Με την ευκαιρία συμπλήρωσης, στις 17 του Μάη, ενός χρόνου παραμονής του Ζακ Σιράκ στην Προεδρία, οι Γάλλοι εργαζόμενοι, κάθε άλλο, παρά κάποιο ιδιαίτερο λόγο είχαν να κατέβουν σε ενθουσιώδεις εκδηλώσεις... Γιατί, όπως υπογραμμιζόταν τις μέρες αυτές, δεν ήταν λίγοι εκείνοι, οι οποίοι δεν είχαν πολυπιστέψει στις μεγαλόστομες προεκλογικές υποσχέσεις του Γάλλου Προέδρου. Ετσι, λοιπόν, πολλοί οπαδοί του νιώθουν σήμερα, τόσο απογοητευμένοι, ώστε αν αυτή τη στιγμή διεξάγονταν νέες προεδρικές εκλογές, τότε, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, δεν επρόκειτο να σημειώσει καμιά επιτυχία...

Το πιο σημαντικό για τον Ζακ Σιράκ, όπως επανειλημμένα τόνιζε ο ίδιος στις 17 του Μάη 1995, ήταν η αποφασιστική μείωση των πολύ υψηλών ποσοστών ανεργίας, τα οποία, εδώ και πάρα πολύ καιρό, μαστίζουν τη Γαλλία. Σχετικά, πάντως, θα πρέπει ν' αναφερθεί ότι οι Γάλλοι μεγαλοεπιχειρηματίες άρπαξαν μεν τα 80 δισεκατομμύρια φράγκα, που προέβλεπε το σχετικό πρόγραμμα για την καταπολέμηση της ανεργίας, αλλά νέες θέσεις εργασίας, στο βαθμό που ανέμενε κανείς, δε δημιουργούνται... Ετσι, λοιπόν, στη διάρκεια ενός χρόνου Προεδρίας του Ζακ Σιράκ, η ανεργία όχι μόνο δε μειώθηκε, αλλά συνέχιζε να προσλαμβάνει νέες μαζικές διαστάσεις... Σήμερα, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, ο αριθμός των ανέργων στη Γαλλία έχει αυξηθεί κατά 100.000 άτομα, φθάνοντας έτσι στα 3,01 εκατομμύρια ανθρώπους, δηλαδή στο 11,8% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας.

Εκείνο, όμως, που ιδιαίτερα έχει αμαυρώσει την εικόνα του Γάλλου Προέδρου, είναι, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται, η κακή λέξη "φορολογικό ψεύδος". Κι αυτό γιατί, τη στιγμή, που στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ανακοινώνονταν φορολογικές μειώσεις, ή εφαρμογή ενός δικαιότερου φορολογικού συστήματος, η κυβέρνηση στις αρχές ακόμα του περασμένου Αυγούστου αύξαινε το φόρο προστιθέμενης αξίας από 18,6% σε 29.6%. Τα σχετικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα έχουν πεταχτεί στην άκρη και τον περασμένο Δεκέμβρη, ο Γάλλος πρωθυπουργός, Αλέν Ζιπέ, ανακοίνωνε ότι "δε γίνονται καν σκέψεις για φορολογικές μειώσεις...". Στη συνέχεια, ο Σιράκ και ο Ζιπέ, λόγω της μη αναμενόμενης οικονομικής ανόδου και της παραπέρα διόγκωσης των κρατικών χρεών, το προηγούμενο φθινόπωρο, ανακοίνωναν μια πολιτική ιδιαίτερα σκληρής λιτότητας, προκειμένου να τηρηθούν τα αυστηρά κριτήρια που θέτει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, ώστε το 1999 να ενταχθεί η Γαλλία στη Νομισματική Ενωση.

Μια άλλη βασική προεκλογική υπόσχεση, που δεν έχει εκπληρωθεί: Ενώ στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα, ο Σιράκ διαβεβαίωνε ότι το υγειονομικό σύστημα της Γαλλίας δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να θιγεί, ο Γάλλος πρωθυπουργός, το περασμένο φθινόπωρο, χωρίς προηγουμένως να κάνει διαβουλεύσεις με τους έτσι αποκαλούμενους κοινωνικούς εταίρους, ανακοίνωνε περικοπές στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, και πριν απ' όλα, για τους εργαζόμενους στις δημόσιες υπηρεσίες. Αυτοί λοιπόν, τον προηγούμενο Νοέμβρη, είχαν κατέβει σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, που τέτοιες η Γαλλία τουλάχιστον ένα χρόνο είχε να ζήσει... Και το αποτέλεσμα τότε ήταν "να μην υπάρξουν ούτε νικητές ούτε ηττημένοι...". Αρχικά, η κυβέρνηση είχε κατορθώσει να περισώσει τις μεταρρυθμίσεις που είχε προγραμματίσει. Ταυτόχρονα, όμως, υποχρεώθηκε να προβεί σε σημαντικές διορθώσεις στο Σχέδιο Μεταρρύθμισης. Το ίδιο διφορούμενες έμειναν και οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες στην πολιτική που αφορά τις κατοικίες και το εκπαιδευτικό σύστημα, όπου, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζουν τις μέρες αυτές έγκυροι πολιτικοί παρατηρητές, "έχει συσσωρευθεί πολύ υλικό για επικείμενες κοινωνικές εκρήξεις...".

Τα ίδια ισχύουν και για τις μεταρρυθμίσεις, που επιχειρούνται στα πλαίσια των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων, όπου τα πρώτα σημαντικά βήματα άρχισαν ήδη να πραγματοποιούνται, με μια πρώτη μείωση του σχετικού προϋπολογισμού. Με τις μεταρρυθμίσεις αυτές, αλλάζουν οι προτεραιότητες στο στρατιωτικό τομέα κι αυτόν της εξωτερικής πολιτικής, όπου από εδώ και μπρος μόνο οι επαγγελματίες στρατιώτες "θα πρέπει να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της Γαλλίας σε παγκόσμια κλίμακα...". Και σχετικά, δεν προκάλεσε καμιά έκπληξη το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Σιράκ έχει επίσης εγκαινιάσει τη διαδικασία επιστροφής της Γαλλίας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με τη σταθερή πρόθεση να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στην ιμπεριαλιστική αυτή συμμαχία.

Κατά τα άλλα, με χαρακτηριστική ηρεμία, αλλά και στο όνομα του "Μεγάλου Εθνους", λίγες βδομάδες μετά την εκλογή του ως Προέδρου και 50 χρόνια μετά την εκτόξευση της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, ο Σιράκ αποφάσιζε μια επανάληψη των ατομικών δοκιμών. Πέρα, όμως, από την έκπληξη που ο ίδιος έδειξε, λόγω των έντονων παγκόσμιων διαμαρτυριών, η απόφασή του για την πραγματοποίησή τους ήταν αμετάκλητη... Αξίζει να σημειωθεί ότι με τις παγκόσμιες αυτές διαμαρτυρίες είχαν συμφωνήσει και πολλοί Γάλλοι πολίτες, αφού οι πυρηνικές αυτές δοκιμές ήταν δυνατόν να έχουν οδυνηρές οικονομικές συνέπειες, οι οποίες συνδέονταν με εκκλήσεις και απειλές για οικονομικά σαμποτάζ.

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ