Αν κάποια από τις εταιρίες δημοσκοπήσεων άφηνε για λίγο τις έρευνες για θέματα "ζωτικής σημασίας", όπως η δημοτικότητα των αστών πολιτικών, και πραγματοποιούσε έρευνα για την υποβάθμιση της ελληνικής υπαίθρου, πολλές περιοχές της χώρας θα κατείχαν περίοπτη θέση στον κατάλογό της. Στις πρώτες θέσεις και με διαφορά θα αναδεικνυόταν και η Αιτωλοακαρνανία, ένας νομός που τα τελευταία χρόνια χτυπήθηκε καίρια από τη λαίλαπα της ιδιωτικοποίησης, της παραγωγικής αποδιάρθρωσης και του ξεχαρβαλώματος όποιου κερδοφόρου τομέα της τοπικής οικονομίας. Χωρίς δόση υπερβολής, ο άλλοτε παραγωγικός νομός έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπο, που προκαλεί εφιάλτες ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης στους κατοίκους του.

Τα τελευταία χρόνια ο μεγαλύτερος σε έκταση νομός της χώρας βρίσκεται στην 48η θέση ανάπτυξης. Τομείς που έδιναν ζωή στους κατοίκους χτυπήθηκαν. Μια κατ' εξοχήν αγροτική περιοχή δέχτηκε τις συνέπειες της "ευεργετικής" πολιτικής της ΕΕ, με αποτέλεσμα από το 1987 μέχρι σήμερα πάνω από 3.500 αγρότες να εγκαταλείπουν τα χωράφια τους, έτσι ώστε σήμερα ο νομός να βρίσκεται "στα πρόθυρα της ερήμωσης", όπως λένε οι εναπομείναντες. Στις καπνοπαραγωγικές περιοχές του Βάλτου, του ορεινού Ξηρόμερου, της Ναυπακτίας και της Τριχωνίδας έχουν απομείνει ελάχιστοι. Τα στοιχεία δείχνουν πως το 75% του αγροτικού πληθυσμού είναι πάνω από 55 ετών, καθώς οι νέοι δεν επενδύουν το μέλλον τους στην ασύμφορη πλέον γεωργική παραγωγή. Ιδιαίτερα έχει χτυπηθεί η καπνοκαλλιέργεια, που αποτελούσε βασικό πνεύμονα οικονομικής άνθησης του νομού. Με βάση τις ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες, η παραγωγή καπνού που κάποτε έφτανε τους 50.000 τόνους, σήμερα αγγίζει μόλις τους 30. Ταυτόχρονα επιβάλλονται νέα μέτρα για την επιδότηση, η οποία θα μειωθεί κατά 20%-25%. Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στους υπόλοιπους αγροτικούς τομείς. Καθημερινά η βαμβακοκαλλιέργεια και οι καλλιέργειες ελιάς και εσπεριδοειδών γίνονται ασύμφορες. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της καλλιέργειας πορτοκαλιών, των οποίων το κόστος παραγωγής ανέρχεται στις 20 δρχ. ανά κιλό, ενώ η ΕΕ θέτει τιμή πώλησης 2 δρχ. το κιλό. Μεγάλο μέρος της κτηνοτροφίας οδηγείται στην καταστροφή, καθώς οι τιμές των προϊόντων είναι καθηλωμένες στο ίδιο σημείο από το 1994, ενώ οι τιμές των ζωοτροφών γίνονται απρόσιτες.