Το καθεστώς «πατρικίων» και «πληβείων», που επικρατεί στις τάξεις των μονίμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, θίγει με επιστολή της η σύζυγος ενός αξιωματικού του Στρατού Ξηράς, ο οποίος επί 21 χρόνια που βρίσκεται στην υπηρεσία δεν έχει μετατεθεί ούτε μια μέρα στον τόπο συμφερόντων του, που είναι η περιοχή της Καρδίτσας.

Η Αγάθη Σούφλα - Θωμοπούλου, της οποίας ο σύζυγος είναι υπολοχαγός και υπηρετεί στη Μήλο, στην επιστολή της τονίζει: «Οι στρατιωτικοί συνήθως κάθε δύο ή τρία χρόνια, την περίοδο του καλοκαιριού, παίρνουν μετάθεση, με ό,τι αντίκτυπο έχει αυτό για όλη την οικογένειά τους. Σαν να μην έφθανε αυτό βλέπουμε δύο κατηγορίες: των πληβείων και των πατρικίων. Αυτών που έχουν μέσον (πολιτικό-θρησκευτικό-στρατιωτικό) και ικανοποιούνται πηγαίνοντας σε πόλεις συμφερόντων τους και υπηρεσίες γραφείων, και αυτών που καρτερικά περιμένουν να δουν πώς συμπληρώνουν με το όνομά τους την κατάσταση των μεταθέσεων με ό,τι θέσεις απέρριψαν οι προύχοντες».

Στην ίδια επιστολή της σημειώνει ότι ο σύζυγός της έχει κατ' επανάληψη υποβάλει στην υπηρεσία του αναφορές, όπου εκθέτει το πρόβλημά του, επικαλούμενος προσωπικούς λόγους για τους οποίους ζητά μετάθεση, μετά από 21 χρόνια στην ευρύτερη περιοχή του τόπου συμφερόντων του. Εξάλλου, όπως τονίζει, συμμαθητές του με την ίδια ειδικότητα έχουν υπηρετήσει ακόμα και 4 φορές σε τόπο της αρεσκείας τους.

Για το ίδιο πρόβλημα έχει στείλει επιστολή και στον υπουργό Εθνικής Αμυνας, χωρίς όμως να υπάρξει απάντηση. Και αναρωτιέται: «Κύριε υπουργέ, κύριε αρχηγέ ΓΕΣ, γιατί δεν εκδημοκρατίζετε το νομοθετικό πλαίσιο των μεταθέσεων αντικαθιστώντας αυτό με σύστημα μοριοποίησης; Θέλετε να έχετε στρατιωτικούς υποτελείς-δημοσιοσχεσίτες αμοραλιστές; Πιστεύετε ότι η υπάρχουσα κατάσταση εξυπηρετεί τις εθνικές μας ανάγκες, ή μήπως εξυπηρετεί καθαρά ρουσφετολογικούς σκοπούς; Σας αρέσει η εικόνα του στρατιωτικού να παρακαλεί τον κάθε πολιτικάντη; Πού πάει αυτή η κατάντια;».