Οι θέσεις και οι συγκεκριμένες προτάσεις του ΚΚΕ για την αντιμετώπιση της κρίσης στο Αιγαίο, έτσι όπως συνοπτικά τις παρουσίασε χτες η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, στη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό, αποτελούν μια καλή ευκαιρία για σύγκριση της πολιτικής του ΚΚΕ με την πολιτική που υποστηρίζουν από κοινού τα υπόλοιπα κόμματα.

• Σε ποια κατεύθυνση κινούνται και ενεργούν μέχρι σήμερα κυβέρνηση, ΝΔ, Πολιτική Ανοιξη και "ΣΥΝ"; Να εκλιπαρούν τους "συμμάχους", ώστε να αποσπάσουν κάποια γενικόλογη δήλωση, που να ισορροπεί κάπως τα πράγματα και να βελτιώνει το άσχημο κλίμα που υπάρχει σε βάρος της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος. Οταν, μάλιστα, εξασφαλίσουν αυτή τη δήλωση, τότε αρχίζουν τις αστείες θριαμβολογίες τους και χώνονται πιο βαθιά στην αγκαλιά των "μεγάλων αφεντικών", όπως έγινε με την ανακοίνωση του Λευκού Οίκου και της Κομισιόν.

Τι προτείνει το ΚΚΕ, παίρνοντας μάλιστα ως δεδομένο ότι η κυβερνητική πολιτική δεν αλλάζει; Η κυβέρνηση να επιδιώξει τη συγκεκριμένη και έμπρακτη δέσμευση του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των διεθνών οργανισμών, όσον αφορά το απαραβίαστο των συνόρων και το σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.Είναι φανερό ότι μια τέτοια προσπάθεια απαιτεί πολιτική βούληση, για έντονη διπλωματική προσπάθεια σε συγκεκριμένα πλαίσια, αλλά και συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής πίεσης προς τους συμμάχους μας, μέτρα που, ονοματισμένα, περιέχονται στο πακέτο των προτάσεων που πρότεινε η ΓΓ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη.

• Στο θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.Τα υπόλοιπα κόμματα αποφεύγουν "όπως ο διάβολος το λιβάνι" να εντοπίσουν τις ευθύνες των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟικών συμμάχων, για το καθεστώς που επιχειρούν να επιβάλουν στο Αιγαίο, ενώ επικεντρώνουν την προσοχή τους και "ξεσπάνε" απέναντι στους Τούρκους, τους οποίους σε μια επίδειξη ψευτοπατριωτισμού "δε θέλουν ούτε να τους βλέπουν, ούτε να τους μιλάνε". Αφήνουν, δηλαδή, ελεύθερο το έδαφος για να το καλύψουν οι "μεσολαβητές" και "προστάτες σύμμαχοι", προφανώς για χάρη των δικών τους συμφερόντων, ενώ την ίδια στιγμή είναι ανοιχτός ο δρόμος για απευθείας διάλογο μεταξύ των δύο χωρών, αρκεί βέβαια να γίνει στη σωστή βάση. Να δηλώσει, δηλαδή, η Τουρκία εκ των προτέρων - και γραπτά και έμπρακτα - ότι σέβεται τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο, σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες. Πρόκειται, εκτός των άλλων, και για μια "επιθετική" φιλειρηνική πολιτική εκ μέρους της χώρας μας, η οποία δεν αφήνει περιθώρια για έξωθεν παρεμβάσεις και υπονομεύσεις.
• Τρίτο παράδειγμα,που συνδέεται με το προηγούμενο, είναι η αντίθεση του ΚΚΕ στις διογκωμένες ήδη υπερβολικά αμυντικές δαπάνες.Τα υπόλοιπα κόμματα είναι έτοιμα να υποβάλουν στο λαό νέες θυσίες, να ξεκινήσουν μια καινούρια κούρσα εξοπλισμών, προκειμένου, δήθεν, να διασφαλιστεί η άμυνα της χώρας. Το μόνο που θα γίνει είναι να ενισχυθεί το οπλοστάσιο της χώρας με εξοπλισμούς που υπηρετούν περισσότερο τις ΝΑΤΟικές ανάγκες και όχι τις πραγματικές αμυντικές μας ανάγκες, και θα μεγαλώσει έτσι η ασφυκτική εξάρτηση της χώρας σε στρατιωτικό υλικό από τις ΗΠΑ. Εξάλλου, σε ενδεχόμενο διάλογο με την Τουρκία μπορεί να τεθεί το θέμα της αμοιβαίας μείωσης των στρατιωτικών δαπανών, γεγονός που θα επιδράσει λυτρωτικά στους προϋπολογισμούς των δύο χωρών και θα τους επιτρέψει να πάρουν μια καλή ανάσα στην οικονομία.

Ο χαρακτήρας και ο προσανατολισμός των προτάσεων του ΚΚΕ, σηματοδοτεί τον άλλο δρόμο - δύσκολο αλλά μονόδρομο - για την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητας. Είναι ο γνήσια πατριωτικός δρόμος.

Π. Κ.