Αφού πέρασαν μερικά εικοσιτετράωρα, άρχισαν, να συζητούνται βαθύτερα αίτια. Και πολλοί μίλησαν, όχι μόνο για ανεπάρκεια της κρατικής μηχανής, αλλά και για γενικευμένη σήψη στον κρίσιμο τομέα της ασφάλειας των πολιτών. Και φυσικά έχουν δίκιο.

Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε, που επισημάνθηκαν και δημοσιοποιήθηκαν φαινόμενα αυτής της σήψης. Διαβάσαμε σε έντυπα, είδαμε και ακούσαμε στις μικρές οθόνες, ότι: Ενας στους δέκα αστυνομικούς πουλάει προστασία σε οίκους ανοχής και σε λοιπά διαφθορεία. Στην Αμαλιάδα συνελήφθησαν έξι αστυνομικοί για χασισοκαλλιέργεια. Στην Αθήνα συνελήφθη αστυφύλακας ληστής τράπεζας. Στη Χίο συνελήφθη αστυνομικός διευθυντής...

- Αστυνομικοί και κάνουν τέτοια πράγματα; Πού ακούστηκε;

Να, που ακούστηκε! Και θ' ακουστούν και άλλα, ίσως πιο συγκλονιστικά. Γιατί η αιτία του κακού είναι βαθύτερη. Είναι το κοινωνικό σύστημα, υπό το οποίο διαβιοί σήμερα η ανθρωπότητα. Σ' αυτό το βάθος δε θέλησαν ή δεν τόλμησαν να καταδυθούν οι πάσης κατηγορίας σχολιαστές. Τουλάχιστον οι περισσότεροι. Αρκέστηκαν, να δουν τα "άνθη" του συστήματος. Τα "άνθη του κακού", όπως θα τα αποκαλούσε ο Μπωντλαίρ.

Σ' ένα μυθιστόρημα του βραβευμένου με Νόμπελ Γερμανού συγγραφέα Μπελ, υπό τον τίτλο "ασφυκτική προστασία", συμβαίνουν τα εξής: Ενας εκδότης εντύπου μιας περιοχής της Γερμανίας κατορθώνει να εξοντώσει τους άλλους εκδότες της περιοχής και γίνεται πάμπλουτος. Συναισθάνεται ότι τον απειλούν κίνδυνοι και προσλαμβάνει πολλούς φρουρούς και σωματοφύλακες. Αλλ' αυτοί, αντί να του είναι πιστοί φύλακες και υπηρέτες, τον φθονούν για τα πλούτη του και σχεδιάζουν να του τα αρπάξουν. Οργανώνονται, γι' αυτό το σκοπό, σε δυο συνωμοτικές ομάδες. Μάλιστα στη μια ομάδα μετέχει και μια κόρη του...

Κάτι τέτοιο φαίνεται, να συμβαίνει και στις τάξεις των οργάνων Ασφαλείας του κάθε κράτους. Σήμερα, που ο ύψιστος σκοπός είναι "να τα οικονομήσουμε", όπως λέει ο λαός, υπάρχουν προφανώς αστυνομικοί, που λένε μέσα τους:

- Θα διακινδυνεύσουμε εμείς τη ζωή μας, για να φυλάμε εσάς, μεγαλοκαρχαρίες του πλούτου, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, εφοπλιστές, υψηλόμισθοι, έναντι του πενιχρού μισθού, που μας δίνετε; Ε, όχι, του κερατά! Θα κοιτάξουμε κι εμείς, να τα οικονομήσουμε.

Ασημάκης ΓΙΑΛΑΜΑΣ