"Η μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών αποκτά βαρύνουσα σημασία. Παίρνει νέα πολιτική σημασία από την εξής πλευρά: αφού το λογαριασμό της κρίσης θα τον πληρώσει ο λαός, αφού η Ελλάδα θα γίνει και παράγοντας και μεγαλύτερη αποθήκη της κρίσης, οι δήμοι και οι νομαρχίες θα χρησιμοποιηθούν ως ένα κανάλι διοχέτευσης της κρίσης στα λαϊκά στρώματα. Επομένως έχει σημασία, τι δήμαρχος και τι νομάρχης θα προκύψει απ' τις εκλογές. Σε ποιο μετερίζι θα είναι αυτός; Αν θα είναι στο μετερίζι των υποστηρικτών της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ, ή των μοιρολατρών, τότε, ανεξάρτητα από προθέσεις και ικανότητες θα χρησιμοποιηθεί. Εάν είναι στο μέτωπο της αντίστασης, θα βοηθήσει. Γι' αυτό καλούμε το λαό να πάρει μια γενναία απόφαση και να δοκιμάσει την αξία της ψήφου στις ερχόμενες εκλογές. Για τον πρόσθετο λόγο της κρίσης.

Με την ευκαιρία, θέλω να κάνω και μια καταγγελία: Δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά είμαστε αποφασισμένοι πιο οργανωμένα να βάλουμε το εξής ζήτημα στο λαό: Εχουμε μια σειρά στοιχεία, που στην πορεία θα τα κάνουμε πιο συγκεκριμένα, που δείχνουν ότι η κυβέρνηση, επειδή τρέμει το εκλογικό αποτέλεσμα, χρησιμοποιεί πιο έντονα παλιά της όπλα, προκειμένου να κλέψει ψήφους και να συσπειρώσει τις δυνάμεις της: Πακτωλός χρημάτων ρίχνεται. Κρατικών χρημάτων για τη στήριξη κυβερνητικών υποψηφίων. Ενα μέρος αυτών των χρημάτων προέρχεται και από Κοινοτικά Προγράμματα Στήριξης. Βεβαίως, έχει τη συνδρομή και των επιχειρηματιών, που στηρίζουν και τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ. Βεβαίως, αυτοί στηρίζουν όποιον κάνει τη δουλιά τους. Και της ΝΔ, αν είναι κατάλληλος γι' αυτούς, τον στηρίζουν.

Εχουμε, λοιπόν, ένα τέτοιο πρόβλημα. Και με την ευκαιρία, για παράδειγμα:Στο Δήμο της Αθήνας πέφτει πολύ χρήμα. Δισεκατομμύρια. Για τη στήριξη, π.χ., της κυρίας Δαμανάκη. Ποιος πληρώνει το μάρμαρο; Ξέρουμε ότι όλα τα κόμματα, έχουμε ελλείμματα. Πού βρίσκονται τα χρήματα; Κι επιπλέον υπάρχει ένα όργιο τρομοκρατίας και εξαγοράς. Κι αυτός, το γνωρίζετε που έχει τη δυνατότητα να οργανώσει καλύτερα την τρομοκρατία και την εξαγορά, είναι αυτός που έχει την κυβερνητική εξουσία.

Δεν τα λέμε αυτά, για να προδιαγράψουμε το εκλογικό αποτέλεσμα. Εμείς είμαστε πολύ αισιόδοξοι, ότι οι συνδυασμοί που υποστηρίζει το ΚΚΕ θα βγουν νικητές και στον τομέα της συσπείρωσης των δυνάμεων και σε ψήφους και σε θέσεις. Αυτό που μας απασχολεί είναι άλλο: Η εξαγορά και η τρομοκρατία γίνεται αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινής ζωής μας. Και δεν είναι ότι μπορεί να έχει επιπτώσεις στις εκλογές. Εχει επιπτώσεις στους χώρους δουλιάς, στην καθημερινή ζωή, στην ανάπτυξη του κινήματος. Και πολλαπλασιάζονται τα κρούσματα παρεμπόδισης του ΚΚΕ να επικοινωνεί με τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα στα εργοστάσια όπου η τρομοκρατία είναι στο απόγειο. Και οι εργοδότες μάς απαγορεύουν. Και εδώ δεν έδειξε διάθεση η επιχείρηση "ΚΑΡΕΛΙΑ", να ασκήσουμε το κοινοβουλευτικό μας έργο στο εργοστάσιο. Και ρωτάμε τον υπουργό Εργασίας: Πώς θα ασκήσει το έργο του ένα κόμμα; Ενας τρόπος άσκησης δεν είναι η επικοινωνία με τους εργαζόμενους στους τόπους δουλιάς; Εμείς βέβαια θα βρούμε τρόπους. Δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε στην επικοινωνία με τους εργαζόμενους. Αλλά δυσκολεύεται και το κοινοβουλευτικό έργο. Και αποδεικνύεται ότι το Κοινοβούλιο μετατρέπεται σε βιτρίνα όλο και περισσότερο, γίνεται ένα είδος νεκροθάφτη των λαϊκών προβλημάτων.

Η διάσταση - και της κρίσης - είναι πολύπλευρη. Η λύση όμως είναι μία: Πολιτική. Η ανατροπή αυτής της πολιτικής και των κύριων φορέων που είναι στη διακυβέρνηση και αυτών που κινούνται μέσα στο όλο σύστημα εξουσίας.Μπορεί να χρειάζεται κάποιος χρόνος γι' αυτή τη λύση, αλλά κάθε μέρα μετράει στο αν αυτή θα έρθει γρηγορότερα".