Περί "προνομίων" και ο στόχος | ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ

Περί "προνομίων" και ο στόχος

Του Χρήστου ΣΤΑΜΟΥΛΟΥ*

Είστε "προνομιούχοι" (!), φωνάζει η κυβέρνηση στους εργαζόμενους των ΔΕΚΟ. Εχετε τόσα και τέτοια "προνόμια", που είστε πρόκληση για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα και την κοινή γνώμη, γενικότερα..! Μπροστά, λοιπόν, σε μια τέτοια ...πρόκληση, που δεν την αντέχουν οι "σοσιαλιστικές ιδέες της", "αποφασίζει και διατάζει" οι εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ να μην έχουν δικαίωμα συλλογικής διεκδίκησης - διαπραγμάτευσης! Να μην έχουν δικαιώματα και κατακτήσεις για οποιοδήποτε θέμα (οικονομικό, ασφαλιστικό, εργασιακό, ωραρίου, κανονιστικών διατάξεων κλπ.)! Να μην έχουν συνδικάτα ή, αν έχουν, να είναι διακοσμητικά όργανα. Η κυβέρνηση και μόνο αυτή θα αποφασίζει και θα νομοθετεί πώς θα δουλεύουν, πώς θα πληρώνονται, αφού πρώτα τους ...επιτρέψει να λένε τις αντιρρήσεις τους!

Θα το ξαναπούμε. Τα, δήθεν, προνόμια στις ΔΕΚΟ και η καραμέλα του "εκσυγχρονισμού" τους είναι το πρόσχημα. Είναι τα λόγια παραπλάνησης της κοινής γνώμης. Είναι το "όχημα", για να περάσει ο βασικός στόχος της κυβέρνησης και του μεγάλου κεφαλαίου, που δε θέλουν εμπόδια στην εφαρμογή της πολιτικής τους. Το κλίμα της ευρύτερης συναίνεσης που έχουν εξασφαλίσει σε πολιτικό - και όχι μόνο - επίπεδο πάνω σ' αυτόν το στόχο, το χαλάει η φωνή και η δράση, οι θέσεις του ΚΚΕ. Ηδη, η επίθεση εις βάρος του έχει αρχίσει. Αντικομμουνισμός, διώξεις στο "Ριζοσπάστη", παρακολουθήσεις συγκεντρώσεων της ΕΣΑΚ κλπ. Με φιμωμένο το ΚΚΕ, η πολιτική του κεφαλαίου θα προχωρά και ο λαός απλά θα καλείται να διαλέγει το "μικρότερο κακό" και όχι να δυναμώνει το μέτωπο, τη φωνή για μια άλλη πολιτική υπέρ του τόπου και του λαού.

Εμπόδιο, όμως, για την κυβέρνηση και το κεφάλαιο είναι και το συνδικαλιστικό κίνημα. Δυνάμεις, που σήμερα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι εγκλωβισμένες από τις ηγεσίες ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ, αργά ή γρήγορα, θα αντιταχθούν, θα δυναμώσουν τη φωνή των κομμουνιστών συνδικαλιστών, τη φωνή τίμιων αγωνιστών. Θα θεριέψει το ταξικό ρεύμα μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, θα δημιουργηθούν - κατ' αρχήν - ρωγμές στην πολιτική του κεφαλαίου, ανοίγοντας το δρόμο για ευρύτερες αλλαγές. Ερχονται, λοιπόν, και διά νόμου, όχι μόνο αναιρούν την κατάκτηση της διαπραγμάτευσης και υπογραφής συμβάσεων εργασίας, αλλά απαγορεύουν στην ουσία την ύπαρξη συνδικάτων με ταξικούς προσανατολισμούς και στόχους, θέλουν σωματεία - γλάστρες. Οταν, λοιπόν, δεν έχεις κίνημα, τότε και οι επιχειρήσεις θα ξεπουλιούνται και οι εργαζόμενοι θα είναι γυμνοί από δικαιώματα, έρμαια στις κάθε φορά επιθυμίες των εργοδοτών.

Βέβαια, το βιολί τους για να μην υπάρχει κίνημα το έχουν αρχίσει από παλιά. Τη νεολαία τη θέλουν με γλάστρα χασίς στο μπαλκόνι της ή να καίει γήπεδα, αντί να παλεύει ενάντια στην ανεργία, στις αντιεκπαιδευτικές επιλογές κλπ. Τους αγρότες τους έχουν στο σκαμνί του δικαστή... Τους εργάτες τους θέλουν υποταγμένους να προσκυνάνε το ρουσφέτι, το βόλεμα, τον ατομικισμό. Την κοινή γνώμη τη θέλουν αλυσοδεμένη στο ψέμα των δήθεν προνομίων των εργαζομένων στις δημόσιες επιχειρήσεις, γιατί έτσι κρύβονται εκείνοι που έχουν πράγματι τα προνόμια. Πίσω από τον κουρνιαχτό περί προνομίων εργαζομένων, κρύβει η κυβέρνηση την αντιλαϊκή της πολιτική, τις ευθύνες της. Για παράδειγμα, δεν επιδοτεί τις συγκοινωνίες, τις στέλνει στα δάνεια, φθάνοντάς τους τα ελλείμματα στα 600 δισεκατομμύρια δραχμές. Και αυτό, όταν χαρίζει δισ. στις ιδιωτικές συγκοινωνίες - επιχειρήσεις ΚΤΕΛ - ΟΑΣΘ κλπ., δεν αγοράζει λεωφορεία, δεν προσλαμβάνει οδηγούς και στον επιβάτη λέει ότι γι' αυτά φταίει ο μισθός του εργαζομένου!

Τι θα αντιτάξουμε απέναντι σ' αυτήν την πολιτική; Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ αποφεύγουν να συγκρουστούν με την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής, παρά τις καταγγελίες τους και κυρίως από στελέχη της ΠΑΣΚΕ. Το μόνο που έδειξαν ότι τους ενδιαφέρει σε σύσκεψη των Ομοσπονδιών των ΔΕΚΟ ήταν ποιος θα πλειοδοτήσει σε κορόνες. Στο "διά ταύτα", πάμε ή δεν πάμε για αγώνες, άρχισαν τα μισόλογα για διάλογο και διαιτησίες, για την εύρεση ομαλών δρόμων να περάσει με το λιγότερο κόστος γι' αυτούς και την κυβέρνηση το λουκέτο στα συνδικάτα.

Είναι χρέος των εργαζομένων να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, να συσπειρωθούν και αποφασιστικά να χτυπήσουν την πολιτική της κυβέρνησης και τις τακτικές των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ στη ΓΣΕΕ και τις Ομοσπονδίες των ΔΕΚΟ. Τα κλειδιά των σωματείων πρέπει να απαιτήσουν να είναι στα χέρια των εργαζομένων και όχι στα χέρια της κυβέρνησης.

* Ο Χρήστος Σταμούλος είναι μέλος της διοίκησης του συνδικάτου του ΟΑΣΑ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Σε δρομολόγιο ιδιωτικοποίησης(1998-07-12 00:00:00.0)

Σε ρόλο υπονομευτή η πλειοψηφία(1998-05-21 00:00:00.0)

Πού πάνε τα λεφτά;(1998-02-03 00:00:00.0)

"Τροπολογία εργασιακής βαρβαρότητας"(1998-02-03 00:00:00.0)

Ψηφίζουν την Τρίτη(1997-09-20 00:00:00.0)

Πασχαλινοί μποναμάδες σε μεγαλοεπιχειρηματίες(1996-03-19 00:00:00.0)