Μπορεί να πει κάποιος ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι θετικό σε γενικές γραμμμές, καθώς φέρει ορισμένα θέματα όπως ο οικογενειακός γιατρός ή ο σχολίατρος κλπ. Ομως, αν μετά το δεις πιο ψύχραιμα, θα διαπιστώσεις ότι αυτά τα θέματα έχουν συζητηθεί ξανά και ότι είναι ζήτημα πολιτικής απόφασης της κυβέρνησης να κάνει αυτό που νομίζει σε αυτούς τους τομείς.

Εν τέλει το νομοσχέδιο είναι φοβερά αρνητικό και αντιδημοκρατικό, γιατί εισάγει το θέμα των κρίσεων και κατακρίσεων, δίνει παντοδυναμία στους μάνατζερ και στους επιστημονικούς διευθυντές. Απ' την άλλη μεριά δε λύνει το βασικό θέμα: Πώς, δηλαδή, θα προχωρήσει ένα σύστημα υγείας που θα βασίζεται στην ελεύθερη επιλογή του γιατρού από τον ασθενή και στην ελεύθερη επιλογή, σύμφωνα με τα ιατρικά δεδομένα του γιατρού, για τη θεραπεία την οποία θα κάνει.

Εμείς δεν πρόκειται να δεχτούμε, αν δεν μπορέσουμε να συζητήσουμε και να να περάσουμε ορισμένα βασικά θέματα που υποστηρίζουμε, δεν πρόκειται να δεχτούμε (επαναλαμβάνω) να περάσουμε αυτό το νομοσχέδιο. Αυτό το νομοσχέδιο θέλει πολλή συζήτηση, δεν μπορεί να πούμε ότι μέσα σ' ένα μήνατελειώνουν όλα τα ζητήματα.