Τετάρτη 5 Ιούλη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Με τον καύσωνα στον κάμπο...

Δε λέω, στις μέρες του καύσωνα, η Αθήνα υποφέρει. Εκτός της αφόρητης ζέστης είναι και το μπετόν και η συγκοινωνιακή ταλαιπωρία που επιδεινώνουν την κατάσταση. Και φανταστείτε τι «τραβάει» ο οικοδόμος που δουλεύει στη σκαλωσιά, ο βιομηχανικός εργάτης που «λιώνει» στο εργοστάσιο. Αλλά, ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα στις ηπειρωτικές περιοχές της χώρας. Στο θεσσαλικό κάμπο π.χ., αυτές τις μέρες ο ήλιος «βαράει κατακούτελα», η «λάβα» κόβει την αναπνοή, ο αέρας όταν φυσάει είναι λίβας και, αντί να δροσίζει, «πυρώνει» περισσότερο. Στα χωριά του κάμπου δεν υπάρχουν κλιματιστικά μηχανήματα, η θάλασσα είναι μακριά. Ούτε και στη σκιά των δέντρων μπορεί να σταθεί κανείς.

Υστερα, αυτή την περίοδο που οι αγροτικές εργασίες είναι στο «φόρτε» τους, οι χωρικοί δεν «αδειάζουν» ούτε ώρα να κάθονται στον ίσκιο. Ολημερίς βρίσκονται στο χωράφι, να ποτίσουν, να σκαλίσουν, να μαζέψουν τη σοδειά. Καύσωνας, υγρασία και λίβας μαζί, που δεν αντέχονται. Ο Ανδρέας Κέλσιος, ο Σουηδός αστρολόγος που, στις αρχές του 18ου αιώνα, εφεύρε το φερώνυμο θερμόμετρο, ως κάτοικος του βορείου ημισφαιρίου της Γης, δε θα μπορούσε να καταλάβει την αγωνία των Θεσσαλών, όταν βλέπουν τη θερμοκρασία να ξεπερνάει τους 42 βαθμούς.

Κι όμως. Υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται ότι οι αγρότες δεν κουράζονται και δεν ταλαιπωρούνται στη δουλιά τους. Ποιος δε θυμάται υπουργούς της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τότε, στη διάρκεια των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων στη Θεσσαλία, να χαρακτηρίζουν τους ξωμάχους «τεμπέληδες» και «χαραμοφάηδες»; Αλλά έτσι είναι. Σε τούτο εδώ τον τόπο, όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται η προσφορά όσων, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, δουλεύουν και παράγουν, αλλά συκοφαντούνται κιόλας από εκείνους που κάθονται στις αναπαυτικές πολυθρόνες της εξουσίας.

Ακόμα και η Φύση κάνει ταξικές διακρίσεις. Αν είσαι εργαζόμενος, αγρότης, φτωχός συνταξιούχος, θα υποστείς τις επιπτώσεις του καύσωνα. Γιατί, για να βγάλεις το ψωμί σου είσαι αναγκασμένος να εργάζεσαι στο εργοστάσιο - καμίνι, στο λιοπύρι, να ζεις σε υπόγειο - φούρνο. Αν είσαι βολεμένος της εξουσίας, «κηφήνας» της αρπαχτής και της απάτης, γόνος πλούσιου μπαμπά θα τις αποφύγεις. Γιατί έχεις τη δυνατότητα να εργάζεσαι σε κλιματιζόμενο χώρο, να κολυμπάς στην πισίνα της βίλας σου, να πας για σκι στις Αλπεις.

Και το κράτος στο οποίο κυρίως οι εργαζόμενοι, οι αγρότες και οι συνταξιούχοι πληρώνουν φόρους τι κάνει για να βοηθήσει τους πολίτες του όταν πλήττονται από τον καύσωνα; Απλώς δίνει συμβουλές προφύλαξης: Πιείτε πολύ νερό, φοράτε καπέλα όταν εκτίθεστε στον ήλιο, μην κάθεστε πολλές ώρες στην παραλία, φάτε ελαφριά κλπ. Αλλά με τις συμβουλές προφύλαξης δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα. Οταν ο εργαζόμενος δουλεύει στο εργοστάσιο δε γλιτώνει από την αποπληξία πίνοντας νερό. Οταν ο αγρότης δουλεύει ντάλα μεσημέρι στο χωράφι δεν αντιμετωπίζει την ηλίαση φορώντας καπέλο. Κι όταν ο συνταξιούχος ζει στο υπόγειο δεν αποφεύγει τη θερμοπληξία τρώγοντας ελαφριά.

Χρειάζεται να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για ν' αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Π.χ. να δοθούν άδειες στους εργαζόμενους να φύγουν γρηγορότερα από τη δουλιά τους, να δοθούν κονδύλια για τον τεχνολογικό εξοπλισμό της αγροτικής οικονομίας, ώστε να μην αναγκάζεται ο αγρότης να δουλεύει χειρωνακτικά μέσα σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, να εγκατασταθούν κλιματιστικά μηχανήματα σε δημόσια κτίρια και προπάντων στα νοσοκομεία, ώστε να μπορούν να καταφεύγουν εκεί οι συνταξιούχοι που είναι και οι πλέον ανήμποροι και ευάλωτοι.


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ