Πολύ ωραίο το "επιχείρημα" της κυβέρνησης για να συνοδέψει το "σκασμός" προς τον κ. Παπουτσή. Αυτό το άκρως "εκσυγχρονιστικό" και ενδεικτικό του ...νέου ήθους και ύφους της ημετέρας εξουσίας "επιχείρημα". Οποιος είναι κοινοτικός επίτροπος, λέει ο κ. Πάγκαλος, ο κ. Ρέππας, ο κ. Γιαννόπουλος, δε δικαιούται διά να ομιλεί περί εσωτερικών θεμάτων... Για φανταστείτε τώρα τον Ντελόρ, που ως πρόεδρος της Κομισιόν παρέδιδε μαθήματα για το πώς θα ασκήσει πολιτική το κόμμα του στη Γαλλία, να έβγαινε ο εκεί κυβερνητικός εκπρόσωπος και να έλεγε ότι πρέπει να το "ράψει"! Για να θυμηθούμε, όμως, και τους δικούς μας, που σήμερα ανακάλυψαν "ασυμβίβαστο" στην ιδιότητα του κ. Παπουτσή, τότε που ο Παπουτσής, ως επίτροπος, ήταν ταυτόχρονα και μέλος του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν είχαν ψελλίσει "κιχ" περί παραίτησής του... Η τις"κωλοτούμπες" της κυβέρνησης προς τον εκάστοτε κοινοτικό αξιωματούχο, που κανείς δε διανοήθηκε ποτέ να του απαγορεύσει να εκφέρει γνώμη για την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Εν προκειμένω, τα "η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα και ο Μπερνς μπορεί να λέει ό,τι θέλει", στην περίπτωση του Παπουτσή πάνε περίπατο...

Τα παραπάνω σημειώνονται, όχι διότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια να αποδειχτεί το έωλο του κυβερνητικού επιχειρήματος. Αλλά γιατί τα εφευρήματα των αυτοχρισθέντων να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν τη διατύπωση γνώμης (!) είναι δηλωτικά μιας άνευ προηγουμένου αλαζονείας. Μια αλαζονεία, που όσοι σήμερα την υφίστανται, όπως ο κ. Παπουτσής, μόνο άμοιροι ευθυνών δεν είναι για την "ανατροφή" της. Για παράδειγμα, παλιότερα, όταν προσωπικοί λόγοι δεν το επέβαλαν, ο κ. Παπουτσής δεν είχε καταφερθεί εναντίον των ΜΑΤ που έδερναν συνταξιούχους. Δεν είχε διαγνώσει πρόβλημα στην ευκολία με την οποία ετίθεντο "εκτός Κινήματος" παλιότεροι "σύντροφοί" του, με ανακοινωθέντα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

Πάντως, το κομφούζιο στο ΠΑΣΟΚ έχει πολύ σημαντικότερες πλευρές. Η πρώτη σχετίζεται με το μέγεθος της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς των κυβερνώντων. Οι τελευταίοι δε θεωρούν αρκετό ότι κομματικά στελέχη, όπως ο επίτροπος ή τα μέλη της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης", δηλώνουν και είναι υπέρ της ΟΝΕ και των "στρατηγικών επιλογών της κυβέρνησης". Θέλουν απόλυτη υποταγή ακόμα και από τους ομοϊδεάτες τους, αλλιώς, τους οδηγούν στα αποσπάσματα εκτόξευσης λάσπης. Αν στους "δικούς τους" ενεργούν έτσι, γίνεται αντιληπτό τι κάνουν στους άλλους! Δεύτερον, και σημαντικότερο, η ποιότητα του πολιτικού λόγου εντός του ΠΑΣΟΚ, αυτή η ανταλλαγή ύβρεων, γίνεται αντικείμενο γενικότερης αξιοποίησης για να κρυφτεί το κύριο. Και το κύριο είναι ότι όλοι συμφωνούν στην ακολουθούμενη πολιτική. Διαφωνούν για τις μεθόδους και τα πόστα.