Σουδάν, 15 χρόνια εμφυλίου πολέμου. Σφαγές, επιδημίες, μεγάλοι εκτοπισμοί πληθυσμών και πείνα, ενώ την ίδια στιγμή ελάχιστες πολυεθνικές συσσωρεύουν αμύθητα πλούτη και τεράστια ποσά κάνουν καθημερινά "βόλτες" στα ανά τον κόσμο χρηματιστήρια, τζογάροντας πάνω στις πλάτες των λαών. Μια τραγωδία, για την οποία ελάχιστα ακούμε, αφού ελάχιστοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται και αναφέρονται σ' αυτήν. Μια έρευνα όμως - όπως αυτή που πραγματοποίησαν ιατρικές ομάδες εθελοντών των "Γιατρών Χωρίς Σύνορα" και η οποία διερευνά το επισιτιστικό επίπεδο και τους δείκτες θνησιμότητας - αρκεί καμιά φορά για να "φωτίσει" το δράμα των ανθρώπων αυτής της χώρας.

Κάθε μέρα υπολογίζεται πως 120 άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας της πείνας στην περιοχή του Αζέπ και του Μπαχρ Ελ Γκαζάλ, στο νότιο τμήμα του Σουδάν. Το 34% των παιδιών κάτω των 5 ετών είναι υποσιτισμένα, ενώ ένα ποσοστό της τάξης του 19% είναι οξεία περιστατικά υποσιτισμού. Τα παιδιά αυτά, επισημαίνουν οι εθελοντές, χρειάζεται να διακομιστούν στα ειδικά Επισιτιστικά Κέντρα και να δεχτούν ειδική ιατρική φροντίδα. Δύο άλλες έρευνες στο Αζέπ και στο Παντού - επίσης στην επαρχία του Μπαχρ Ελ Γκαζάλ - δείχνουν ότι περισσότερο από το 50% των παιδιών είναι υποσιτισμένα, ενώ το 30% είναι σοβαρότατα υποσιτισμένα.

Και τα συγκλονιστικά αυτά στοιχεία δε σταματούν εδώ: Στο Μαπέλ, από τις 9 Ιούλη έως τις 20 Αυγούστου, ο καθημερινός δείκτης θνησιμότητας ήταν 16 θάνατοι ανά 10.000 ανθρώπους. Και να σκεφτεί κανείς πως, σύμφωνα με τα διεθνή επίπεδα ανθρωπιστικής βοήθειας, 2 θάνατοι ανά 10.000 ανθρώπους ημερησίως συνιστούν επείγουσα κατάσταση! Οι δείκτες θνησιμότητας παραμένουν ανεπίστρεπτα υψηλοί, αφού ο καθημερινός δείκτης θνησιμότητας είναι 10 φορές μεγαλύτερος από το δείκτη που "κρούει τον κώδωνα του κινδύνου".

Μέσα στις επόμενες βδομάδες για κάθε 10.000 ανθρώπους εκτιμάται ότι 4 - 12 άνθρωποι θα εξακολουθήσουν να πεθαίνουν. Εκτιμάται ακόμα ότι 1,2 εκατομμύρια κάτοικοι του Μπαχρ Ελ Γκαζάλ χρειάζονται επειγόντως βοήθεια σε τρόφιμα. Σε ολόκληρο το νότιο Σουδάν υπολογίζεται ότι ο πληθυσμός που έχει ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας ξεπερνά τα 2,6 εκατομμύρια.

"Παρ' όλα αυτά, η ανθρωπιστική βοήθεια δε θα δώσει λύση στις βαθύτερες αιτίες του υποσιτισμού. Η πρόσφατη παύση πυρός είναι ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά εξακολουθεί να παραμένει μακριά απ' το να θεωρηθεί αρκετό. Χωρίς την πολιτική επίλυση της κρίσης, τα ανθρώπινα δικαιώματα θα καταπατώνται σε μεγαλύτερο ακόμη βαθμό και χιλιάδες αθώοι πολίτες θα εξακολουθούν να πεθαίνουν", τονίζουν οι "Γιατροί Χωρίς Σύνορα", οι οποίοι - είναι ενδεικτικό - παρουσιάζουν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους με τον τίτλο - ερώτημα: "Μήπως ξεχάσατε το Σουδάν;". Ενα ερώτημα που περιμένει απάντηση απ' τους πραγματικούς υπεύθυνους αυτής της τραγωδίας, που δε λέει να τελειώσει...

Πέρα, όμως, απ' τους αριθμούς και τα στοιχεία της έρευνας, σοκάρει εξίσου και η μαρτυρία της Σοφί Μπακέ,υπεύθυνης επισιτισμού, που έλαβε μέρος στην έρευνα των "Γιατρών Χωρίς Σύνορα": "Οι άνθρωποι περπατούν τρεις ολόκληρες μέρες μέχρι το Αζέπ, προκειμένου να βρουν τροφή. Φτάνουν σε άθλια κατάσταση και δεν είναι σπάνιο να πεθάνουν πριν προλάβουν να λάβουν τροφή... Οι εκτοπισμένοι πληθυσμοί φτάνουν καθημερινά, κουβαλώντας ελάχιστα προσωπικά είδη. Οι βροχές κατεβάζουν πολύ τη θερμοκρασία, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της νύχτας, όταν οι εξασθενημένοι και υποσιτισμένοι άνθρωποι κοιμούνται κάτω απ' τα δέντρα χωρίς κατάλυμα...".

Μπέρρυ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗ