Τον ξέρουμε τον ένοχο κι είναι γνωστή η αιτία.

Δεν πρόκειται, βασικά και κύρια, για τους κουκουεδολόγους της δημοσιογραφίας, ούτε μόνο - μιλώντας συνολικά - για τους εκτοξευτήρες της χολής και του αντικομμουνιστικού μένους, που αυτοαποκαλούνται Μέσα ...Ενημέρωσης. Δεν πρόκειται - πολύ περισσότερο - για τα ξεβρασμένα ναυάγια, τύπου Φαράκου και άλλων της αποστασίας, που δεν παραλείπουν να φέρνουν τα κουρέλια τους σε κάθε αντιΚΚΕ προσκλητήριο.

Αν, τη νέα επίθεση που δέχεται το Κόμμα μας, την περιόριζε κάποιος μόνο στους παραπάνω, θα έχανε από μπροστά του τον ιθύνοντα νου, που με μαεστρία κινεί τα νήματα και με τρόπους πολλούς κατευθύνει τα ενεργούμενά του: Την ολιγαρχία της χώρας μας και τα κόμματα - στηρίγματά της. Αυτοί συγκροτούν, μέσω των κατάλληλων μηχανισμών, το "Κέντρο" ή και τα "Κέντρα" της αντικομμουνιστικής συγχορδίας.

Μήπως όλα αυτά αποτελούν υπερβολές των κομμουνιστών; Μήπως πρόκειται για αβάσιμες διαπιστώσεις ενός Κόμματος, που κατατρύχεται από το πλέγμα του κυνηγημένου, λόγω πολύχρονων διωγμών, όπως μας επικρίνουν διάφοροι περισπούδαστοι εμπαθείς αναλυτές;

Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι, για όποιον έμαθε να βλέπει και να μην ξεχνάει τον ταξικό χαρακτήρα της κοινωνίας που ζούμε.

Τώρα, όμως, που τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν - ούτε μπορούσαν - σύμφωνα με τους ευσεβείς πόθους των σεναριογράφων και σεναριοκατασκευαστών, παρατηρούμε, προ και μετασυνεδριακά, τα εξής γεγονότα κατά κύριο λόγο: Πρώτον, αιχμή της αντικομμουνιστικής επίθεσης να αποτελεί η πολιτική των συμμαχιών, που θα ήθελαν να είχε το ΚΚΕ. Δεύτερο, να συμβαδίζει μ' αυτήν η συνειδητά αποπροσανατολιστική συζήτηση για τα πρόσωπα που εκλέχτηκαν ή δεν εκλέχτηκαν στο νέο ΠΓ και στη νέα ΚΕ του ΚΚΕ. Και, ταυτόχρονα, αυτό το τελευταίο, να συνδέεται από τα αστικά ΜΜΕ με μυθοπλασίες, με συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς για ορισμένα στελέχη και με κολακευτικά σχόλια για άλλα.

Αυτή είναι η πραγματικότητα: Το "Βήμα της Κυριακής" ανέσυρε από τα αντικομμουνιστικά κιτάπια του συντάκτη του συκοφαντικές επινοήσεις για την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Η ..."αδέσμευτη" "Ελευθεροτυπία" της ίδιας μέρας έσπευσε να φιλοξενήσει συνέντευξη - λίβελο του Φαράκου. Ο "Ελεύθερος Τύπος", πάλι της Κυριακής, αφιέρωσε μία σελίδα, για να επαναλάβει χιλιοειπωμένες ανοησίες. Ο Κουναλάκης του "ΣΥΝ", μέσα από το κανάλι SEVEN X, έστησε σκηνοθετημένη αντιΚΚΕ συζήτηση μαζί με δημοσιογράφους του σιναφιού του. Στο ίδιο μήκος κύματος έπαιξαν και παίζουν, πολλές και συνεχόμενες μέρες, και άλλα Μέσα παραπλάνησης. Από αυτά δεν γινόταν, όπως ήταν αναμενόμενο, να αυτοεξαιρεθεί "Η Καθημερινή" και ο διευθυντής της, Α. Καρκαγιάννης. Ο οποίος, δείχνοντας για μια ακόμη φορά τον ...πόνο και τον ...καημό του, για ο που "πηγαίνει" το ΚΚΕ, χλευάζει σε σχόλιό του (6/6/96) τον επαναστατικό δρόμο του Κόμματός μας, τον περιγράφει σαν το γνωστό "ζήσε Μάη να φας τριφύλι" και μας συστήνει τη "σύντομη" οδό: Να δούμε τα πράγματα αλα ΠΑΣΟΚ, έτσι ώστε να ...ευθυγραμμιστούμε (!) με τον Μάρξ ...εγκαταλείποντας τα ...θρησκευτικά δόγματα! Αξιος ο μισθός του...

Ενοχλεί αφάνταστα, τους πολιτικά και οικονομικά κυρίαρχους, η πολιτική του Αντιιμπεριαλιστικού - Αντιμονοπωλιακού - Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης, που επεξεργάστηκε το 15ο Συνέδριο του Κόμματός μας. Και μπορεί, ασφαλώς, να μην τους ενοχλεί ακόμα τόσο, όσο θα τους ενοχλήσει στο μέλλον, αφού το συγκεκριμένο Μέτωπο βρίσκεται ακόμα στα χαρτιά και στη σκέψη των κομμουνιστών. Ωστόσο, των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Δεν περιμένουν να χτυπήσουν το ΚΚΕ αργότερα, όταν το Μέτωπο κάνει τα πρώτα του βήματα. Προσπαθούν να το υπονομεύσουν τώρα. Επιδιώκουν να εξουδετερώσουν τώρα τον παράγοντα εκείνον, το ΚΚΕ, δίχως το οποίο, ή όντας αυτό όχι επαρκώς ισχυρό, θα είναι απραγματοποίητη κάθε πορεία προς τα εμπρός.

Μάκης ΜΑΪΛΗΣ