Ταραχή, πανικός, αυτοσχέδια "περιπολικά", καραμπίνες, μπαλάσκες, μπαταριές στον αέρα..! Σκηνικό κατάλληλο για τις ανάγκες μιας νοσηρής τηλεθέασης ανήμερα των Φώτων! Σκηνικό, που στήθηκε μετά από επίμονες και κοπιαστικές - είναι γεγονός - προσπάθειες αρκετών καναλιών, που "πήραν το νόμο στα χέρια τους"... Γέμισαν οι οθόνες και τα "παράθυρα" από υστερία, ρατσισμό και αλβανοφαγία, από κραυγές που "κατάπιαν" κυριολεκτικά τις ελάχιστες ψύχραιμες φωνές. Φωνές, που μάταια προσπαθούσαν να εξηγήσουν ότι δεν έχει σημασία η εθνικότητα των "κουκουλοφόρων" που διαπράττουν τις ληστείες και ότι το να τονίζεται αυτό (η εθνικότητα) είναι επικίνδυνο, γιατί τροφοδοτεί το ρατσισμό και την ξενοφοβία. Οτι η εξώθηση πολιτών - πολιτών που μπορεί πράγματι να έχουν οδηγηθεί σε απόγνωση - σε αντιδράσεις σαν και αυτές που βλέπαμε στις οθόνες μας, είναι πράξη όχι απλά αδιέξοδη, αλλά και επικίνδυνη. Οτι αλλού, προς την κυβέρνηση και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, πρέπει να εκφρασθεί η διαμαρτυρία και η απαίτηση για την προστασία των πολιτών. Οτι αυτές οι κάννες που μπροστά στις κάμερες σημάδευαν στον αέρα, αύριο είναι πολύ πιθανό να στραφούν προς "ό,τι κινείται ύποπτα", όπως δήλωνε χαρακτηριστικά ένας από τους αγανακτισμένους κατοίκους και τότε... όποιον πάρει ο χάρος...

Λεπτομέρειες άνευ σημασίας, κρίνονται μάλλον αυτά από τα μεγάλα αφεντικά της "ενημέρωσης". Ισωςίσως για ορισμένους να είναι ακριβώς αυτά που αύριο θα τους εξασφαλίσουν το επόμενο "θέμα", το οποίο θα γεμίσει τις οθόνες και τα "παράθυρά" τους. Εκεί είναι στραμμένη η κάμερά τους. Μια κάμερα, που μονίμως "ζουμάρει" στο επιφαινόμενο και ποτέ στην αιτία. Στον "Αλβανό" και όχι στην αλβανοποίηση, που απειλεί - αν ήδη δεν έχει αγκαλιάσει - μεγάλα στρώματα της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας, που βυθίζεται όλο και πιο πολύ, όλο και πιο μαζικά, όλο και πιο μόνιμα στην ανεργία και στην εξαθλίωση. Μιας κοινωνίας, όπου ακόμα και η εγκληματικότητα "εκσυγχρονίζεται", αλλάζει μορφή και παίρνει μαζικές διαστάσεις, έτσι που αστοί οικονομολόγοι και κοινωνιολόγοι να προβλέπουν το εφιαλτικό φαινόμενο του λεγόμενου "εμφυλίου των πόλεων", όπου οι στρατιές των ανέργων και των πεινασμένων θα εφορμούν μαζικά στις συνοικίες και στα σπίτια των "εχόντων" προκειμένου να επιβιώσουν! Μιας κοινωνίας, που μια "θεά" αναγνωρίζει και σε μια "θεά" προσεύχεται. Αυτήν, της "παραγωγικότητας" και της "ανταγωνιστικότητας", η οποία πολλαπλασιάζεται πάνω στα ερείπια των εργασιακών σχέσεων, των εργατικών δικαιωμάτων, των εκατομμυρίων χαμένων θέσεων εργασίας.

Αυτήν την πραγματικότητα δεν την αγγίζουν, αν δε θέλουν να την αποκρύψουν, οι "μπαταριές" των τελευταίων ημερών, που στην καλύτερη περίπτωση σημαδεύουν στον αέρα και στη χειρότερη στις ίδιες τις συνειδήσεις μας.