Προχτές ο πρόεδρος της ΝΔ επιχείρησε, υποδυόμενος το ρόλο του "αγανακτισμένου και θιγμένου υπερπατριώτη", να βγει απέξω από το αδιέξοδο και ναυάγιο της πολιτικής της υποτέλειας στα νερά των βραχονησίδων Ιμια. Χτες, επανήλθε περισσότερο ψύχραιμος και βέβαια "εποικοδομητικός". Ξεκινώντας από την "υπερκομματική διαπίστωση" ότι "στον τόπο αυτό δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά η ΝΔ" (!), προχώρησε στις γνωστές θεσμικές πρωτοβουλίες. Ζήτησε, λοιπόν, ενόψει της επίσκεψης του Ρ. Χόλμπρουκ "να υπάρξει χάραξη μιας ενιαίας εθνικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής" πάνω στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

"Ωραία" ακούγεται, χαϊδεύει τα αυτιά όσων πιστεύουν ότι το πρόβλημα είναι"να κάτσουν κάτω όλα τα κόμματα και να τα βρούνε". Ομως, όποιοι δεν εθελοτυφλούν αναγνωρίζουν ότι το πρόβλημα δεν είναι εκεί, αλλά στη "στρατηγική" και την πολιτική που θα αποφασίσουν.

Τα κόμματα του δικομματισμού αρνούνται να βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα από την κρίση στο Αιγαίο και προετοιμάζονται να επαναλάβουν μεγεθυμένα τα "λάθη" τους. Ο Μ. Εβερτ, όπως και η κυβέρνηση, αρνούνται όχι μόνο να αναγνωρίσουν τον επιζήμιο για τα εθνικά μας συμφέροντα ρόλο των ΗΠΑ, αλλά τους "ευχαριστούν" και κολλάνε περισσότερο πάνω τους. Αναγνωρίζουν τον επιδιαιτητικό και ρυθμιστικό ρόλο τους στην περιοχή, δίνουν προτεραιότητα στα δικά τους συμφέροντα και στα πλαίσια αυτά επιχειρούν να "βολέψουν" κάπου και την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων.Μια τέτοια πολιτική είναι καταδικασμένη να οδηγήσει σε νέες περιπέτειες την ειρήνη στην περιοχή.

Κατά τα άλλα θέλουν να παρουσιάζονται με το μανδύα του "υπερπατριώτη".