Για κάποιους προληπτικούς το 13 ταυτίζεται με άσχημα πράγματα και αποφεύγουν να το συσχετίζουν με τις δραστηριότητές τους. Αυτό όμως δεν ισχύει για την Λουντμίλα Ενγκβιστ την κάτοχο του παγκόσμιου ρεκόρ κλειστού στίβου στα 100 μ. μ' εμπόδια. Κατάφερε να ξεπεράσει σημαντικότερα προβλήματα, στις δεισιδαιμονίες θα σταματούσε; Η ρωσικής καταγωγής Σουηδέζα πρωταθλήτρια πριν από 13 μήνες ανακοίνωσε πως έπασχε από την επάρατη νόσο, γεγονός που της στοίχισε την αφαίρεση του ενός μαστού, και έκτοτε υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία.

Παρ' όλα αυτά βρήκε τη δύναμη όχι μόνο να ξεπεράσει τα προβλήματα, φυσικά ή ψυχολογικά, που δημιουργεί μια τέτοια πραγματικότητα, αλλά να επιστρέψει δυνατή και νικήτρια στα ταρτάν. Στο γκραν πρι στίβου που έγινε στη Στοκχόλμη όχι μόνο πήρε την πρώτη θέση στα 100 μ. μ' εμπόδια, αλλά με 12.68 (έκτη καλύτερη επίδοση κόσμου φέτος) εξασφάλισε την πρόκρισή της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που θα γίνει στη Σεβίλλη.

Οι περίπου 30.000 θεατές χειροκροτούσαν όρθιοι για πολλή ώρα την πρωταθλήτρια των αγώνων αλλά και της ζωής. Οταν έμαθε τα άσχημα νέα προέβλεψε πως δε θα μπορέσει ν' αγωνιστεί πριν το 2000. Τελικά, κατάφερε πολλά περισσότερα, ίσως γιατί, όπως δήλωσε η ίδια: "Είμαι μια γυναίκα που θέλει να κατορθώσει απίθανα πράγματα. Και θέλω να δείξω ότι είναι πιθανό να πετυχαίνεις το απίθανο".

Η Ενγκβιστ, εξηγώντας την απόφασή της να επιστρέψει στους αγώνες δήλωσε: "Προπονιόμουν σχεδόν καθημερινά. Η προπόνηση πήγαινε τόσο καλά, ώστε σκέφθηκα, γιατί να μην αγωνιστώ; Δεν μπορώ να κάθομαι μπροστά στην τηλεόραση και να βλέπω τους άλλους να μετέχουν στους αγώνες. Είμαι αθλήτρια. Θέλω ν' αγωνίζομαι. Το σώμα μου είναι καλά προετοιμασμένο όλα αυτά τα χρόνια που γυμνάζομαι και μπορώ ν' αντιμετωπίσω τον καρκίνο". Για να πετύχει και αυτό το στόχο θα υποβληθεί σε δύο ακόμα χημειοθεραπείες και πενταετή ειδική φαρμακευτική αγωγή.