Ο μπάρμπα - Κώστας από τα Τρίκαλα | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Ο μπάρμπα - Κώστας από τα Τρίκαλα

Στεκόταν λίγο παράμερα, αποτραβηγμένος από το πλήθος. Ακουγε με προσοχή τον ομιλητή, που βρισκόταν στο βήμα της αγροτικής συγκέντρωσης, εκεί στην πλατεία "Ρήγα Φεραίου" των Τρικάλων. Αν και είχα χρόνια να τον ανταμώσω, τον θυμήθηκα αμέσως. Δεν είχε αλλάξει πολύ, από την τελευταία φορά που τον είδα. Ξερακιανός, πάντα λίγο αξύριστος. Με ρυτίδες στο πρόσωπο, όχι τόσο από τα γήρατα - είχε δεν είχε "πατήσει" τα 60 χρόνια - όσο λόγω του ήλιου που φλογίζει, το καλοκαίρι, το θεσσαλικό κάμπο. Μ' αναγνώρισε κι εκείνος και μ' έγνεψε να πάω κοντά. Πλησίασα και τον χαιρέτισα:

- Γεια σου, μπάρμπα - Κώστα.

- Βρε, καλώς το παιδί. Χρόνια και ζαμάνια. Πώς από δω;

- Ηρθα απ' την εφημερίδα να "καλύψω" τη συγκέντρωση.

- Δε βαριέσαι+ατ ποιος νοιάζεται για μας τους αγρότες; Τζάμπα φωνάζουμε.- Εσύ το λες αυτό, που πάντα έλεγες πως "αν δεν κλάψει το παιδί, δεν το θηλάζει η μάνα";

- Δίκιο έχεις, αλλά και τόσα χρόνια που φωνάζουμε, χαφιρι δεν είδαμε. Ημουνα νιος και γέρασα.

- Ομως, πάλι ήρθες στο συλλαλητήριο.

- Ετσι έμαθα εγώ. Τώρα στα γεράματα θ' αλλάξω; "Ο λύκος κι αν εγέρασε... ", λέει μια παροιμία.

Ηξερα ότι μια συζήτηση με τον μπάρμπα - Κώστα έχει πάντα ενδιαφέρον. Μπορεί να "έβγαλε" μόνο το δημοτικό σχολείο, αλλά το μυαλό του είναι ξυράφι."Σε πουλάει και σ' αγοράζει", που λένε.

Μόλις τέλειωσε, λοιπόν, το συλλαλητήριο συνέχισα την κουβέντα μαζί του:

- Τι λες μπάρμπα - Κώστα+ατ θ' αλλάξουν κάποτε τα πράγματα για σας τους αγρότες;

- Δύσκολα. Η Αθήνα είναι μακριά και δε φτάνει η φωνή μας στους κυβερνήτες. Υστερα αυτοί έχουν άλλα σεκλέτια. Κοιτάν πώς θ' αποκτήσουν πολλούς παράδες, για να κτίσουν βίλες με πολλά αποχωρητήρια, και πώς θα βοηθήσουν το μεγάλο κεφάλαιο.

- Δεν έχει δικαίωμα ένας πρωθυπουργός να ζήσει, στα γηρατειά του, σ' ένα άνετο σπίτι;

- Κι εγώ έφτασα στα 60, δουλεύω συνέχεια από 12 χρόνων και το μόνο που έφτιαξα είναι ένα μικρό σπιτάκι στο χωριό κι αυτό με δάνειο απ' την τράπεζα.

- Ε, δανεικά δεν πήρε κι ο πρωθυπουργός;

- "Δανεικά κι αγύριστα", πες. Ντροπής πράγματα, δηλαδή. Και τούτοι οι "μοστερήδες", που είναι τώρα στην κυβέρνηση, όπως κι οι προηγούμενοι, μας κοροϊδεύουν. Για μας λιτότητα και για κείνους καλή ζωή. Κι εμείς, σαν χαζοί, πάμε και ψηφίζουμε πάλι αυτά τα δυο κόμματα.

- Εσύ, μπάρμπα - Κώστα, ξέρω ότι ποτέ δεν τους ψήφισες.

- Τους ψηφίζουν, όμως, οι πολλοί και γι' αυτό κυβερνάν. Αν δε βάλουμε μυαλό...

Καθώς έγραφα το ρεπορτάζ για το αγροτικό συλλαλητήριο, απ' το μυαλό μου δεν έφευγαν τα τελευταία λόγια του μπάρμπα - Κώστα: "Αν δε βάλουμε μυαλό... ". Πραγματικά, αν οι αγρότες, οι εργάτες, οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι νέοι άνθρωποι, δε στήριζαν με την ψήφο τους τα κόμματα του δικομματισμού, δε θα "νομιμοποιούσαν" μια πολιτική που γεμίζει τις τσέπες των λίγων κι αδειάζει των πολλών. Η Ελλάδα δε θα ήταν το "αποπαίδι" των ισχυρών τούτου του κόσμου, έρμαιο στις διαθέσεις τους. Στο χέρι, λοιπόν, του λαού μας είναι ν' αλλάξουν τα πράγματα. Τώρα, που το δικομματικό πολιτικό σύστημα κλονίζεται κάτω από το βάρος των σκανδάλων του και τα δυο κόμματά του - εν αγαστή συνεργασία - προσπαθούν ν' αλλάξουν τη "μόστρα" του, ώστε να συνεχιστεί η καταστροφική για τη χώρα μας πολιτική, η λαϊκή παρέμβαση μπορεί να "φέρει τ' απάνω, κάτω" και ν' ανοίξει το δρόμο για προοδευτικές αλλαγές στον τόπο μας. Σε μια τέτοια αγωνιστική πορεία, είμαι βέβαιος ότι ο μπάρμπα - Κώστας, απ' τα Τρίκαλα, θα φωνάξει πάλι "παρών". Εστω κι αν μερικές φορές γκρινιάζει λίγο...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ (2021-06-29 00:00:00.0)

Πολλά ψέματα (2014-05-10 00:00:00.0)

Στερνό «αντίο» στον μπαρμπα - Τάκη (2002-07-03 00:00:00.0)

E-mail απ' τον μπάρμπα - Λια (2000-07-28 00:00:00.0)

6 χρόνια χωρίς τον Τίμο (1999-04-17 00:00:00.0)

Σε αγωνιστική ετοιμότητα (1997-01-05 00:00:00.0)