Απαντώντας η Αλέκα Παπαρήγα σε ερώτηση αναφορικά με τις καθημερινές δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, σημείωσε:

"Ας μη σχολιάσω το "καθημερινές" διότι ξέρετε, το πολύ το "Κύριε ελέησον" το βαριούνται και οι άγιοι, αλλά αυτό ισχύει για όλους μας, και για τους πολιτικούς. Εμείς δε θ' ασχοληθούμε με το αν ο ηγέτης της Εκκλησίας έχει το δικαίωμα να εκφέρει γνώμη. Ούτε το θέλουμε ούτε μπορούμε να του απαγορεύσουμε να μιλάει. Αλλο είναι το πρόβλημα: Τι λέει. Ο Αρχιεπίσκοπος, αφού ξεκινάει και μιλάει για την Ελλάδα μας και την ανεξαρτησία μας, για την εργατιά και την ανεργία, θα περίμενε κανείς να πει την προσωπική του γνώμη, ως θρησκευτικός ηγέτης, για το πώς θ' αντιμετωπιστούν τα προβλήματα. Και τι ακούει; Ιδέες "αρχαιοπληξίας", "βυζαντινολογίες", σοβινιστικές.

Είναι λίγο περίεργο: Η θρησκεία - λένε οι ταγοί της - κηρύσσει την αγάπη. Ο Αρχιεπίσκοπος όμως ως και το μίσος ανάμεσα στους λαούς καλλιεργεί. "Ο περιούσιος ελληνικός λαός, ο καθυστερημένος τούρκικος" ή ποιος άλλος. Αυτές οι απόψεις όχι μόνον είναι επικίνδυνες, αλλά αντικειμενικά οδηγούν - δεν ενδιαφέρει ποιες είναι οι προθέσεις - στην πνευματική και πολιτική αποχαύνωση. Και δείχνει - για να το πω με πιο ήπιο τρόπο - την ανεπάρκεια του συγκεκριμένου ηγέτη να πει στον ελληνικό λαό τη γνώμη του για το τι πρέπει να γίνει. Τι λέει; Να μεγαλώσουμε την Ελλάδα, να μετακινήσουμε τα σύνορά της. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Πέρα από το ότι είναι έγκλημα κατά της ειρήνης και δίνει λαβή σε όσους θέλουν να χτυπήσουν την Ελλάδα να το κάνουν, δε δίνει διέξοδο.

Ο μεγαλοϊδεατισμός έχει δοκιμαστεί. Δύο παγκόσμιους πολέμους είχαμε για τη διεύρυνση του ζωτικού χώρου. Λύθηκαν τα προβλήματα των λαών; Επομένως, θα έλεγα, ότι όσοι αισθάνονται ικανοποιημένοι απ' αυτά που λέει, να το σκεφτούν καλύτερα.

Να σας πω και για μια άλλη πλευρά, που μας προκαλεί. Μιλάει για τη φτωχολογιά που πρέπει να τη βοηθήσουμε. Δεν έχω πρόχειρα στοιχεία, αλλά η Εκκλησία έχει μεγάλη περιουσία. Ξέρουμε περιπτώσεις που δήμαρχος και δημότες είχαν αιτήματα προς την Εκκλησία να δοθεί ένα κτήμα, κάτι για τη δημιουργία παιδικών χώρων κ.ά. Υπήρξαν αντιδράσεις, δεν τους βάζω όλους σ' ένα τσουβάλι. (Και υπάρχουν ιερείς θαυμάσιοι άνθρωποι, στο πλευρό του λαού). Τι στάση έδειξε η Εκκλησία σ' αυτά; Οχι να "χαϊδεύουμε τ' αυτιά" της φτωχολογιάς και να θέλουμε να την αποχαυνώσουμε. Πρέπει ν' αφυπνιστεί η φτωχολογιά κι όχι ν' αποχαυνωθεί".