Ξιφούλκησε, άλλη μια φορά, κατά των διαπλεκομένων ο πρόεδρος της ΝΔ στη χτεσινή ομιλία του στη συνεδρίαση της ΚΕ, επαναλαμβάνοντας τα γνωστά περί «απόπειρας ποδηγέτησης της πολιτικής, τη διολίσθηση των αποφάσεων σε εξωθεσμικά κέντρα και την υπονόμευση της ουσίας και της ποιότητας της Δημοκρατίας στον τόπο μας». Ωστόσο, την ίδια στιγμή, πλειοδότησε υπέρ ριζοσπαστικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αναφέροντας συγκεκριμένα την επίσπευση των αποκρατικοποιήσεων, την απελευθέρωση των αγορών, την «εξυγίανση» του ασφαλιστικού κ.ά. Με άλλα λόγια υπερθεματίζει και πιέζει για το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και την εκχώρησή του στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά, όπως ξέρουν και τα μικρά παιδάκια, αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να έχει άλλο αποτέλεσμα από το απότομο γιγάντωμα των ισχυρών οικονομικών κύκλων, οι οποίοι φυσικά και θα βάλουν και τη «σφραγίδα» τους στους όρους του ξεπουλήματος ώστε να ευνοηθούν τα συμφέροντά τους.

Δεν μπορεί, λοιπόν, ο Κ. Καραμανλής να το «παίζει» απηνής διώκτης της διαπλοκής και υπερασπιστής της «διαφάνειας» και από την άλλη να πιέζει για ταχύτερο ξεπούλημα των πάντων. Το μόνο που καταφέρνει είναι να επιβεβαιώνει ότι ο «αγώνας» κατά της διαπλοκής γίνεται «από τα μέσα» και με στόχο να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ας σταματήσει λοιπόν το παραμύθι, γιατί δεν έχει δράκο.