Το μεγαλύτερο πλήγμα ήρθε από την παραίτηση του Ζακ Φρανκέ, διευθυντή της εγκληματολογικής υπηρεσίας της γαλλικής Αστυνομίας, η οποία έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα σε μια σειρά διαβουλεύσεις και μεθοδεύσεις κεκλεισμένων των θυρών και καλυμμένων από το φως της δημοσιότητας.

Το όλο θέμα ξεκίνησε μετά από τις αποκαλύψεις που έκανε στενός συνεργάτης του Μπαλαντίρ, ο οποίος, όμως, θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του. Σύμφωνα με τον ανώτατο αυτό αξιωματούχο, στελέχη της γαλλικής Αστυνομίας, τα οποία θεωρούνται στενοί και αγαπημένοι συνεργάτες του υπουργού Εσωτερικών Σαρλ Πασκουά, διαβεβαίωναν τον Μπαλαντίρ ότι οργανωμένη ομάδα εγκληματιών εκβίαζε τον γνωστό ψυχίατρο της γαλλικής πρωτεύουσας Ζαν Πιερ Μαρεσάλ και γι' αυτόν τον λόγο ήταν αναγκαία η παρακολούθηση του τηλεφώνου του. Ως εδώ, όλα φαίνονται αρκετά λογικά, αν κανείς αναλογιστεί κανείς ότι το γαλλικό Σύνταγμα επιτρέπει τις τηλεφωνικές υποκλοπές μόνο σε περιπτώσεις που αφορούν την ασφάλεια του κράτους, την τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα.

Η υπόθεση, όμως, άρχισε να γίνεται ιδιαίτερα περίεργη από δυο στοιχεία. Το πρώτο είναι ότι, όπως ισχυρίστηκε ο ανώτατος αυτός αξιωματούχος, η γαλλική Αστυνομία κατέθεσε ψευδή στοιχεία για να πάρει την άδεια των υποκλοπών, αφού οργανωμένοι εκβιαστές δεν υπήρξαν ποτέ και το δεύτερο ότι ο ίδιος ο Ζαν Πιερ Μαρεσάλ δεν είχε ποτέ απευθυνθεί στην Αστυνομία για κάποια παρενόχληση ή εκβιασμό.

"Της τρελής τα μαλλιά"

Η πολιτική διάσταση των αποκαλύψεων αυτών αποκαλύφθηκε, όταν γνωστοποιήθηκε ότι ο γνωστός ψυχίατρος είναι πεθερός του δικαστή Ερίκ Αλπέν, ο οποίος έχει αναλάβει τη δικαστική έρευνα για τα οικονομικά του κόμματος του Εντουάρ Μπαλαντίρ "Συναγερμός για τη Δημοκρατία" (RPR). Βέβαια, ο ανώνυμος Γάλλος αξιωματούχος τόνισε ότι ο Εντουάρ Μπαλαντίρ, τουλάχιστον, δε θα είχε ποτέ δώσει τέτοια άδεια, αν ήταν σωστά ενημερωμένος και εξέφρασε την άποψη ότι η ενέργεια αυτή των Γάλλων αστυνομικών αποσκοπούσε στον αποπροσανατολισμό των ερευνών για τα οικονομικά του νεογκολικού κόμματος του Μπαλαντίρ.

Ο Εντουάρ Μπαλαντίρ, φανερά θορυβημένος και ενοχλημένος από την υπόθεση, έσπευσε να υπογραμμίσει ότι δεν τίθεται θέμα "πολιτικού σκανδάλου" του τύπου "Γουότεργκέιτ", όπως πολλές γαλλικές εφημερίδες έγραψαν, αλλά απλώς για άλλη μια περίπτωση "κακής πίστης".

Τα πράγματα περιπλέχτηκαν, όμως, για τα καλά, όταν τα ΜΜΕ της Γαλλίας έφθασαν στην άκρη του νήματος, που δεν είναι παρά ο Σαρλ Πασκουά. Ολα ξεκίνησαν όταν ο στενός συνεργάτης του Πασκουά Ντιντιέ Σιλέρ ανακάλυψε ότι ο ψυχίατρος, τον οποίον συμβουλευόταν η γυναίκα και η μητέρα του, δεν ήταν άλλος από τον πεθερό του δικαστή Αλπέν, ο οποίος, όχι μόνο είχε αναλάβει την έρευνα για τα οικονομικά του RPR, αλλά είχε πλησιάσει επικίνδυνα το εκλογικό και οικονομικό "φέουδο" του υπουργού Εσωτερικών, την περιοχή Οτ ντε Σεν.

Ο Αλπέν είχε συγκεντρώσει, ήδη από την άνοιξη του 1994, στοιχεία για ψεύτικα τιμολόγια, που εκδόθηκαν στην περιοχή Ιλ ντε Φρανς από την εταιρία SAR, της οποίας τα διευθυντικά στελέχη είχαν αρκετές συναντήσεις με επιφανείς δημοσίους παράγοντες. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του "Εξπρές", τα ονόματα του γενικού συμβούλου Σιλέρ και του βουλευτή του RPR Πατρίκ Μπαλκανί εμφανίζονταν επανειλημμένα στα στοιχεία του Αλπέν και αυτό ανησύχησε ιδιαίτερα τον Πασκουά, αφού και οι δυο αυτοί άνδρες θεωρούνται από τους πλέον στενούς του συνεργάτες.

Ο συμπαθών το RPR ψυχίατρος Μαρεσάλ, ύστερα από συνάντηση που είχε με τον Σιλέρ, προθυμοποιήθηκε να ασκήσει πιέσεις στον γαμπρό του να σταματήσει τις έρευνες για την περιοχή Οτ ντε Σεν. Η προσφορά αυτή μαγνητοφωνείται από τον Σιλέρ και παραδίδεται στον Πασκουά. Στις 15 Δεκέμβρη, δυο μέρες μετά την έρευνα που ο Αλπέν διατάσσει για τον Σιλέρ, ο τελευταίος κάνει αγωγή στον Μαρεσάλ, μέσω του γενικού διευθυντή του εγκληματολογικού τομέα Ζακ Φρανκέ!

Από το σημείο αυτό και πέρα, οι κινήσεις των "στενών συνεργατών" του Πασκουά είναι ταχύτατες. Εγκλωβίζουν τον ψυχίατρο Μαρεσάλ, καταγράφοντας δυο "στημένες" συνομιλίες του με τον Σιλέρ, στις οποίες στηρίζουν την κατηγορία σε βάρος του Μαρεσάλ για εκβιασμό εναντίον του Σιλέρ. Στις 20 Δεκέμβρη, ο Μαρεσάλ, φθάνοντας στο αεροδρόμιο του Ρουασί, βρίσκεται μπροστά στους αστυνομικούς κρατώντας χρηματικό ποσό, που μόλις είχε λάβει από τον Σιλέρ, για λόγους που δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί.

Εντυπωσιακή αλληλοδιαπλοκή

Και ενώ όλα τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα στον ισχυρό άνδρα της συντηρητικής κυβέρνησης Σαρλ Πασκουά, ο οποίος για πρώτη φορά βρίσκεται τόσο ξεκάθαρα εκτεθειμένος, κινδυνεύοντας, όχι μόνο να καταστρέψει τη δική του καριέρα, αλλά ρισκάροντας να παρασύρει στον κατήφορο και τον προστάτη του Εντουάρ Μπαλαντίρ, ξεσπά διπλωματική κρίση ανάμεσα στη Γαλλία και στις ΗΠΑ, μετά από την απέλαση που αποφασίζει η πρώτη για αρκετούς Αμερικανούς υπηκόους - ανάμεσά τους και 5 διπλωμάτες - με την κατηγορία της κατασκοπίας. Το περίεργο είναι ότι δεν υπάρχει επίσημη αντίδραση από την κυβέρνηση Κλίντον και, μάλιστα, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου δεν αρνήθηκε την κατηγορία αυτή.

Η υπόθεση των υποκλοπών δεν πρόκειται να κλείσει "αναίμακτα", όπως φαίνεται, για τον Σαρλ Πασκουά και για την κυβέρνηση Μπαλαντίρ γενικότερα. Πρώτη συνέπεια είναι η καθίζηση της δημοτικότητας του υποψηφίου Προέδρου Μπαλαντίρ. Οι υπόλοιπες αναμένονται με ενδιαφέρον, καθώς το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο στις 30 Γενάρη επαναβεβαίωσε την εμπιστοσύνη του στον Αλπέν και, για να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση, αποφάσισε να τον αντικαταστήσει με έναν άλλο δικαστή, ο οποίος, όμως, θα συνεχίσει το ίδιο έργο.

Το μόνο που μένει να δούμε είναι, αν ο γαλλικός λαός θα κατευναστεί από το παραπέτασμα καπνού, που του έριξε στα μάτια η νέα "μεγάλη" (;) υπόθεση κατασκοπίας που ξεπρόβαλε εντελώς αναπάντεχα, 3 μόλις μέρες μετά την παραίτηση του Φρανκέ. Αραγε, ο Σαρλ Πασκουά, ο άνθρωπος - κλειδί στην πορεία της σκληρής αυταρχικής πολιτικής της μεγαλοαστικής τάξης της Γαλλίας, θα αναγκαστεί να απολογηθεί σαν κοινός θνητός; Και, μάλιστα, θα παρασύρει μαζί του στην έξωση από την εξουσία και άλλους; Μήπως οι αποκαλύψεις αυτές ήταν αυτό ακριβώς που περίμεναν και οι Σοσιαλιστές, για να κάνουν την αντεπίθεσή τους και να αρχίσουν να ελπίζουν; Και, τελικά, πόσο αντικειμενικός είναι ο Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος και ενέπλεξε στην όλη υπόθεση το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο; Η ώρα της κρίσης μοιάζει να πλησιάζει. Το "μετά" της κρίσης αυτής είναι, ακόμα, θολό.

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ