Η πρώτη "κανονική" παράδοση της προεδρίας της Δημοκρατίας στη σύγχρονη ιστορία της Βουλγαρίας (αυτή του Ζέλεφ προέκυψε από ανατροπή του Τοντόρ Ζίβκοφ) δεν έμελλε να συνοδευτεί από "σταθερότητα" στη Σόφια: ο ορκισθείς την περασμένη εβδομάδα Πέταρ Στογιάνοφ βρέθηκε, πριν καν αναλάβει καθήκοντα, αναγκασμένος να κινηθεί σε πολιτικό ναρκοπέδιο.

Οι διαπραγματεύσεις οι οποίες αναπτύχθηκαν κατόπιν πρωτοβουλίας του, ώστε να επιτευχθεί συμφωνία του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος (υπό τον Γκεόργκι Παρβάνοφ) και του συνασπισμού της αντιπολίτευσης Ενωση Δημοκρατικών Δυνάμεων (υπό τον (Ιβάν Κοστόφ) και να λήξει η αβεβαιότητα και η ακυβερνησία του τελευταίου μήνα, κατέληξαν, την Παρασκευή, σε αδιέξοδο.

Με δεδομένη την άρνηση της ΕΔΔ να αποδεχτεί σχηματισμό νέας κυβέρνησης Σοσιαλιστών, τους οποίους κατηγορεί για την επαπειλούμενη κατάρρευση της οικονομίας, η περαιτέρω πόλωση του κλίματος φαντάζει περίπου βέβαιη. Πολλώ μάλλον, επειδή ο Στογιάνοφ θα πρέπει, ως εκ του Συντάγματος, να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Ντόμπρεφ.

Η αντιπολίτευση επιμένει να ζητά άμεσα εκλογές, και δείχνει διατεθειμένη να διεκδικήσει την εξουσία με οποιονδήποτε τρόπο.

Ο Στογιάνοφ βρίσκεται, λοιπόν, προ διλήμματος: είτε θα δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στους (εξ ορισμού πολιτικούς του αντιπάλους) Σοσιαλιστές, τηρώντας τα προσχήματα, ή θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές με τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί ο άνθρωπος που έδωσε στη βουλγαρική οικονομία τη χαριστική βολή...

Μπ. Γ.