Η δεύτερη στη σειρά απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία εγκρίνει το Προεδρικό Διάταγμα που αίρει ουσιαστικά τη μονιμότητα για τους εργαζόμενους, δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες σχετικά με το τι περιμένει τους 100.000 περίπου εργαζόμενους στους οργανισμούς και υπηρεσίες του Δημοσίου που μετατρέπονται, με νόμο της κυβέρνησης Σημίτη, σε Ανώνυμες Εταιρείες.

Παράλληλα, όμως, δεν μπορούν να εφησυχάζουν ούτε οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στο Δημόσιο Τομέα, αποδεχόμενοι τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις κυβερνητικών στελεχών ότι τάχα δεν τους αφορά το θέμα και ότι αυτοί δεν κινδυνεύουν. Πάντα η εξουσία κατάφερνε να διαιωνίζεται διαιρώντας τους εργαζόμενους. Ομως, η κατάκτηση της μονιμότητας δεν είναι δεδομένη για πάντα και αιώνια. Πολύ περισσότερο που η κυβέρνηση Σημίτη φροντίζει μέσω του εκτρώματος του Υπαλληλικού Κώδικα να ανοίγει διάπλατα "παράθυρα" για την άρση της μονιμότητας, όποτε το επιθυμεί.

Η μόνη απάντηση, λοιπόν, για να μη γυρίσουν οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο στις ένδοξες εποχές της "πλατείας Κλαυθμώνος" είναι να οργανώσουν μαζικούς και ενωτικούς αγώνες, ξεπερνώντας και παρακάμπτοντας τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, που το μόνο που κάνει είναι να μη δυσαρεστεί τη "δική της" κυβέρνηση.