- Πολύς λόγος έγινε τελευταία με την πρόταση μομφής κατά της Κομισιόν, η οποία απορρίφθηκε. Ποια ήταν τα αίτια και ποιος ο στόχος της πρότασης;

- Να σημειώσουμε ότι υπήρχε κατακραυγή για τις πολιτικές που εκφράζει - εφαρμόζει η Κομισιόν, ως το εκτελεστικό όργανο της Ενωσης και ως διαμορφωτής αυτών των πολιτικών, εμπνεόμενων και κατευθυνόμενων από το χοντρό μονοπωλιακό ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Αυτή η κατακραυγή, κατά καιρούς, εκφράστηκε μέσα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ), από διάφορες πολιτικές ομάδες. Πολύ περισσότερο, όμως, προβαλλόταν από τις κινητοποιήσεις σε όλες σχεδόν τις χώρες - μέλη, ανάμεσά τους και στην Ελλάδα. Εκφράστηκε όμως και με έναν συγκεκριμένο τρόπο το Δεκέμβρη, όταν το ΕΚ αρνήθηκε να δώσει απαλλαγή στην Κομισιόν για τη διαχείριση του προϋπολογισμού του '96. Στην άρνηση αυτή επισημαίνονταν, ιδιαίτερα, διαχειριστικές ανωμαλίες, σκάνδαλα, εύνοιες, ιδιαίτερα από ορισμένους επιτρόπους. Συγκεκριμένα αναφέρονταν τα ονόματα της Γαλλίδας Ε. Κρεσόν (πρώην πρωθυπουργού της Γαλλίας) και του επίσης Σοσιαλιστή Μαρίν.

- Πώς αντέδρασαν οι ευρωκοινοβουλευτικές ομάδες σχετικά;

- Η Σοσιαλιστική Ομάδα, που δεν ήθελε να εμφανιστεί στις ευρωεκλογές με δύο επιφανείς Σοσιαλιστές επιτρόπους κατηγορούμενους για σκάνδαλα, μεθόδευσε το κοινοβουλευτικό τερτίπι της πρότασης μομφής γενικά κατά της Κομισιόν, ώστε μέσα στο γενικό αυτό να χάνεται ο ειδικός στόχος κατά των δύο επιτρόπων. Ταυτόχρονα όμως - κι εδώ είναι η επαίσχυντος τακτική, συνηθισμένη στη σοσιαλδημοκρατική ιστορία - έδωσε εντολή στα μέλη της να καταψηφίσουν την πρόταση μομφής, που η ίδια είχε καταθέσει. Ετσι, αντικειμενικά, να 'βγαινε ότι η Κομισιόν έχει την εμπιστοσύνη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι όποιες κατηγορίες με τη μη απαλλαγή για τη διαχείριση του προϋπολογισμού του '96 να εξαφανιστούν!

Από την άλλη πλευρά, όμως, οι Χριστιανοδημοκράτες δεν ήθελαν να ψηφιστεί πρόταση μομφής για τις συλλογικές ευθύνες της Κομισιόν, αλλά, ειδικά, μόνο για τις ευθύνες των 2 επιτρόπων. Γιατί οι Γερμανοί δεν ήθελαν μια ανατροπή της Κομισιόν μέσω της πρότασης μομφής, που θα καθυστερούσε τη διαδικασία - διεκπεραίωση και των συνδυασμένων μέτρων κατά των λαών (προγραμματισμένη λιτότητα, "ΑΤΖΕΝΤΑ 2000", διεύρυνση κλπ.). Ετσι, λοιπόν, συνέπεσαν, Σοσιαλιστές και Χριστιανοδημοκράτες, στην ακύρωση της πρότασης μομφής...

- Πώς αντέδρασαν οι κομμουνιστές ευρωβουλευτές;

- Αλλες ομάδες του Κοινοβουλίου, μαζί κι εκείνη που συμμετέχουμε οι δύο ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, καταθέσαμε άλλη πρόταση μομφής, γενικά κατά της Κομισιόν και όχι μόνο για τα προβλήματα που αναφέρθηκαν, αλλά και για την όλη πολιτεία της Επιτροπής. Αν και την υπερψήφισαν περισσότεροι από 200 ευρωβουλευτές, δεν έγινε δεκτή επειδή, κατά τον κανονισμό, χρειαζόταν να συγκεντρώσει τα 2/3 των ψήφων.

Ομως, απ' όλη αυτή την ιστορία, η Κομισιόν βγήκε σοβαρότατα και τόσο τραυματισμένη ώστε μπορεί να χαρακτηρίζεται στο εξής σαν ένας άταφος νεκρός, που η παράταση του βίου της είναι τεχνητή διατήρηση πτώματος, που μολύνει την πολιτική ζωή των ευρωπαϊκών λαών. Το δεύτερο είναι ότι εκτέθηκαν ανεπανάληπτα. Σ' αυτήν την Ευρωπαϊκή Ενωση, σ' αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στα άλλα θεσμικά όργανα, Κομισιόν και Συμβούλιο, οι εργαζόμενοι της Ευρώπης, όχι μόνο δεν πρέπει να εμπιστεύονται την τύχη των προβλημάτων τους, αλλά, σε εθνική και διακρατική κλίμακα, να οργανώνονται, να αγωνίζονται για ρήξεις και ανατροπή αυτής της πολιτικής, μέχρι τη συνολική ανατροπή, για να ανοίξει ένας άλλος δρόμος για μια άλλη Ευρώπη.

Γ. Ζ.