Δεκάδες σύλλογοι απ' όλη την Ελλάδα, ξένες αντιπροσωπείες, εκατοντάδες γυναίκες αντιστασιακές, μεσήλικες γυναίκες, που είχαν διαδηλώσει στη δεκαετία του '70 για την αλλαγή του Οικογενειακού Δικαίου και ενάντια στη στράτευση, αλλά και νέες κοπέλες, πήραν μέρος στο τετραήμερο Εβδομο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, που οι εργασίες του ολοκληρώθηκαν την περασμένη Κυριακή με ανάδειξη νέου ΔΣ.

Πάνω από πενήντα ομιλίες και παρεμβάσεις απ' όλη τη χώρα συνέθεσαν στο συνέδριο το παζλ των πολύμορφων προβλημάτων της σημερινής Ελληνίδας.

Σχολιαζόταν το κατά γενική ομολογία υψηλό επίπεδο των εισηγήσεων, που έθεσαν και σύγχρονα ζητήματα, όπως νέες τεχνολογίες, γενετική, περιβάλλον, Εϊτζ, ναρκωτικά. Πιο έντονος από κάθε άλλη φορά ήταν ο γόνιμος προβληματισμός των παρεμβάσεων, ενώ ακούστηκαν πολλές εποικοδομητικές προτάσεις.

Αίσθηση έκανε, επίσης, η "ποιότητα και ωριμότητα του στελεχικού δυναμικού των συνέδρων", όπως επισήμανε η πρόεδρος της ΟΓΕ Καλλιόπη Μπουντούρογλου. Η ίδια τόνισε, κλείνοντας το συνέδριο, ότι τα μέλη της Ομοσπονδίας έχουν ιστορικό χρέος απέναντι στις πολλές γυναίκες να ξεπεράσουν τις μελλοντικές δυσκολίες, που σίγουρα θα συναντήσουν μπροστά τους και να στήσουν μπλόκα αντίστασης σ' όλη τη χώρα, που θα συμβάλουν σ' ένα παλλαϊκό ποτάμι αντίστασης.

Η απόφαση των συνέδρων να ξεκινήσουν καινούριες μάχες, σε μια εποχή που γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, εκφράζεται και στα τρία ψηφίσματα, που διακηρύσσουν ανάμεσα σε άλλα: ΟΧΙ στη στρατιωτικοποίηση της ζωής μας μέσω της Παλλαϊκής Αμυνας, ΟΧΙ στη διχοτόμηση και ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου, ΟΧΙ στην οποιαδήποτε μεταβολή των συνόρων μας. Οι γυναίκες θα πρέπει να συμμετέχουν σε μέτωπο πάλης, γιατί θα είναι τα πρώτα θύματα της αποδιοργάνωσης των εργασιακών σχέσεων, που προετοιμάζεται από το μεγάλο κεφάλαιο και "τη νέα τάξη πραγμάτων". Στόχος τους: Να γυρίσουν τις γυναίκες στο σπίτι. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο ψήφισμα για την έξαρση της ξενοφοβίας, που προετοιμάζει την αστυνομοκρατία και την καταστολή, ενώ δε γίνεται καμιά προσπάθεια από την κυβέρνηση για να προληφθούν τα αίτια που ωθούν στο ρατσισμό.

Α. Βικτόροβνα, βουλευτής της Ρωσικής Δούμας, από την Πανρωσική Ενωση Γυναικών:

Ο μισθός της γυναίκας στη Ρωσία είναι σήμερα το ένα τρίτο του ανδρικού. Τέσσερα εκατομμύρια παιδιά βρίσκονται στο πεζοδρόμιο και η χώρα μας είναι η πρώτη στην παιδική θνησιμότητα. Η παιδική ναρκομανία ανθεί, ενώ οι γονείς δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν τα νοσήλια των παιδιών τους. Επικρατούν οι νόμοι της ζούγκλας, ο άγριος καπιταλισμός, γκρεμίζουν τη βιομηχανία, οι γυναίκες γυρίζουν στην εποχή πριν από την Οχτωβριανή Επανάσταση.

Φατιμά Γκαρτσία από τη Δημοκρατική Κίνηση Γυναικών Πορτογαλίας:

Καταδικάζουμε τη μερική απασχόληση και τη γενίκευση της τηλε-εργασίας, που κάνει τα αφεντικά να γλιτώνουν χρήματα. Αγωνιζόμαστε για την αποποινικοποίηση της έκτρωσης.

Δημοκρατικός Σύνδεσμος Γυναικών Γερμανίας:

Η ανεργία είναι διπλάσια στον ανατολικό τομέα της χώρας. Αυτό που φαίνεται ότι θα ισχύει στο άμεσο μέλλον είναι η γιαγιά εργαζόμενη, η κόρη άνεργη και η εγγονή να μη βρίσκει θέση εκπαίδευσης για δουλιά. Το μίσος για τους ξένους διαρκώς μεγαλώνει.

Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών Ισραήλ:

Δυο φίλες και συναγωνίστριες, οι Γιαέλ Επστάιν και Ναζρίν Μουρκούς, μίλησαν για την οργάνωσή τους, που χρονολογείται από το 1948 και περιλαμβάνει Εβραίες και Παλαιστίνιες (!), έχοντας σαν έναν από τους στόχους της την κοινωνική αλλαγή. Υπάρχει, είπαν, σήμερα μεγάλη ανεργία στο Ισραήλ και οι γυναίκες που εργάζονται κερδίζουν 30% λιγότερα από τους άντρες. Δραματική η αύξηση της βίας απέναντι σε γυναίκες και παιδιά. Ο νόμος τιμωρεί περισσότερο τα εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας, παρά την κακοποίηση γυναικών και παιδιών. Οι Παλαιστίνιοι γίνονται συχνά θύματα ρατσιστικής αντιμετώπισης σε μια πατριαρχική κοινωνία. Η οργάνωση έχει δημιουργήσει κέντρα παροχής βοήθειας στις κακοποιημένες γυναίκες και νηπιαγωγεία στον αραβικό τομέα.

Συγκλονιστικά τα αποτελέσματα δύο μεγάλων ερευνών που έγιναν από συλλόγους της ΟΓΕ. Η πρώτη έγινε από τους συλλόγους της Θεσσαλίας και μίλησε γι' αυτήν η Δήμητρα Παπαστεργίου, πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Λάρισας, τονίζοντας την ανησυχητική έκταση που παίρνει η ανεργία στις πόλεις της Θεσσαλίας. Η δεύτερη έγινε σε Σάμο, Ικαρία, Φούρνους και αφορούσε την τρίτη ηλικία, που έχει εγκαταλειφθεί στο έλεος της τύχης της.

Αναφερόμενη σ' αυτήν, η Αγγελική Βαλεοντή - Δεμερτζή, πρόεδρος της Προοδευτικής Κίνησης Γυναικών Σάμου, επισήμανε πως στην αρχή, όταν οι γυναίκες του συλλόγου ζητούσαν βοήθεια από τους αρμόδιους για την έρευνα, όλες οι πόρτες ήταν κλειστές: νομάρχης, δήμαρχος, χορηγοί, υπουργεία κώφευαν. Οταν όμως βγήκαν τα αποτελέσματα της έρευνας, όλοι άνοιξαν τις πόρτες. ΜΜΕ, υπουργείο Αιγαίου, δήμοι και κοινότητες. Από το υπουργείο, παρατήρησε, μας μίλησαν για πλήθος προγράμματα, που υπάρχουν για την τρίτη ηλικία. Ομως, εμείς είδαμε ηλικιωμένους σε τρύπες, χωρίς τηλέφωνο, να φωνάζουν για βοήθεια σε ώρα ανάγκης μέσα στην ερημιά, γιατί ο κόσμος έχει φύγει από παντού.

Την έξαρση της ξενοφοβίας έδειξε η διακίνηση ενός ερωτηματολογίου ανάμεσα σε μετανάστριες - Ελληνοπόντιες, Γεωργιανές και λίγες Αλβανίδες αλλά και ανάμεσα στις ντόπιες της περιοχής Πολίχνης Θεσσαλονίκης. Για τα αποτελέσματα μίλησε η Πέλλυ Λαμπριανίδη, από τον Δημοκρατικό Σύλλογο Πολίχνης:

Από τις μετανάστριες, 65% θεωρούν ότι η πραγματικότητα στην Ελλάδα δε δικαίωσε τις προσδοκίες τους, 49% έχουν πρόβλημα με τη γλώσσα, 43% προβλήματα ανεργίας, 28% προβλήματα φροντίδας των παιδιών όταν εργάζονται. Από αυτές 37% είναι άνεργες, 20% δουλεύουν περιστασιακά, 35% στον ιδιωτικό τομέα και καθόλου στο δημόσιο.

Αντίθετα, όσες προέρχονται από την πρώην Σοβιετική Ενωση εργάζονται κατά 70% σε τομείς που είχαν ειδικευτεί και 20% είναι απόφοιτοι πανεπιστημίου.

Οσες απάντησαν στο ερωτηματολόγιο ήταν γυναίκες 30 - 60 χρόνων.

Οπως δήλωσαν, η ρώσικη μαφία κλέβει διαβατήρια από τις γυναίκες, τους στερεί την άδεια παραμονής και τις οδηγεί στη βία και την πορνεία.

Οι απαντήσεις που δόθηκαν από τις ντόπιες γυναίκες φανερώνουν έναν υποβόσκοντα ρατσισμό και δείχνουν ότι θεωρούν απειλή τις αλλοδαπές: 65% απάντησαν ότι τις αντιμετωπίζουν αρνητικά σ' ό,τι αφορά την επιρροή τους στον πολιτισμό. 64,1% δεν ανταλλάσσουν επισκέψεις με αλλοδαπές που κατοικούν στη γειτονιά τους. Στο ερώτημα "τι μέτρα θα μπορούσε να πάρει το κράτος για τους μετανάστες;" οι απαντήσεις ήταν απογοητευτικές: Πρώτη απάντηση ήταν "να τις εγκαταστήσουν στα σύνορα", δεύτερη "να διεκδικήσουν λύσεις μόνοι τους", τρίτη "να κλείσουν τα σύνορα", τέταρτη "να φύγουν".

Ενα άλλο ερωτηματολόγιο, που αφορούσε την τηλεθέαση ανάμεσα σε γυναίκες 30 - 50 χρόνων διακινήθηκε από το Σύλλογο Γυναικών Βύρωνα. Οπως είπε η Βασιλική Βάθη, γυναίκες κάτω από 30 χρόνων παρακολουθούν τηλεόραση δυο ώρες τη μέρα και σε ποσοστό 90% παραδέχτηκαν ότι οι εκπομπές δεν προωθούν ούτε την ισοτιμία ούτε προβάλλουν τα προβλήματα των γυναικών. Δε μετέχουν, όμως, σε γυναικείους συλλόγους, γιατί, σύμφωνα με τις απαντήσεις τους, δεν έχουν την ευκαιρία, δε διαθέτουν ελεύθερο χρόνο ή είναι επιφυλακτικές απέναντι στις γυναικείες οργανώσεις. Οι γυναίκες 30 - 50 χρόνων παρακολουθούν τηλεοπτικές εκπομπές 2 - 3 ώρες τη μέρα, μετέχουν σε συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, αλλά όχι σε γυναικείους συλλόγους - είτε γιατί δεν έχουν χρόνο, είτε γιατί δεν έχουν διάθεση, είτε γιατί δεν πιστεύουν ότι θα βοηθήσουν στη λύση των προβλημάτων.

Το εντυπωσιακό είναι ότι και οι γυναίκες πάνω από πενήντα ισχυρίζονται επίσης ότι δεν έχουν χρόνο για συμμετοχή σε γυναικείους συλλόγους, παρόλο που βλέπουν τηλεόραση 4 - 5 ώρες τη μέρα!

"Η τηλεόραση, είπε η ομιλήτρια, γίνεται σήμερα φίλος, υποκαθιστά το διάλογο μέσα στην οικογένεια και τις κοινωνικές επαφές. Ενα ερώτημα είναι κατά πόσο αντιλαμβάνονται οι ίδιες οι γυναίκες τι "εισπράττουν" από την τηλεόραση. Πιστεύουν στην πλειοψηφία τους ότι "δε γίνεται τίποτα", "όλοι ίδιοι είναι", "έχουν τις ίδιες αρχές, τις ίδιες πολιτικές"".

Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ