ΑΓΚΥΡΑ.-

Η "επόμενη μέρα" της καταδίκης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν σε θάνατο έχει, εκτός από το συνεχιζόμενο ρεσιτάλ υποκρισίας των ευρωπαϊκών ηγεσιών και τη σχηματοποίηση της αμερικανικής πίεσης για "εξεύρεση λύσης" στα μέτρα της Αγκυρας, και την προσπάθεια από πλευράς του Τούρκου πρωθυπουργού (προσφωνούμενου και "κατακτητή της Κένυας", για να μην ξεχνιόμαστε...) Μπουλέντ Ετσεβίτ να βρει ένα "λεπτό σημείο ισορροπίας" ως προς την αντιμετώπιση των Κούρδων του ΡΚΚ.

Χτες ο Ετσεβίτ μίλησε για ένα νόμο που "πρόκειται να ψηφιστεί προσεχώς" στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση και θα "ενθαρρύνει" τους μαχητές του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) να κατέβουν από τα βουνά και να παραδώσουν τα όπλα τους.

Ο πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετσεβίτ δήλωσε ότι ένας "νόμος περί μεταμελείας", που θα προβλέπει επιεική αντιμετώπιση για τους αντάρτες που θα παραδοθούν και θα παράσχουν πληροφορίες για άλλους αντάρτες, θα περάσει από το Κοινοβούλιο πριν από τη διακοπή των εργασιών του νομοθετικού σώματος για τις θερινές διακοπές, πιθανόν στο τέλος του μήνα.

Ο Ετσεβίτ αρνήθηκε τις πληροφορίες για ρήγμα στις σχέσεις με το ακροδεξιό Κόμμα της Εθνικιστικής Δράσης, το οποίο αντιτίθεται σε παραχωρήσεις προς τους αντάρτες.

"Δεν τίθεται θέμα να αποσυρθεί ή να καθυστερήσει (ο νόμος)", τόνισε στους δημοσιογράφους.

Ο Οτσαλάν, που καταδικάστηκε σε θάνατο για προδοσία, δεν αναμένεται να ευνοηθεί από τη νομοθετική αυτή ρύθμιση.

Αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν "επικρίνει" τη θανατική ποινή σε βάρος του Οτσαλάν και έχουν προειδοποιήσει ότι η εκτέλεσή του θα έχει "αρνητικές επιπτώσεις" στην προσπάθεια της Αγκυρας να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Βεβαίως, πρόκειται για τις ίδιες κυβερνήσεις που αρνήθηκαν να του παράσχουν πολιτικό άσυλο, αλλά η real politik υπαγορεύει τις "αποστάσεις" αυτές - υπάρχουν διάφορες σκοπιμότητες...

Στο μεταξύ η καμπάνια των "παραχωρήσεων" προς τους Κούρδους προβάλλεται ως "αναγκαιότητα" και από Τούρκους αναλυτές. Ο Τούντσαϊ Οζκάν, σχολιογράφος της εφημερίδας "Radikal", έγραψε σε άρθρο που δημοσιεύτηκε χτες πως "το κράτος πρέπει να αναλάβει τα αναγκαία μέτρα για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πολιτών κουρδικής καταγωγής όσον αφορά την (κουρδική) γλώσσα, την εκπομπή και τη μόρφωση (...). Δεν είναι ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, είναι το θέμα πίσω από αυτόν". Ωστόσο αυτή η "διακήρυξη καλών προθέσεων" δεν είναι και τόσο βέβαιο ότι θα βρει απήχηση. Με τα εθνικιστικά πάθη εξημμένα, το ΜΗΡ να καιροφυλακτεί (αφού ήταν η υπόθεση Οτσαλάν που το έφερε θριαμβευτικά στη Βουλή) και τους στρατηγούς να παραμένουν κατά πλειοψηφία σιωπηλοί, αλλά με δεδομένες τις προθέσεις τους, ο Ετσεβίτ θα έχει περισσότερες δυσκολίες κι από τον Τουργκούτ Οζάλ να κάνει οποιεσδήποτε, οσοδήποτε "ασήμαντες" για την εθνική συνοχή, "παραχωρήσεις"...