"Μη νομίζετε πως είχαμε καμία διάθεση να προβούμε αγωνιστικά απέναντι στην όποια κυβέρνηση", δήλωνε ο πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ), Δ. Αβραμόπουλος, τον Ιούλη του προηγούμενου χρόνου, προκειμένου να "δικαιολογήσει" την ...εξαγγελία να κλείσουν οι δήμοι και οι κοινότητες της χώρας, καθώς επιβαρύνθηκαν από την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου στους υπαλλήλους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που ψήφισε η κυβέρνηση. Πράγματι, δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση, η κινητοποίηση δεν έγινε.

"Η δύσκολη οικονομική συγκυρία μάς θέλει νηφάλιους και σε συνεργασία με κυβερνητικούς φορείς", δήλωνε ο ίδιος, στο χρονικό διάστημα από τη μέρα εξαγγελίας της "κινητοποίησης" έως την απόφαση αναστολής της. Πράγματι, τόσο ο ίδιος, όσο και τα υπόλοιπα μέλη της ηγεσίας της Ενωσης, δικαιούνταν την επίκληση της συνεργασίας. Μερικούς μήνες πριν, στο ετήσιο τακτικό συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, η ηγεσία της είχε χαρίσει στην κυβέρνηση 10 δισ. δραχμές από τα τέλη κυκλοφορίας που εισπράττουν οι δήμοι, για να προλάβει η χώρα το πρόγραμμα σύγκλισης.

"Δίνουμε, μαζί με το υπουργείο Εσωτερικών, τη μάχη για την αποκέντρωση", επέμενε ο Δ. Αβραμόπουλος και πάλι, εν μέσω εξαγγελιών για την κινητοποίηση του Ιούλη και συναντήσεων με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών για την εξεύρεση τρόπων εξήγησης της προκαθορισμένης ματαίωσής της. Η φράση έχει επιβεβαιωθεί πολλάκις, με τη στήριξη από την ηγεσία της Ενωσης όλων των επιλογών και νομοθετικών εμπνεύσεων, για το θεσμό, του εν λόγω υπουργείου.

Μερικούς μήνες αργότερα, το Δεκέμβρη του προηγούμενου χρόνου, η ηγεσία της Ενωσης επανέρχεται "υπεύθυνα και δυναμικά", όπως τόνιζε σε δελτίο Τύπου. Ζητά να αποδοθούν στους ΟΤΑ τα χρήματα από την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου και το ποσό των 2,5 δισ. δραχμών από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) του 1997, που τους χρωστούσε η κυβέρνηση. "Πετυχαίνει" - αφού μένουν κλειστοί για μία μόλις μέρα οι δήμοι και οι κοινότητες - να της αποδοθούν τα 2,5 δισ. Τα δε 7,5 δισ. που αποτελούσαν την αρχική επιβάρυνση των ΟΤΑ από την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, δόθηκαν μεν, αλλά με επίσπευση εκταμίευσης από τους ΚΑΠ του '98 για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ταυτόχρονα, υιοθετεί τον κυβερνητικό ισχυρισμό ότι "ίσως" δε χρωστά η κεντρική διοίκηση στην Αυτοδιοίκηση 1,5 τρισ. από παράνομες παρακρατήσεις θεσμοθετημένων υπέρ του θεσμού πόρων, αλλά και ότι "ενδέχεται" να χρωστά η Αυτοδιοίκηση στην κεντρική διοίκηση! Και αποκρύβει πως κάθε δραχμή που παρακρατά από το ταμείο των ΟΤΑ η κυβέρνηση μετατρέπεται, πλέον, σχεδόν αυτόματα με τις διαρκείς αυξήσεις στα δημοτικά τέλη, σε νέο βάρος για την τσέπη του δημότη. Ισως επειδή έχει αποδεχτεί την παρότρυνση και πρόταση ταυτόχρονα του υπουργού Εσωτερικών και της κυβέρνησής του, για το πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν οι ΟΤΑ την οικονομική δυσπραγία, στην οποία τους έχει φέρει η κυβέρνηση: Με την επιβολή, δηλαδή, φόρων στους δημότες και το ξεπούλημα δημοτικών υπηρεσιών σε ιδιώτες, κάτι που μεταφράζεται επίσης σε νέα αφαίμαξη της τσέπης των πολιτών.