Πέμπτη 6 Ιούλη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 24
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΑΛΕΧΑΝΤΡΟ ΑΓΚΡΕΣΤΙ
Ερωτας δίχως παρόν

Τελικά, πού πάσχει ο «Ερωτας Δίχως Παρόν»; Δεν έχει τίποτα να πει ή δεν ξέρει πώς να το πει; Το αποτέλεσμα, βέβαια, είναι το ίδιο. Ο θεατής, και στις δύο περιπτώσεις, πελαγώνει. Βλέπει (και ακούει) διάφορα πράγματα να διαδραματίζονται στην οθόνη, χωρίς να μπορεί να βγάλει άκρη. Προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσει τους γρίφους χάνει τους όποιους χυμούς διαθέτει η ταινία. Πρόκειται για σαδισμό των δημιουργών ή για ανικανότητα;

Ζητείται απάντηση! Μέχρι τότε, ωστόσο, εμείς πρέπει να κάνουμε τη δουλιά μας. Να προσπαθήσουμε να φτάσουμε στο μυαλό του δημιουργού, στην ουσία του έργου του. Μέσα, λοιπόν, από τις ελάχιστες σαφείς πληροφορίες που μας δίνει η ταινία θα προσπαθήσουμε να μάθουμε τι κρύβει. Εχουμε υποχρέωση να προσπαθούμε. Η εύκολη απόρριψη μπορεί, κάποιες φορές, να μας υποχρεώσει να χάσουμε πράγματα που έχουν αξία!

Από τη μια έχουμε μια ρεαλιστική ιστορία. Μια γυναίκα και ένας άντρας έτοιμοι να ερωτευτούν ερωτεύονται! Από την άλλη, ή μάλλον την ίδια στιγμή, έχουμε μια μεταφυσική (όχι αληθινή) ιστορία. Μια γυναίκα γνωρίζει και ερωτεύεται έναν άντρα το 2006 ο οποίος, όμως, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, έχει σκοτωθεί το 2004! Επομένως; Γρίφος!

Ανετα, θα μπορούσε να πει κανείς, «κύριοι, ξεκαθαρίστε τι θέλετε να πείτε και ειδοποιήστε με», γυρίζοντας την πλάτη στην ταινία. Ομως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η φόρμα της ταινίας, τα χρώματα, οι μουσικές, οι ανάσες, αποσπούν το ενδιαφέρον μας. Δεν μπορείς να γυρίσεις εύκολα την πλάτη. Βλέπεις πως οι δημιουργοί διαθέτουν κινηματογραφική παιδεία. Ξέρουν τους κινηματογραφικούς χρόνους. Την κινηματογραφική γλώσσα. Την κινηματογραφική αφήγηση.

Τότε, τι διάολο συμβαίνει; Το ζήτημα είναι καθαρά ιδεολογικό. Το περιέγραψε πριν 150 χρόνια ο Τολστόι. Κάποιοι δημιουργοί, είπε, επειδή δεν εμπιστεύονται αυτό που θέλουν να διηγηθούν ή γιατί θέλουν να ξεγελάσουν, περιτυλίγουν τη σύγχυσή τους με «ενδιαφέρουσες» εικόνες. Κάνουν τα εύκολα δύσκολα. Και μεταφέρουν στον θεατή την ευθύνη. Του λένε εσύ δεν είσαι ικανός να καταλάβεις. Και ο θεατής, ο ανόητος θεατής, για να μη φανεί χαζός, κάνει ότι εκστασιάζεται. Οτι το έργο τού προκάλεσε συντριβή! Πόσοι δεν έχουν σταθεί μπροστά σε έναν πίνακα και επειδή δεν καταλαβαίνανε τίποτα είπανε, κοιτώντας γύρω τους, δήθεν εκστατικά: «ω! θεέ μου».

Εσείς, αν μπείτε στην αίθουσα, δεν είναι ανάγκη να κάνετε ότι νιώσατε συντριβή, να φωνάξετε, «ω! θεέ μου». Ευχαριστηθείτε τα ωραία χρώματα, τα κάδρα, τις μουσικές. Διαβάστε την ιστορία, χωρίς τη μεταφυσική της διάσταση. Πείτε ότι βλέπετε μια ρεαλιστική ερωτική ιστορία. Μην ψάχνετε βαθύτερα πράγματα. Δεν υπάρχουν.

Παίζουν: Σάντρα Μπουλόκ, Κιάνου Ριβς, Ντίλανμ Γουός, Κρίστοφερ Πλάμερ.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Νευρικός εραστής (2008-09-11 00:00:00.0)
Τα ίχνη του χαμένου θησαυρού (2005-01-14 00:00:00.0)
Το νόημα της ζωής και πώς να το χάσετε (2005-01-14 00:00:00.0)
Αιχμάλωτη καρδιά (2004-08-13 00:00:00.0)
Η Μόνα Λίζα "αιμορραγεί" (1997-05-27 00:00:00.0)
Η Μόνα Λίζα "αιμορραγεί" (1997-05-27 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ