Είναι ευκαιρία | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Είναι ευκαιρία

Με κυνισμό ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης ομολόγησε χτες ότι ο μοναδικός λόγος που επιβάλλει τις πρόωρες εκλογές είναι η απαίτηση των μεγαλοβιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων, του "Διευθυντηρίου" των Βρυξελλών για τη διασφάλιση τη συνέχειας στην ακολουθούμενη αντιλαϊκή πολιτική με ακόμη σκληρότερα μέτρα όπως προβλέπει το πρόγραμμα "σύγκλισης". Ο πρωθυπουργός ομολόγησε ακόμη, εμμέσως πλην σαφώς, ότι οι εκλογές επιβάλλονται επειδή πρέπει να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση απέναντι στις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ για τη "λύση" των εκκρεμών θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής.

Για όλα αυτά η κυβέρνηση, με τις πρόωρες εκλογές, επιχειρεί να αποσπάσει από τους εργαζόμενους, απ' τον ελληνικό λαό την υπογραφή, σε άγραφο χαρτί που θα το συμπληρώσει μετά τις εκλογές με τα νέα μέτρα λιτότητας, τη διάλυση του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων, την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, τη διάλυση της παραγωγικής βάσης της χώρας. Επιχειρεί να αποσπάσει την εν λευκώ εξουσιοδότηση του ελληνικού λαού για να προσυπογράψει στη συνέχεια τη διχοτόμηση της Κύπρου που προωθούν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι εταίροι, για να αποδεχτεί το καθεστώς της περιορισμένης κυριαρχίας στο Αιγαίο υπό την επιδιαιτησία των ΗΠΑ, για να συμφωνήσει στις ρυθμίσεις της Διακυβερνητικής Διάσκεψης που ενταφιάζουν την εθνική ανεξαρτησία στο όνομα της"ομοσπονδιακής" Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Μετά τα παραπάνω εξηγείται ο ενθουσιασμός με τον οποίο υποδέχτηκε ο λεγόμενος επιχειρηματικός κόσμος (βιομήχανοι και μεγαλέμποροι) την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές. Εξάλλου είχαν καταστήσει σαφές στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ότι επιθυμούν την επίσπευσή τους. Βεβαίως, αυτό που τους απασχολούσε και τους απασχολεί είναι όχι μόνο να συνεχιστεί η ακολουθούμενη πολιτική, αλλά και να γίνει ακόμα σκληρότερη. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, ο οποίος χαιρέτισε την απόφαση της κυβέρνησης και ζήτησε από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη Νέα Δημοκρατία, να δεσμευτούν ότι όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα το πρόγραμμα "σύγκλισης". Πάντως τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση έχουν ήδη δεσμευτεί, αφού θεωρούν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ μονόδρομο.

Βέβαια ο Κ. Σημίτης έχει δώσει προ καιρού τα διαπιστευτήριά του προς τον "επιχειρηματικό κόσμο". Σαν αρχιτέκτονας του πρώτου προγράμματος λιτότητας το 1985, σαν συνεπής υπερασπιστής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μέσα και έξω από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, σαν θιασώτης της πολιτικής της "αποκρατικοποίησης" από τη θέση του υπουργού βιομηχανίας το 1993. Ομως και σαν πρωθυπουργός το τελευταίο εξάμηνο έδειξε ότι δε θα προδώσει την εμπιστοσύνη του ΣΕΒ και των μεγαλεμπόρων.

Οι Ελληνες εργαζόμενοι, παρά τα επίτηδες στενά χρονικά περιθώρια, έχουν την ευκαιρία να αξιοποιήσουν τις εκλογές για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους, να αποτρέψουν το ξεπούλημα της χώρας, να προωθήσουν τις θέσεις τους για μια άλλη πολιτική. Πρώτη προϋπόθεση είναι να καταλάβουν ότι πρέπει να πάρουν τις τύχες τους στα δικά τους χέρια. Η αγωνιστική κινητοποίηση, η μαχητική αντίσταση, η ενίσχυση του ΚΚΕ, της μόνης πολιτικής δύναμης που αταλάντευτα έδωσε τη μάχη κατά όλων των βασικών επιλογών του δικομματισμού, είναι τα αναντικατάστατα όπλα.