυμία σου να γνωρίσεις την πραγματικότητα και μέσα από την τέχνη. Να γνωρίσεις την πραγματικότητα με αυτόν τον ευγενή, και ανώτερο πράγματι, τρόπο.

Το «Candy», λοιπόν, έχει τις καλύτερες των προθέσεων. Διάλεξε το θέμα των ναρκωτικών, που έχει βάλει φωτιά στις σύγχρονες κοινωνίες. Καθώς μαγκώνουν, κυρίως, τη νεολαία, και την αχρηστεύουν. Διάλεξε αυτό το θέμα και προχώρησε ακόμα παραπέρα. Παίρνει σαφή θέση εναντίον τους! Αποκαλύπτει το αδιέξοδο της επιλογής. Και κάνει ένα ακόμα θετικό βήμα. Τάσσεται με αυτούς που προσπαθούν να απαλλαγούν. Με αυτούς που πραγματικά προσπαθούν. Χωρίς υποκατάστατα. Και διαπιστώνει, πως υπάρχει ελπίδα. Φτάνει να είναι κανείς αποφασισμένος.

Να, λοιπόν, διάπλατες οι καλές προθέσεις. Αναφανδόν όλοι θα πρέπει να πούμε «μπράβο». Και το λέμε, στο επίπεδο της επιλογής. Δεν μπορούμε, όμως, να κάνουμε το ίδιο και στο επίπεδο της μεταφοράς. Μας εμποδίζει η σχηματοποίηση. Η υπεραπλούστευση στη διατύπωση τόσο των αιτιών, που προκαλούν την επαφή με τα ναρκωτικά, όσο και στον τρόπο που αντιμετωπίζονται.

Διαπιστώνουμε, λοιπόν, πως η τέχνη έχει τις δικές της απαιτήσεις. Πρέπει με τις «καλαίσθητες εικόνες της», να πείθει. Το «Candy», δυστυχώς, δεν πείθει! Γιατί, ανάμεσα στα άλλα, δεν εμφανίζει τις κοινωνικές αιτίες, που «έφεραν» τα ναρκωτικά να θεωρούνται από μεγάλη μερίδα της νεολαίας, και από το ζευγάρι της ταινίας, απαραίτητα! Η χρέωση της ευθύνης, μόνον και αποκλειστικά στην οικογένεια, που κάνουν οι δημιουργοί του, δεν είναι η σωστή ερμηνεία. Αφήνοντας έξω, τον κυρίως υπεύθυνο, τον καπιταλισμό και τις αξίες του, διαιωνίζεις το πρόβλημα, αποπροσανατολίζεις, έστω και αν δεν είναι στις προθέσεις σου.

Παίζουν: Χιθ Λέτζερ, Αμπι Κόρνις, Τζέφρι Ρας.