Οι διαβεβαιώσεις προς την οικονομική ολιγαρχία και οι "φρέσκοι" όρκοι πίστης ότι θα προχωρήσει ταχύτερα στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, η συστηματική και επίμονη προσπάθεια να μην αναλάβει καμία συγκεκριμένη δέσμευση για τους εργαζόμενους, αλλά, ταυτόχρονα, να μοιράσει ψεύτικες ελπίδες, ώστε να τους εξαπατήσει και να αποκρύψει την ουσία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του, αποτέλεσαν τα βασικά γνωρίσματα της χτεσινής συνέντευξης Τύπου εφ' όλης της ύλης του πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη.

Παράλληλα, επανέλαβε την προσήλωσή του στις επιταγές του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών και της ΕΕ, στην οποία προσέδωσε μάλιστα έναν... πρωτότυπο ορισμό: "Ευρωπαϊκή Ενωση, είπε, σημαίνει συνεχή προσπάθεια και συνεχή διαπραγμάτευση".Με άλλα λόγια τίποτα στα πλαίσια της ΕΕ δεν πρέπει να θεωρείται κεκτημένο και δεδομένο, αλλά τα πάντα εξαρτώνται από τις διαπραγματεύσεις! Διαπραγματεύσεις, βέβαια, με τους ισχυρούς εταίρους, για να διεκδικήσει κάποια ψίχουλα. "Η ευρωπαϊκή συμπαράσταση, συμπλήρωσε, δεν είναι κάτι αυτονόητο, αλλά χρειάζεται πολλή προσπάθεια και δεν πρόκειται να προκύψει μόνο επειδή το επιθυμούμε". Επιχειρώντας να δώσει μια αισιόδοξη προοπτική για τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων στα πλαίσια της ΕΕ ισχυρίστηκε ότι στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της περασμένης Δευτέρας, η κυβέρνηση πέτυχε για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις συσχετισμό "14-1", ο οποίος μάλιστα μπορεί να γίνει "15-0", μετά την επίσκεψή του στο τέλος του μήνα στη Βρετανία!

Από την αρχή της ομιλίας του ο Κ. Σημίτης φρόντισε να ξεκαθαρίσει, απευθυνόμενος προς τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα ότι "οι πολιτικές που μπορεί να εφαρμόσει υπό τις σημερινές συνθήκες απαιτούν χρόνο για να αποδώσουν" και ότι "ο δρόμος θα είναι δύσκολος". Στα πλαίσια αυτά αποσαφήνισε ότι η "πολιτική κοινωνικής δικαιοσύνης" εξαντλείται σε "διαβουλεύσεις και διαπραγματεύσεις", προκειμένου "να εξευρεθεί τρόπος άρσης αδικιών του ισχύοντος συστήματος συντάξεων, ιδίως προς τους χαμηλοσυνταξιούχους". Αυτή ήταν και η μοναδική... συγκεκριμένη "φιλολαϊκή δέσμευση" του Κ. Σημίτη! Προσπάθησε, όμως, να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους με τις γενικόλογες και εύηχες αναφορές του για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, για πρόγραμμα καταπολέμησης της ανεργίας, για πλαίσιο καταπολέμησης της σπατάλης στο δημόσιο τομέα, για κοινωνικό διάλογο, κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά και για αρχές που διακρίνουν την κυβέρνηση, όπως... "κοινωνία με περισσότερη συνοχή και αλληλεγγύη".

Κατά τα άλλα επέμεινε μετά πάθους στην πολιτική της λιτότητας στο όνομα του προγράμματος "σύγκλισης" και επιχείρησε να απαλύνει την εφιαλτική αυτή προοπτική, εναποθέτοντας όλες τις ελπίδες για καλυτέρευση της κατάστασης στις... ιδιωτικές επενδύσεις και στην απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων. Η μείωση του πληθωρισμού, των ελλειμμάτων και η πιστή εκτέλεση του προϋπολογισμού αποτελούν τους κεντρικούς στόχους της κυβέρνησης στην οικονομική πολιτική. Επίσης, θα συνεχιστεί η πολιτική της σταθερής δραχμής και θα επιδιωχτεί η διολίσθησή της απέναντι στο ECU να είναι της τάξης του 1%.

Αναφερόμενος στις ιδιωτικοποιήσεις τόνισε ότι η αρχή της κυβέρνησης είναι "όλες οι επιχειρήσεις, οι οποίες βρίσκονται σε ανταγωνιστικούς τομείς της αγοράς, θα πρέπει να επιδιωχτεί η μεταβίβασή τους σε ιδιώτες επιχειρηματίες". Περνώντας σε συγκεκριμένα παραδείγματα είπε ότι τα ναυπηγεία Ελευσίνας, η Εμπορική τράπεζα έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες να τα μεταβιβάσει πάλι σε ιδιώτες, από τη ΔΕΠ θα μεταβιβαστεί ένα ποσοστό της, αλλά όχι η πλειοψηφία, γιατί "έχει και κάποιους ρυθμιστικούς ρόλους", ενώ τα μεταλλεία Κασσάνδρας ανήκουν πια σε ιδιώτες.

Πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση, είπε ο Κ. Σημίτης, είναι η προώθηση των εθνικών μας θεμάτων. Διευκρινίζοντας πώς εννοεί την προώθηση των εθνικών θεμάτων, υπογράμμισε ότι αυτή θα γίνει εντός των πλαισίων της ΕΕ. "Στενότερη συνεργασία με τις ευρωπαϊκές χώρες, ανάπτυξη επαφών που θα μας επιτρέψουν να διευρύνουμε συνεχώς τη συμπαράσταση στα δίκαια αιτήματά μας", τόνισε. Στα πλαίσια αυτά, της ΕΕ θα προσπαθήσει να επιλύσει τις ελληνοτουρκικές διαφορές. Η κυβέρνηση εναποθέτει όλες τις ελπίδες της στη Διακυβερνητική Διάσκεψη, όπου προσδοκά να υιοθετηθεί η θέση της ότι τα σύνορα του κάθε κράτους - μέλους προς τρίτες χώρες είναι και σύνορα της ΕΕ. Επιζητεί για αυτό το ζήτημα να εκφραστεί η κοινοτική αλληλεγγύη, "αγνοώντας" τα μηνύματα που πήρε πρόσφατα από τους κοινοτικούς εταίρους. Αποκαλύπτοντας το ρόλο που επιφυλάσσει στην ΕΕ για την επίλυση των ελληνοτουρκικών "διαφορών" είπε ότι "θα πρέπει η ΕΕ να βρει τρόπους να επιλυθούν οι διαφορές αυτές, ώστε να μην υπάρχουν πια μελλοντικά προβλήματα". Περιμένει, μάλιστα, όπως είπε, από τους Κολ και Σιράκ την ανάληψη κάποιων πρωτοβουλιών, για να ξεπεραστούν τα προβλήματα με την Τουρκία. Επανέλαβε, επίσης, τη θέση ότι συνεργασία με την Τουρκία δεν μπορεί να υπάρχει, όταν η συμφωνία Τελωνειακής Ενωσης δεν τηρείται από τη γειτονική χώρα. Απαντώντας στην ερώτηση τι περιμένει από την καινούρια κυβέρνηση της Τουρκίας είπε ότι η Τουρκία έχει πολλές δυνατότητες και μπορεί να διαλέξει: "Μπορεί να δηλώσει ότι δεν έχει καμία απαίτηση, ότι κλείνει το θέμα, ότι μπορεί να πάει στο Δικαστήριο της Χάγης". Οσον αφορά το Κυπριακό απέρριψε το επιχείρημα ότι στο όνομα της αναβολής της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ δεν πρέπει να θίγουμε τα κακώς κείμενα, γιατί κάτι τέτοιο οδηγεί στην παράλυση.

Στο τρίτο δεκαήμερο του μήνα θα επισκεφτεί ο ίδιος ορισμένες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (Ρώμη, Λονδίνο), ενώ στις υπόλοιπες θα πάει ο Θ. Πάγκαλος.

Οσον αφορά την υπόθεση των Σκοπίων προτίμησε να οχυρωθεί πίσω από τη γνωστή αδιέξοδη θέση "δε δεχόμαστε τον όρο Μακεδονία ή παράγωγά του".

Προχωρώντας σε έναν απολογισμό της θητείας των 50 ημερών της κυβέρνησής του ο πρωθυπουργός καταχώρισε στα θετικά της την αναζωπύρωση "του ενδιαφέροντος για την πολιτική" (!), την τακτική λειτουργία των κυβερνητικών οργάνων, την εκπόνηση προγραμμάτων δουλιάς, τον καθορισμό προτεραιοτήτων και τη διαμόρφωση χρονοδιαγραμμάτων. Δεν παρέλειψε, τέλος, να αναφερθεί στο "ήθος και ύφος της εξουσίας, την πολιτική κουλτούρα και το πολιτισμικό ύφος της πολιτικής".

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ