Αποτέλεσε πραγματικά έναν ξεχωριστό συμβολισμό η παρουσία του Κ. Σημίτη στην προχτεσινοβραδινή δεξίωση στην κατοικία του Ν. Μπερνς, με αφορμή την εθνική επέτειο των ΗΠΑ. Ηταν η πρώτη φορά, μετά το 1993, πουπρωθυπουργός προσήλθε στη δεξίωση της αμερικανικής πρεσβείας και, κατά τη γνώμη μας, καθόλου τυχαία δεν "έσπασε η παράδοση" φέτος. Είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου και ήταν "επιταγή των καιρών" της "νέας τάξης". Φέτος, είναι η χρονιά που η κυβέρνηση Σημίτη έχει αποδείξει περίτρανα ότι έχει μετατραπεί σε γραμματοκομιστή της κυβέρνησης των ΗΠΑ και των εγχώριων τοποτηρητών της. Φέτος, είναι η χρονιά που "τα 'δωσε όλα" στο βρώμικο πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, ήταν η χρονιά της παράδοσης του Οτσαλάν, η χρονιά της επικύρωσης της νέας δομής του ΝΑΤΟ, της έναρξης του ελληνοτουρκικού διαλόγου με αιχμή, μάλιστα, την "τρομοκρατία", υπό την αμερικάνικη καθοδήγηση, κ.ο.κ. Ηταν η χρονιά που φάνηκε πανηγυρικά ότι ο "ανθύπατος" Ν. Μπερνς κάνει πραγματικό κουμάντο και κινεί τα νήματα στις κρίσιμες στιγμές. Δεν μπορούσε, λοιπόν, ο Κ. Σημίτης να μην παρευρεθεί φέτος στη δεξίωση, για τον ίδιο λόγο που έλεγε "γιες" και στα μεγάλα θέματα: να μη δυσαρεστηθούν τα αφεντικά της "νέας τάξης", να μη δώσει αφορμή ούτε καν για "αρνητικά σχόλια"!

Ευτυχώς, η πρωθυπουργική επίδειξη ραγιαδισμού δεν περνά στην κοινωνία και τους εργαζόμενους. Αντίθετα, ολοένα και περισσότερο απομονώνεται.