Για το ένσημο, με συμβολική αμοιβή ή ακόμα και χωρίς αμοιβή, θα συναντήσει κανείς ηλικιωμένους εργαζόμενους να δουλεύουν σε διάφορα ξενοδοχεία και άλλες τουριστικές επιχειρήσεις. Μάλιστα, για την ακρίβεια, δεν υποχρεώνονται, αλλά παρακαλούν για να τους πάρουν στη δουλιά έστω και έτσι, μήπως και καταφέρουν να προσθέσουν κάποια ένσημα σε όσα τους λείπουν για να βγουν στη σύνταξη ή να φέρουν πιο κοντά αυτή την ελπίδα. Και δουλεύουν καλύτερα από νέοι, με την ψυχή στο στόμα. Και ας έχουν δουλέψει δεκαετίες ολόκληρες σε διάφορες δουλιές και ας έχουν κάνει τόσα μεροκάματα που θα έφταναν για δυο συντάξεις, αν οι εργοδότες δεν τους "έτρωγαν" τα ένσημα και αν οι εκάστοτε κυβερνήσεις δεν κάλυπταν και δεν ενίσχυαν αυτή την ασυδοσία. Βεβαίως, η κυβέρνηση Σημίτη - και όχι μόνον αυτή - σχεδιάζει με το επόμενο μεγάλο ασφαλιστικό "πακέτο" να απαλλάξει τους εργαζόμενους από αυτό το άγχος, κόβοντας απλούστατα - τουλάχιστον για τους περισσότερους και τους νεότερους - ακόμα και την προσδοκία συνταξιοδότησης και εφαρμόζοντας ως το τέλος και χωρίς αναστολές τη... συνταγή "σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν".

Στην ίδια λογική κινούνται, βέβαια, και άλλοι "σωτήρες" του ασφαλιστικού συστήματος και αλίμονο στους ασφαλισμένους αν δεν αντιδράσουν έγκαιρα και με τη μεγαλύτερη δυνατή ενότητα και αποφασιστικότητα.