Αλίμονο αν η Ελλάδα "υστερούσε"... Αλίμονο αν άφηνε παραπονεμένους τους εμπόρους των όπλων. Αλίμονο αν δεν έσπευδε να προσπέσει στα πόδια των Αμερικάνων εκλιπαρώντας τους για ενίσχυση της "στρατιωτικής ισχύος".

Ο λόγος για τον ανταγωνισμό των εξοπλισμών ανάμεσα στην Τουρκία και τη χώρα μας, που χρόνια υποδαυλίζουν οι έμποροι όπλων και οι ΗΠΑ και ο οποίος το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε έξαρση.

Με αφορμή την "εξασφάλιση" από την Τουρκία 120 πυραύλων μέσου βεληνεκούς (164 χιλιόμετρα) τελευταίας τεχνολογίας (ATACMS), που βγήκε στα ΜΜΕ την "κατάλληλη ώρα", ο υπουργός Αμυνας Γ. Αρσένης έσπευσε να "καθησυχάσει" τους Ελληνες ότι "δεν έχει διαταραχτεί η ισορροπία στην περιοχή". Και αυτό γιατί η κυβέρνηση έχει φροντίσει να παραγγείλει ήδη 18 πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων, οι οποίοι μπορούν να βάλλουν και βλήματα των πυραύλων ΑΤΑCΜS. Επειδή αυτά ίσως φαίνονται λίγα, το υπουργείο Αμυνας σε τόνους "εθνικά υπερήφανους" ανακοινώνει ότι "έχει θέσει το θέμα απόκτησης των πυραύλων στην αμερικάνικη κυβέρνηση από το Δεκέμβριο του 1994" και περιμένει απάντηση στο τέλος του μήνα.

Με άλλα λόγια η κυβέρνηση δέσμια στο άρμα των αμερικανικών συμφερόντων, συμβάλλει στην "κατανάλωση" των καινούριων προϊόντων των πολεμικών βιομηχανιών της, χωρίς να σκέφτεται τα βάρη που φορτώνει στο λαό να πληρώσει. Είναι αυτονόητο επίσης ότι η αγορά τέτοιων οπλικών συστημάτων καμία σχέση δεν έχει με τις ανάγκες της εθνικής μας άμυνας.

Μόνο τις "ανάγκες" που κατασκευάζουν οι "ισχυροί προστάτες" εξυπηρετούν.