Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχωράει σε μια άνευ προηγουμένου επιδρομή, με στόχο την πλήρη παράδοση των κρατικών επιχειρήσεων στο μεγάλο κεφάλαιο και την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων σε όφελός του. Γνωρίζει πολύ καλά η κυβέρνηση ότι η πολιτική αυτή θα συναντήσει σφοδρές αντιδράσεις μέσα στο λαό. Οσο και αν ακούγεται το γνωστό "η κυβέρνηση αυτή δεν καταλαβαίνει τίποτα", οι πολιτικοί υπηρέτες της ολιγαρχίας, η ίδια η ολιγαρχία τρέμουν τις λαϊκές αντιδράσεις και κύρια την προοπτική της γενικευμένης λαϊκής αντίδρασης στα σχέδιά τους. Υπερβολές θα έσπευδαν να πουν όσοι στηρίζουν την άποψη του "παντοδύναμου Σημίτη". Και όμως η κυβέρνηση, η ολιγαρχία του τόπου και η Ευρωπαϊκή Ενωση υπολογίζουν πολύ το λαϊκό παράγοντα, γι' αυτό επιχειρούν την άλωση των τειχών με τη γενικευμένη σαρωτική επίθεση. Η ανησυχία κυβέρνησης και άρχουσας τάξης εκφράζεται με τον πιο εύγλωττο τρόπο στο παρακάτω απόσπασμα άρθρου του γνωστού Γιάννη Μαρίνου - στον "Οικονομικό Ταχυδρόμο" 29 του Γενάρη 1998 - με τίτλο "Εθνικής σημασίας η αναμέτρηση ΔΕΚΟ και Κυβερνήσεως" και υπότιτλο "Πρέπει με κάθε θυσία να μην υποχωρήσει η κυβέρνηση στη νομοθετική κατάργηση του βέτο των συνδικάτων στη διοίκηση των ΔΕΚΟ":
""Ο μείζων κίνδυνος είναι οι αντιστάσεις του δημόσιου τομέα, και θα έλεγα του ευρύτερου δημόσιου τομέα, στην προσπάθειά μας να εκσυγχρονιστούμε", είχε παραδεχτεί ακόμα και ο μονίμως αισιόδοξος υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γιάννος Παπαντωνίου σε πρόσφατη συνέντευξή του. Και τις αντιστάσεις αυτές αρχίσαμε να τις ζούμε εμείς οι πολίτες, προνομιούχοι και μη, έχοντες και μη έχοντες, από την περασμένη βδομάδα".
Παράλληλα με ένα συνδυασμό ιδεολογικής τρομοκρατίας και καταιγισμού ιδεολογημάτων επιχειρούν:
- Να πείσουν την κοινή γνώμη, για την αναγκαιότητα - ωφελιμότητα των μέτρων.
- Να απομονώσουν όσους εναντιώνονται στα μέτρα και να βάλουν σφήνα σε όποια προοπτική λαϊκής συσπείρωσης και αντίστασης στην πολιτική τους.
Κοντά σε όλα αυτά υπάρχουν τα κόμματα - στηρίγματα του κεφαλαίου και οι συμβιβασμένες στην πολιτική του συνδικαλιστικές παρατάξεις, που επιμένουν στη ρότα του "κοινωνικού διαλόγου".
Αυτά τα εμπόδια είναι σοβαρά και κανένας δεν μπορεί να τα υποτιμήσει, όμως δεν είναι αξεπέραστα. Υπάρχει η δύναμη ανάσχεσης και υπέρβασής τους, αρκεί να μπει σε κίνηση. Η ΚΕ του ΚΚΕ στη Διακήρυξή της για την Εργατική Πρωτομαγιά τονίζει: "Οι μεγάλοι αγώνες που έγιναν, όπως αυτοί των ναυτεργατών, των οικοδόμων, των εκπαιδευτικών, των συνταξιούχων, των αγροτών, των εργαζομένων στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ δείχνουν την κατεύθυνση της πάλης, στέλνουν μηνύματα ελπίδας ότι οι εργαζόμενοι μπορούν!".
Η εκτίμηση αυτή πατάει γερά στο έδαφος της πραγματικότητας. Τα μέλη, οι φίλοι του ΚΚΕ, άλλοι λαϊκοί αγωνιστές ζήσαμε από κοντά αυτούς τους αγώνες. Εγιναν παρά την επίθεση της κυβέρνησης - των άλλων κομμάτων της "αντιπολίτευσης". Εγιναν παρά την υπονομευτική τακτική και τους ελιγμούς των συνδικαλιστικών παρατάξεων, του ευρωπαϊκού προσανατολισμού. Η δράση των δυνάμεων του ΚΚΕ, η δράση των παρατάξεων ΕΣΑΚ - ΔΕΕ, της ΛΑΕ, των ταξικών δυνάμεων στους συνταξιούχους ήταν καθοριστική για το ξεπέρασμα τόσων και τόσων εμποδίων, αλλά και σκοπέλων που πρόβαλλαν στην πορεία. Αυτή η δράση μπορεί να βάλει σε κίνηση λαϊκές δυνάμεις, να τις ξεμπλοκάρει από το μούδιασμα, τις αυταπάτες, τις αναστολές για τις δυνατότητες φρένου στην εφιαλτική προοπτική που τους επιφυλάσσει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.
Βασικός παράγοντας για μια κίνηση του λαού προς τα μπρος είναι η δράση των κομμουνιστών! Η ΚΕ του ΚΚΕ στη Διακήρυξή της για την Εργατική Πρωτομαγιά απευθύνει το κάλεσμα - σάλπισμα: "Το ΚΚΕ καλεί τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων. Να προωθήσουν την αγωνιστική ταξική συσπείρωσή τους. Να αποκαλύψουν το ρόλο και τις ευθύνες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και των κομμάτων που στηρίζουν την πολιτική της κατεύθυνση".
Το κάλεσμα του ΚΚΕ μπορεί να γίνει πράξη! Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν, ο χτεσινός μαζικός, ταξικός γιορτασμός της Πρωτομαγιάς στο Σύνταγμα επιβεβαιώνουν τις δυνατότητες και την προοπτική. Η ιστορία της κοινωνικής εξέλιξης είναι ιστορία αγώνων ανάμεσα στις αντιμαχόμενες τάξεις. Η ταξική πάλη είναι κινητήρας της ιστορικής εξέλιξης. Τίποτα δε μένει ακίνητο στη θέση του, παρά τις δυσκολίες και αντιξοότητες της αντίστοιχης συγκυρίας. Ολη η ιστορία του Κόμματος, η ιστορία των λαϊκών αγώνων, δείχνει ότι οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες μπορούν να συνεγείρουν το λαό, να βάλουν σε κίνηση τις αστείρευτες λαϊκές δυνάμεις. Η συγκρότηση του ΕΑΜ, η αντίσταση στους κατακτητές, ο ηρωικός αγώνας του ΔΣΕ, οι κατοπινοί μεγάλοι λαϊκοί αγώνες για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκές ελευθερίες - δικαιώματα των εργαζομένων, αποτελούν τρανή χειροπιαστή απόδειξη. Στις σημερινές συνθήκες έχουμε την κατακτημένη ιστορική πείρα, την πολιτική του Κόμματος που επιβεβαιώνεται στην ίδια τη ζωή! Δεν είναι λίγα πράγματα αυτά, αν συνδυαστούν με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών μέσα σε όλα τα μέτωπα πάλης. Μπορούμε να μπολιάσουμε την ταξική πείρα των εργαζομένων - από τους μικρούς και μεγάλους αγώνες - με την πολιτική του μετώπου πάλης ενάντια στα μονοπώλια και στον ιμπεριαλισμό. Μπορούμε να βάλουμε τις βάσεις για τη ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!
Ανδριανός ΜΠΟΥΚΟΥΡΗΣ
Το κάλεσμα του ΚΚΕ μπορεί να γίνει πράξη! Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν, ο χτεσινός μαζικός, ταξικός γιορτασμός της Πρωτομαγιάς στο Σύνταγμα, επιβεβαιώνουν τις δυνατότητες και την προοπτική
Feeds
Δεν έχουμε άλλο όπλο 
