Το σχέδιο νόμου για την υγεία αποτυπώνει τα βασικότερα σημεία της λογικής του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, που ανέπτυξε (26.3.1997) στην εκδήλωση του Συνδικαλιστικού Τομέα του ΠΑΣΟΚ: Οτι δηλαδή κάθε εργαζόμενος πρέπει να αναλάβει ο ίδιος τις ευθύνες για την ασφάλισή του, τη στέγαση και την υγειονομική περίθαλψή του.

• Ετσι λοιπόν με αυτό το σχέδιο ανατρέπεται το ισχύον καθεστώς χρηματοδότησης και οικονομικής λειτουργίας των κρατικών μονάδων περίθαλψης, καθώς νοσοκομεία και Δίκτυα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας θα λειτουργούν σαν ιδιότυπες "επιχειρήσεις", διοικούμενες από γενικούς διευθυντές, με κύριο στόχο την περικοπή δαπανών. Προ των θυρών βρίσκεται η χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς επιχειρείται η μετάθεση σ' αυτά της χρηματοδότησης των νοσοκομείων.
• Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για δημιουργία υποδομής πρωτοβάθμιας περίθαλψης εκεί που δεν υπάρχει (π.χ. μεγάλες αστικές περιοχές).
• Επιχειρείται συντηρητική αναδιάρθρωση του ιατρικού δυναμικού, όσον αφορά την εκπαίδευση, την ειδίκευση, τις εργασιακές σχέσεις, την επιστημονική εξέλιξη και την ιεραρχία.

Προέχει λοιπόν ο συντονισμός όλων εκείνων που θα πληγούν: Είναι η πλειοψηφία των εργαζομένων, τα ασφαλιστικά τους ταμεία και οι λειτουργοί της υγείας σε όλα τα επίπεδα.

Γι' αυτό και το νομοσχέδιο αυτό, όπως σωστά αποφάσισε η Ενωση Νοσοκομειακών Γιατρών Αθήνας Πειραιά (ΕΙΝΑΠ), δεν μπορεί να αποτελέσει ούτε βάση για διάλογο. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να διατηρηθεί η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση στη δημόσια περίθαλψη, αλλά αντίθετα χρειάζεται να ανατραπεί ριζικά, με κριτήριο από τη μία την κάλυψη των πραγματικών υγειονομικών αναγκών του εργαζόμενου λαού και από την άλλη την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των λειτουργών της υγείας για αξιοπρεπή επαγγελματική αποκατάσταση.

Ειδικότερα οι νοσοκομειακοί γιατροί πρέπει να αγωνιστούν για μονιμότητα και πλήρη και αποκλειστική απασχόληση για όλους τους γιατρούς, νεοεισερχόμενους και υπηρετούντες. Μέτρα για την επαγγελματική αποκατάσταση των νέων γιατρών με ταυτόχρονη καθιέρωση ως κύρια πύλη εισόδου στο ΕΣΥ τη βαθμίδα του επιμελητή Β. Την απρόσκοπτη εξέλιξη για όλους τους γιατρούς και καθιέρωση πολυδιευθυντικού συστήματος. Τον πλήρη διαχωρισμό του ΕΣΥ και του πανεπιστημίου.

Τέλος, πρέπει να διεκδικήσουν νέο ιατρικό μισθολόγιο με αξιοπρεπείς αποδοχές.