- Και αυτό το καλοκαίρι οι δασικοί υπάλληλοι ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Γιατί;

- Δεν ξεκινούν φέτος το καλοκαίρι οι απεργιακές κινητοποιήσεις. Ξεκίνησαν, από το 1995, αγωνιστικές κινητοποιήσεις, διεκδικώντας την ικανοποίηση συγκεκριμένων θεσμικών και οικονομικών αιτημάτων. Από τότε μέχρι τώρα, όχι μόνο δεν έγινε τίποτα από τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις που δόθηκαν, αλλά, αντίθετα, τα πράγματα χειροτέρεψαν. Μας πήρανε πίσω και αυτά που μας έδωσαν. Με το τελευταίο, εννοώ ότι η κυβέρνηση κατάργησε επιλεκτικά, με το νέο μισθολόγιο, το μοναδικό θεσμοθετημένο επίδομα ειδικών συνθηκών, που έπαιρναν από το 1995 οι δασικοί υπάλληλοι. Από εκεί και πέρα: Τα κονδύλια για τη δασοπονία είναι ψίχουλα. Στο θέμα της πυροπροστασίας, δεν έχει γίνει τίποτα ουσιαστικό. Οι δασικές υπηρεσίες έχουν τεράστια κενά σε μόνιμο προσωπικό - φτάνουν το 55% - και το 1/3 των δασαρχείων υπολειτουργεί. Σε όλα αυτά προστίθεται το θέμα των δασικών χαρτών και οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου περί δασών. Με τα αρνητικά άρθρα που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο αυτό, όχι μόνο δε θα λυθούν τα προβλήματα που πρέπει να λυθούν, αλλά θα λειτουργήσουν καταστρεπτικά για την ανάπτυξη και την προστασία των δασών.

- Γιατί οι εκάστοτε κυβερνήσεις ακολουθούν πολιτική καταστροφής των δασών και υποβάθμισης των δασικών υπαλλήλων;

- Η Ελλάδα είναι ένα "οικόπεδο" που πουλάει οικόπεδα. Γι' αυτό κι ασκείται καταστροφική δασική πολιτική, που έχει σαν σκοπό την εμπορευματοποίηση του δασικού πλούτου και την αλλαγή χαρακτήρα και χρήσης της δασικής γης. Και η εμπορευματοποίηση δε σταματά εδώ, αλλά επεκτείνεται και στην προστασία των δασών, όπως, για παράδειγμα, συμβαίνει με τα πυροσβεστικά αεροπλάνα, όπου, μάλιστα, πρόσφατα αγοράστηκαν άλλα τέσσερα. Ενισχύονται δηλαδή τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης, ενώ έχει αποδειχτεί ότι έχουν επικουρικό και όχι ουσιαστικό ρόλο - δε σβήνουν ψωτιές - και είναι πολυδάπανα, 20 δισ. δραχμές "πετάμε" κάθε χρόνο για τα αεροπλάνα. Από την άλλη, δεν ενισχύονται οι επίγειες δυνάμεις, που είναι και ο βασικός μηχανισμός κατάσβεσης. Οταν, λοιπόν, σε όλα προέχει η εμπορευματοποίηση, φαίνεται ότι δε χρειάζονται τους δασικούς υπαλλήλους και γι' αυτό υποβαθμίζουν και διαλύουν τις δασικές υπηρεσίες και δε δίνουν τα απαραίτητα κονδύλια για την ανάπτυξη των δασών. Για παράδειγμα, στην αναδάσωση, οι πιστώσεις που δίνονται φέτος δεν καλύπτουν ούτε τα έξοδα συντήρησης των φυτωρίων!

- Τι πρέπει να γίνει τελικά;

- Να υπάρξει αλλαγή πολιτικής, στην κατεύθυνση της ανάπτυξης και προστασίας των δασών και της δημόσιας περιουσίας. Παράλληλα, οι δασικές υπηρεσίες και οι δασικοί υπάλληλοι να πάρουν τη θέση που τους αξίζει και όχι να βρίσκονται σε καθεστώς μεσαίωνα. Η κυβέρνηση, αν θέλει να δείξει πραγματικό ενδιαφέρον για τα δάση, πρέπει, πρώτα από όλα, να επανεξετάσει το νόμο του '89 και να αποσύρει από το νομοσχέδιο του υπουργείου Γεωργίας το κεφάλαιο για τους βοσκότοπους και να προχωρήσει στην κατάρτιση και οριστικοποίηση των δασικών χαρτών. Γιατί αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος όλες αυτές οι ρυθμίσεις να λειτουργήσουν ως βιομηχανία αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων με καταστρεπτικές συνέπειες. Από εκεί και πέρα, πρέπει να εφαρμόσει το πόρισμα της Κοινοβουλευτικής Διακομματικής Επιτροπής, να λάβει σοβαρά υπόψη της τις προτάσεις του δασικού συνδικαλιστικού κινήματος και να μην αρνείται το διάλογο.

Κ. Δ.