"Ας αφήσουμε στην άκρη τα δημοκρατικά μας. Η ας τα φυλάξουμε γι' αλλού. Η σωτηρία της ανθρώπινης ζωής - των άλλων και της δικής μας - είναι ανώτερο αγαθό από ένα αυτοκίνητο ή μερικά ποτήρια ουίσκι...". Με αυτή τη φράση ο Γ. Καρ(ελιάς) στην "Ελευθεροτυπία" κλείνει το σχόλιό του με τίτλο το δίλημμα "Φασισμός ή σωτηρία;", με το οποίο ουσιαστικά δικαιολογεί και υπερασπίζεται τα μέτρα που εξήγγειλε ο εισαγγελέας Κανελλόπουλος.

Ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση και γενικότερα το καπιταλιστικό σύστημα, για το μόνο που δεν ενδιαφέρονται είναι για την ανθρώπινη ζωή των "υποζυγίων". Η αξία που της δίνουν είναι αυτή του εμπορεύματος. (Ο Κ. Μαρξ παραμένει πάντα αξεπέραστος όσο και αν ορισμένοι θέλουν να τον θάψουν...). Η "σωτηρία της ανθρώπινης ζωής" λοιπόν μπορεί να γίνει μόνο με την κατάργηση αυτού του σάπιου συστήματος. Οσο για τα μέτρα και ιδιαίτερα την αποπνέουσα λογική του εισαγγελέα, θα ήταν αφέλεια να μην μπορεί κανείς να διακρίνει ότι πρωταρχικός στόχος τους είναι η επίδειξη αυταρχισμού και η κατατρομοκράτηση των λαϊκών μαζών. Το γεγονός ότι συνδέονται με την "ομαλή" οδική κυκλοφορία, καθόλου δεν μπορεί να κρύψει τους βαθύτερους στόχους, που τους ομολόγησε, εξάλλου, ο λαλίστατος εισαγγελέας, σε πρόσφατες συνεντεύξεις του.