Με αφορμή τη διακοπή των δρομολογίων του "Παναγία Εκατονταπυλιανή" προς τη Θηρασιά, ομάδα από τους πολίτες της Σαντορίνης και της Θηρασιάς, που ανέλαβαν πρωτοβουλία για τη δημοσιοποίηση του όλου θέματος, με στόχο την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τα προβλήματα των νησιωτών, επισκέφθηκε το μικρό αυτό νησί. Η επίσκεψη τους έφερε αντιμέτωπους με την πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι Θηρασιώτες. Μια πραγματικότητα που έρχεται να αποδείξει το μέγεθος της υποκρισίας και της αναλγησίας που επιδεικνύει η επίσημη πολιτεία για τους ακρίτες του Αιγαίου. Από τη μια μεριά μεγάλα λόγια για τους "ηρωικούς ακρίτες" και από την άλλη αδιαφορία και εγκατάλειψη. Η μόνη φορά που το επίσημο κράτος θυμάται αυτούς τους νησιώτες είναι για να επιβάλει πρόστιμα και να εισπράξει φόρους. Τα παιδιά του Γυμνασίου κάνουν μάθημα σε ένα δωμάτιο σπιτιού (!) δύο επί δύο, με το διαρκή φόβο ότι οι επίσημες αρχές θα ανακαλύψουν ότι δεν πρόκειται για κανονικό σχολείο και θα το καταργήσουν. Παιδιά χάνουν το δικαίωμα συνέχισης των σπουδών τους, επειδή δεν υπάρχει σχολείο και οι γονείς τους δεν έχουν τη δυνατότητα να τα στείλουν στη Σαντορίνη γι' αυτό. Επαγγελματίες έρμαια των οικονομικών συμφερόντων που λυμαίνονται το νησί πνίγοντας κάθε προοπτική ανάπτυξης και προόδου. Νέοι άνθρωποι να ασφυκτιούν ονειρευόμενοι τη μετανάστευση σαν μοναδική διέξοδο. Οικογένειες να εγκαταλείπουν το νησί μαζικά γιατί τα χωριά τους εν έτει 1999 δε διαθέτουν ηλεκτρικό ρεύμα. Ηλικιωμένοι να ριζώνουν πεισματικά στο βράχο, γιατί εκεί τους έσπειρε η μοίρα. Μεγαλεπήβολα έργα να ορθώνονται στο αιγαιοπελαγίτικο τοπίο, με μόνο αποτέλεσμα τα κέρδη των κατασκευαστών τους. (Τρία χρόνια τώρα λειτουργεί ανεμογεννήτρια για παραγωγή αφαλατωμένου νερού, το οποίο και χύνεται στη θάλασσα γιατί οι εμπνευστές του σχεδίου δε μερίμνησαν για την κατασκευή μιας δεξαμενής που θα το συγκεντρώνει την ίδια ώρα που οι Θηρασιώτες πληρώνουν 5.000-6.000 δρχ. για κάθε κυβικό υφάλμυρου νερού που έρχεται από τη Σαντορίνη).

Οσο για το δρομολόγιο που κόπηκε, εκεί το πράγμα φτάνει τα όρια του γελοίου. Η πλοιοκτήτρια εταιρία πρόβαλε ως τώρα τη δικαιολογία την "ετήσια συντήρηση - επιθεώρηση" του πλοίου. Αυτή όμως στις 30 Ιανουαρίου τελείωσε και το βαπόρι πήρε ρότα για αλλού. Ετσι οι Θηρασιώτες πρέπει να είναι ευχαριστημένοι που τα πράγματα θα γίνουν όπως πριν. Τους δόθηκε η υπόσχεση της υπουργού Αιγαίου ότι με ΦΕΚ θα αναγκαστούν άλλα πλοία κάποτε να προσεγγίζουν το λιμάνι. Το αποτέλεσμα είναι όλοι να αναρωτιούνται: Πώς είναι δυνατόν τα υπόλοιπα πλοία να μη διαθέτουν "ελικτικές δυνατότητες" σύμφωνα με την απάντηση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας και με ένα έγγραφο να τις αποκτούν ξαφνικά; Τι δίνει ελικτικές δυνατότητες σε ένα πλοίο, το σκαρί του ή μια υπουργική εντολή; Γιατί αν συμβαίνει το δεύτερο, καλό θα ήταν να μην απασχολούνται τόσο επισταμένα ειδικευμένοι ναυπηγοί με τα πλοία, αφού ένα υπουργικό έγγραφο μπορεί να τους δώσει όλα τα επιθυμητά χαρακτηριστικά. Εκτός αν δε συμφέρει το ΥΕΝ μια σύγκρουση με τους εφοπλιστές και τα συμφέροντά τους, μια και αν τους στεναχωρήσουμε θα κατεβάσουν την ελληνική σημαία από τα καράβια τους. Λες και δεν το κάνουν όποτε η λογική του κέρδους τους το υπαγορεύει. Και οι επιδοτήσεις των δρομολογίων της άγονης γραμμής; Είναι και αυτές ένα χριστουγεννιάτικο δώρο προς τους πατριώτες εφοπλιστές που μας κάνουν τη μέγιστη χάρη να μεταφέρουν με τα σαπιοκάραβά τους εμάς τους ιθαγενείς;

Μια και οι εκλογές έρχονται όπου να 'ναι, καλό θα είναι όλοι αυτοί οι πεισματάρηδες νησιώτες να χορτάσουν με τους εθνικοπατριωτικούς δεκάρικους που θα τους απευθύνουν από άμβωνος και μπαλκονιού οι πολυάσχολοι εθνοσωτήρες μας και να σταματήσουν να ζαλίζουν με τις παράλογες απαιτήσεις τους.