ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (του ανταποκριτή μας).-

Περίπου 100 καπνεργάτριες στην Καβάλα βρέθηκαν χωρίς δουλιά, ενώ, κάτω από την ανάγκη να μη χάσουν τη δουλιά τους, πολλές άλλες δέχονται να απασχολούνται χωρίς να εισπράττουν τις νόμιμες αμοιβές. Μεταξύ των απολυμένων είναι και τέσσερις καπνεργάτριες, που διώκονται για την πολιτική και συνδικαλιστική τους δράση.

Ο κύριος όγκος των εργατριών που έμειναν χωρίς δουλιά απασχολούνταν στο εργοστάσιο της ΣΕΚΕ,που μέχρι πέρσι λειτουργούσε στην Καβάλα. Φέτος μεταφέρθηκε στην Ξάνθη και ενώ η ΣΕΚΕ έχει δυνατότητες να απασχολήσει περισσότερο προσωπικό, σε άλλα εργοστάσιά της, αρνείται να δώσει λύση στο πρόβλημα επιβίωσης των δεκάδων οικογενειών. Εχει προσλάβει μόλις 50 άτομα, με βάση μια δέσμευση που είχε για απορρόφηση του 25% των εργαζομένων που απασχολούσε στο εργοστάσιο της Καβάλας. Μεταξύ αυτών που αρνήθηκε να προσλάβει είναι και η Α. Ραζάκου,μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Καπνεργατών. Οπως μας κατάγγειλαν, αν και η ΣΕΚΕ απορρόφησε όλες τις ράπτριες που απασχολούσε στην Καβάλα και προχώρησε στην εκπαίδευση και άλλων εργατριών για να καλύψει τις ανάγκες της παραγωγής, άφησε εκτός δουλιάς την Α. Ραζάκου, που χρόνια απασχολείται σ' αυτή την ειδικότητα. Αντίστοιχη είναι η περίπτωση και της Φ. Λουλούδη,μέλους της διοίκησης της Καπνεργατοϋπαλληλικής Ενωσης Καβάλας. Αλλες δύο ΕΣΑΚίτισσες και μέλη της διοίκησης της Ενωσης, η Σ. Παντάζογλου και η Γ. Θεοδωρίδου,είχαν την ίδια τύχη, επειδή πρωτοστάτησαν στις μεγάλες κινητοποιήσεις που έγιναν πέρσι.

Σε ό,τι αφορά τη γενικότερη κατάσταση, χαρακτηριστικές είναι οι καταγγελίες που έγιναν: Η "Αυστροελληνική" πήρε όλες τις παλιές εργάτριες, όμως σταμάτησε να πληρώνει τις τριετίες. Η επιχείρηση "Μυσιριάν" άφησε εκτός δουλιάς παλιές καπνεργάτριες και προσέλαβε καινούριες, ώστε να μην έχει την υποχρέωση να καταβάλλει τις τριετίες. Στην κορυφή της ασυδοσίας βρίσκεται η επιχείρηση "Πετρίδου",που είναι γνωστή και για τις καθυστερήσεις στην εξόφληση των καπνοπαραγωγών με τους οποίους συνεργάζεται για την προμήθεια της πρώτης ύλης. Καταστρατηγεί τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και συνάπτει ιδιωτικές - ατομικές συμφωνίες με τις εργάτριες για 5.000 δραχμές μεροκάματο.

Και ενώ είναι γνωστά όλα τα παραπάνω, οι συνδικαλιστικοί φορείς της περιοχής περιορίζονται σε λόγια συμπαράστασης, ενώ η κυβέρνηση μέσα από το νομοσχέδιο που προωθεί για τις εργασιακές σχέσεις επιχειρεί να δώσει και άλλα προνόμια στους εκλεκτούς της εργοδοσίας και να νομιμοποιήσει κάθε πλευρά της ασύδοτης πρακτικής της.