Ανάλογο είναι και το παράδειγμα της στάσης του ΣΥΝ, σχετικά με την πρόταση του ΠΑΣΟΚ "να κάτσουν σε ένα τραπέζι να συζητήσουν για όλα" με στόχο την, εφ' όλης της ύλης, συνεργασία των δύο κομμάτων. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος, προσπαθώντας να αποφύγει το κόστος της στήριξης της βάρβαρης κυβερνητικής πολιτικής, την ώρα που αποκαλύπτεται, απαντά πως... συνεργασία μ' αυτήν την πολιτική δεν μπορεί να γίνει - κι ας γίνεται ακριβώς αυτό στις δημοτικές εκλογές, στην Αθήνα και σε πολλές ακόμα περιοχές...

Ο Δ. Χατζησωκράτης - βλέπε άρθρο του στην κυριακάτικη "Αυγή" - σημειώνει: "Δεν κατανοείται η νευρικότητα της αντιμετώπισης των τραπεζιών διαλόγου των ΟΠΕΚ, ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ και ΔΙΚΤΥΟΥ. Με αυτούς άραγε που έχουν την ίδια αγωνία για το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα Σημίτη δεν έχουμε ευθύνη να συζητήσουμε;".

Και λίγο παρακάτω ο Π. Λαφαζάνης δίνει τη δική του εκδοχή... Κάνει λόγο για κεντροαριστερούς παρακομματικούς ομίλους, στων οποίων τις δραστηριότητες ο ΣΥΝ θα έπρεπε να γυρίσει την πλάτη, αντί να συμμετέχουν πρωτοκλασάτα στελέχη του στις σκηνοθετημένες εκδηλώσεις τους! Διαλέξτε και πάρτε...