Τα παραπάνω λόγια ειπώθηκαν μόλις δυο - τρεις μήνες μετά την υπόθεση των Ιμια και δημοσιεύτηκαν σε περίοπτη θέση στον τουρκικό Τύπο. Ποιος τα είπε; Μα, ο πολύς κύριος Χόλμπρουκ. Ο οποίος, παρεμπιπτόντως, υπήρξε λίγο αργότερα η προσωποποίηση του αμερικανικού "ενδιαφέροντος" και των αμερικανικών "πρωτοβουλιών" για το Κυπριακό... Αλήθεια, η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε ακούσει τίποτα;

Και, καλά, μέσα στον οίστρο τού "ευχαριστούμε τις ΗΠΑ", η ελληνική κυβέρνηση, τότε, ίσως να... παράκουσε. Αλλά και όταν τον Απρίλη του '96, ο Νίκολας Μπερνς (ως εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τότε, και όχι ως "ανθύπατος" όπως έχει μετατραπεί μετά την έλευσή του στην Αθήνα, με την ιδιότητα του πρέσβη των ΗΠΑ) δήλωνε ότι οι διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο συνιστούν "συνοριακές και εδαφικές διενέξεις" (!) μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας, η κυβέρνηση πάλι δεν άκουσε τίποτα;

Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ούτε τότε "αντελήφθην" η κυβέρνηση, πώς θα μας πείσει ότι πάλι δεν... κατάλαβε, όταν ο Κλίντον, από το Σεπτέμβρη του '96, κιόλας, έστελνε επιστολή στην ελληνική ομογένεια, αλλά και στον ίδιο τον Κ. Σημίτη, όπου δήλωνε προκλητικά, ότι "αμφισβητείται η εγκυρότητα" των διεθνών συμβάσεων που διέπουν το "στάτους κβο" στην περιοχή (σσ: βλέπε Αιγαίο) και ζητούσε από την Ελλάδα τη "συνεισφορά" της για τη διασφάλιση των συμφερόντων της Τουρκίας, που παίζει "ρόλο - κλειδί" στην περιοχή;

***

Επίσης θέλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση, και προσωπικά ο υπουργός Εξωτερικών, υποστηρίζουν, πάντα, με το ίδιο πάθος, ό,τι κατά καιρούς υποστηρίζουν. Για παράδειγμα, το πάθος που εξέπεμπαν οι δηλώσεις Πάγκαλου όταν έλεγε πως η σημαία δεν πρόκειται να κατέβει από τα Ιμια, δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από το πάθος με το οποίο δήλωνε, λίγες μέρες αργότερα, ότι καλώς η σημαία κατέβηκε... Η, επίσης, το πάθος του υπουργού Εξωτερικών, τότε που έλεγε ότι δεν έχουμε να κουβεντιάσουμε τίποτα με τους Τούρκους και τους εμπειρογνώμονές τους, ήταν εφάμιλλο του απαράμιλλου πάθους με το οποίο υπερασπιζόταν, ένα μήνα αργότερα, τη συμφωνία της Μαδρίτης, ως προσωπικό του δημιούργημα...

Με δυο λόγια, θέλουμε να σημειώσουμε ότι ζούμε με μια κρυφή... ελπίδα: Αυτή τη φορά ο κ. Πάγκαλος να συγκρατηθεί και να μη ζητήσει "συγγνώμη" τόσο σύντομα, όπως την προηγούμενη φορά με τους Γερμανούς...

***

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ολοι θυμούνται ότι στο Κάρντιφ, η κυβέρνηση έγινε δέκτης των πιο απροσχημάτιστων απειλών, διατυπωμένων στο πιο υψηλό επίπεδο: Ο Κλίντον τηλεφώνησε στον Σημίτη και απείλησε ότι έρχεται ένταση σε Κύπρο και Αιγαίο. Ολοι θυμούνται επίσης ότι εκείνη τη στιγμή, ο Κ. Σημίτης δήλωνε ικανοποιημένος γιατί, τουλάχιστον, αυτή τη φορά ο Κλίντον του τηλεφώνησε πριν αρχίσει τα γκαγκστεριλίκια...

Από κει και πέρα οι εξελίξεις δικαίωσαν όσους τονίζουν ότι η κυβερνητική πολιτική καθιστά την Ελλάδα ευεπίφορη στις "συμμαχικές" πιέσεις:

• Αμερικανοί, Ευρωπαίοι και Τουρκία ξεσηκώνουν διεθνή θύελλα κατά της εγκατάστασης των "S-300" στην Κύπρο.
• Η Αγκυρα διαφημίζει το οθωμανικό παρελθόν της, με αποκορύφωμα τα λόγια του Ντεμιρέλ ότι η Τουρκία δε θα "δωρίσει" την Κύπρο στην Ελλάδα, όπως έκανε με την Κρήτη!
• Μέρα σημαδιακή, ανήμερα της επετείου του "Αττίλα", ο Λευκός Οίκος δηλώνει ότι στην Κύπρο δεν υπάρχει εισβολή και κατοχή, αλλά "σύγκρουση" (!) των δυο κοινοτήτων και πως τα τούρκικα αεροπλάνα που πετούν πάνω από το νησί δεν είναι μαχητικά, αλλά "ψεκαστικά"...

Ας σημειωθεί, δίπλα στα παραπάνω, ότι στην Ελλάδα τρέχουν αυτή την περίοδο οι προθεσμίες για να καταληχτούν οι τεράστιες πολεμικές αγορές στα πλαίσια του εξοπλιστικού προγράμματος των 4 τρισ. δραχμών. Ως γνωστόν, οι "ανθρωπιστές" Αμερικάνοι και λοιποί ιμπεριαλιστές έχουν έκδηλο ενδιαφέρον για τέτοιες μπίζνες.

***

Παράλληλα η ολιγαρχία βλέπει ότι οι "σύμμαχοι" δίνουν προβάδισμα στους ανταγωνιστές της, της απέναντι πλευράς, και πως κινδυνεύει να ξυπνήσει άπραγη και με εφιάλτες από τις μικροϊμπεριαλιστικές της ονειρώξεις ότι θα της ανατεθεί ρόλος "χωροφύλακα" στην περιοχή. Γι' αυτό και έχει αρχίσει να φωνάζει, παίζοντας το χαρτί της φτωχής πλην τίμιας κορασίδος, που θέλει να πείσει ότι δεν ήξερε, δήθεν, ότι με τις κακές παρέες που κάνει θα της συμβεί, τελικά, το αναπόφευκτο... Την ίδια ώρα, αμετανόητη στην πολιτική τού "να πείσουμε τους Αμερικανούς ότι εμείς είμαστε οι "άνθρωποί τους" στην περιοχή", συνεχίζει να παρακαλά να πάρει αυτή το "σιρίτι" και όχι η Αγκυρα. Ο κ. Πάγκαλος, λοιπόν, ως εκπρόσωπος αυτής της διάτρητης τιμιότητας της εγχώριας ολιγαρχίας, φωνάζει. Στο μεταξύ η κυβέρνηση παραμένει "σύμμαχος" των ΗΠΑ, παραμένει μέλος του ΝΑΤΟ, ανανεώνει εν κρυπτώ τη συμφωνία παραμονής των βάσεων στη χώρα και είναι πρόθυμη να συνυπογράψει τη νέα δομή του υπερατλαντικού συμφώνου, που είναι κομμένη και ραμμένη στα σχέδια για την επιβολή της αμερικανονατοϊκής επικυριαρχίας της Νέας Τάξης στην περιοχή.

Την ίδια στιγμή, το παζάρι γύρω από το εξοπλιστικό πρόγραμμα συνεχίζεται. Ενα παζάρι που δεν αφορά τις αμυντικές ανάγκες του τόπου, αλλά τη διατήρηση των ισορροπιών της υποτέλειας. Στο μεταξύ η Ελλάδα, στην οποία υπουργεύει ο κ. Πάγκαλος και πρωθυπουργεύει ο κ. Σημίτης, συνεχίζει να είναι σύμμαχος με τον "ψεύτη", τον Κλίντον... και ως εκ τούτου, οι κίνδυνοι για το λαό διαγράφονται απρόβλεπτοι.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η ελληνική ολιγαρχία βλέπει ότι οι "σύμμαχοι" δίνουν προβάδισμα στους ανταγωνιστές της απέναντι πλευράς, και πως κινδυνεύει να ξυπνήσει άπραγη και με εφιάλτες από τις μικροϊμπεριαλιστικές της ονειρώξεις ότι θα της ανατεθεί ρόλος "χωροφύλακα" στην περιοχή. Γι' αυτό και έχει αρχίσει να φωνάζει