Η υγεία "νοσεί" καθώς το 40% του πληθυσμού νοσηλεύεται σε άλλους νομούς. Υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις υποδομής, αλλά και σε γιατρούς και ιατρικό προσωπικό, σύμφωνα με τον γιατρό και επικεφαλής της "Δημοτικής Αγωνιστικής Συνεργασίας" Κώστα Σιδέρη.Το νέο νοσοκομείο Αγρινίου έχει γίνει σαν το "γεφύρι της (γειτονικής) Αρτας": Από το 1982 οι υπεύθυνοι στέλνουν στις κυβερνήσεις συγχαρητήρια μηνύματα για την έναρξη λειτουργίας του κι εκείνοι το εντάσσουν στο... επόμενο 5ετές πρόγραμμα. Το σημερινό υποτυπώδες νοσοκομείο δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα κέντρο υγείας αστικού τύπου, που η λειτουργία του επαφίεται στις φιλότιμες προσπάθειες του ανεπαρκούς προσωπικού. Δεν υπάρχει παιδιατρική, οφθαλμολογική και δερματολογική κλινική. Αξονικοί τομογράφοι υπάρχουν 2 στο Αγρίνιο, αλλά δεν ανήκουν στο νοσοκομείο, ανήκουν σε ιδιώτες. Υπάρχουν 8 Κέντρα Υγείας και 52 Αγροτικά Ιατρεία, αλλά δεν μπορούν να καλύψουν την πρωτοβάθμια βαθμίδα υγείας λόγω περικοπών. 46.000 ασφαλισμένοι του ΙΚΑ δεν έχουν μια κλινική και στοιβάζονται στα εξωτερικά ιατρεία.

Ο αθλητισμός και ο πολιτισμός δεν αποτελούν εξαίρεση στο νομό της εγκατάλειψης και της ερήμωσης. Ενας γνωστός άνθρωπος του αθλητισμού, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Διαιτητών Αιτωλοακαρνανίας, ο παλαίμαχος διεθνής διαιτητής Βασίλης Νικάκης το επιβεβαιώνει. Σημειώνει πως υπάρχουν 130 αθλητικά σωματεία, αλλά ελάχιστα γήπεδα - τα περισσότερα ακατάλληλα - και λίγοι διαιτητές. Υπάρχει έλλειψη γιατρών στις αθλητικές δραστηριότητες, με αποτέλεσμα τα περιστατικά τραυματισμών να αντιμετωπίζονται εκ των ενόντων, με τις γνώσεις που έχουν οι γυμναστές και οι διαιτητές. Η Αιτωλοακαρνανία έχει βαριά αθλητική κληρονομιά, ειδικά στο στίβο στις μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις. Υπάρχουν ομάδες μπάσκετ, βόλεϊ, και ένας ναυτικός όμιλος με τμήματα κωπηλασίας και θαλάσσιου σκι. Ομως, σήμερα η αδιαφορία της πολιτείας αποθαρρύνει τους νέους να στραφούν εκεί. Πολλά αθλητικά σωματεία είχαν αναπτύξει πολιτιστική και κοινωνική δράση. Το Σωματείο του Παναιτωλικού διατηρούσε νυχτερινές σχολές όπου φοιτούσαν εργαζόμενοι. Ομως, όλα πλέον έχουν υποταχθεί στο βωμό της ιδιωτικοποίησης. Ενα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα είναι αυτό της λίμνης Τριχωνίδας,που είναι αναξιοποίητος αθλητικός χώρος. Οι ξένοι που την επισκέφτηκαν τη θεωρούν μοναδική στην Ευρώπη για διεξαγωγή αθλητικών εκδηλώσεων παγκόσμιου επιπέδου. Ομως, υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων με τη λίμνη Παμβώτιδα των Ιωαννίνων, γιατί αν αξιοποιηθεί η Τριχωνίδα, η Παμβώτιδα θα πάψει να υπάρχει. Κατά τον Β. Νικάκη,μπαίνουν στη μέση πολιτικάντικα προβλήματα, γιατί εδώ και τουλάχιστο μια δεκαπενταετία έχουν δημοπρατηθεί οι χώροι στη θέση Ντουγρί,αλλά ξαφνικά σταμάτησαν οι εργασίες. Ο τόπος έχει χορταριάσει, έχει αφεθεί στο έλεος των ψαράδων που ψαρεύουν με δυναμίτη και κάνουν ζημιά στο οικολογικό σύστημα και σιγά σιγά ερημώνει. Η επίσημη πολιτεία αδιαφορεί, αλλά υπάρχει συνολική ευθύνη των βουλευτών του νομού και του νομάρχη. Παράλληλα, με τις περικοπές των κρατικών επιχορηγήσεων, τα πιο πολλά ερασιτεχνικά σωματεία θα κλείσουν. Ολα αυτά εντείνουν τα αδιέξοδα της νεολαίας, στην οποία στερούν τη διέξοδο από την κόλαση των ναρκωτικών, της πορνείας και της εγκληματικότητας.