Ενα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, με σωστές διαπιστώσεις για την κατάσταση που επικρατεί στο προτεκτοράτο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, στο Κόσσοβο είδε αυτές τις μέρες το φως της δημοσιότητας. Πρόκειται για το άρθρο του κ. Νικολάου Αθ. Αντωνόπουλου, καθηγητή Πανεπιστημίου (εφ. "ΕΣΤΙΑ", 26 Αυγούστου σ. 4η) με τον τίτλο "Ετελείωσε ο πόλεμος εις το Κοσσυφοπέδιο;". Ο κ. Αντωνόπουλος με σειρά παραδειγμάτων αποδείχνει ότι το Κοσσυφοπέδιο έχει μεταβληθεί σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ότι ο "UCK" είναι μια αιμοχαρής τρομοκρατική, δολοφονική οργάνωση, που δρα ανενόχλητη σε βάρος της ζωής, της ελευθερίας και της περιουσίας των Σέρβων, που έχουν μείνει ακόμα στη σερβική αυτή επαρχία.

Είναι βέβαια γεγονός από την καθημερινή ειδησεογραφία ότι οι αναγνώστες του "Ρ" δεν έχουν άλλες αντιλήψεις για την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο και για την τρομοκρατική δράση του "UCK". Αυτό που ίσως χρειάζεται να τονίζεται καθημερινά είναι ότι οι κύριοι και ίσως οι μόνοι υπεύθυνοι για την τρομοκρατία που ασκείται σε βάρος του σερβικού πληθυσμού είναι οι δήθεν απελευθερωτές και εγγυητές της ελευθερίας του Κόσσοβου, οι ηγέτες του στρατού κατοχής, των δυνάμεων της "KFOR".

Από την άποψη αυτή προσφέρει αρκετές πληροφορίες ένα άρθρο Γερμανού, του Ρούπερτ Νόιντεκ, προέδρου της διεθνούς οργάνωσης βοήθειας Cap Anamur, που από μήνες τώρα βρίσκεται στο Κόσσοβο. Ο Νόιντεκ δημοσίευσε τις πραγματικά αποκαλυπτικές πληροφορίες του στην εφημερίδα του Βερολίνου "Ντερ Τάγκες - Σπίγκελ" στις 19 Αυγούστου, με τον τίτλο: "Η γερμανική KFOR σε κρίση". Γράφει, ανάμεσα σε πολλά άλλα ενδιαφέροντα: "Οταν στις 14 Ιούνη - δυο μέρες μετά την είσοδο της γερμανικής KFOR στο Πρίζρεν - ρώτησα τον αντισυνταγματάρχη Ενκε, γιατί δε βάζουν στην τάξη αμέσως τον UCK, όπως προβλέπει η συμφωνία του Ραμπουγιέ, αυτός μου είπε: "Στη συμφωνία με τον γιουγκοσλαβικό στρατό δεν υπάρχει διάταξη για τον UCK". Αυτό δεν είναι έτσι, γιατί τόσο η συμφωνία του Ραμπουγιέ όσο και το ψήφισμα 1244 του ΟΗΕ προβλέπουν τον αφοπλισμό και την εξαφάνιση του UCK. Κατόπιν η KFOR ακολούθησε τον τελείως εσφαλμένο δρόμο νέων διαπραγματεύσεων με τον Ουτσεκά. Υπήρξε μια συμφωνία που το κείμενό της ως σήμερα δεν επιτρέπεται να γνωστοποιηθεί. Γιατί; Διότι προβλέπει και άλλους σάπιους συμβιβασμούς. Για παράδειγμα ότι υπάρχει ένας εσωτερικός κύκλος ενενήντα διοικητών του UCK, στους οποίους επιτρέπεται να διατηρήσουν τα όπλα τους και τους σωματοφύλακές τους, αν και έχει λεχθεί ότι ο αφοπλισμός ισχύει για όλους.

Η γερμανική KFOR ακολουθεί την ωραία θεωρία της "δέσμευσης". Ολες οι δραστηριότητες του UCK και της "Prizren Youth" (μιας μεταμφιεσμένης οργάνωσης νεολαίας του UCK) "δεσμεύτηκαν". Η Prizren Youth έγραψε επιστολή στον διοικητή των γερμανικών τμημάτων, τον Γερμανό στρατηγό φον Κορφ. Ο συνταγματάρχης επί του Τύπου Γέσεριχ δήλωσε την άλλη μέρα ότι προσπαθούν με συνομιλίες να "δεσμεύσουν" αυτούς τους ανθρώπους.

Οι πρώτες συνομιλίες με τον UCK έγιναν στις 15 Ιούνη στο στρατηγείο της γερμανικής KFOR... Η ηγεσία του UCK έγινε δεκτή με όλες τις τιμές και με όλα εκείνα τα όπλα, που δεν επιτρέπονταν πια να φέρουν, γιατί (στις συνομιλίες) επρόκειτο αποκλειστικά για τον τρόπο του τερματισμού της ύπαρξης του UCK σαν στρατιωτικού σχηματισμού.

Τώρα ο Βρετανός διοικητής της KFOR Mike Jackson σχεδόν με μια δόση συμπάθειας για τον αρχηγό του (UCK) Χάσιμ Θάτσι δήλωσε ότι ο UCK έχασε τον έλεγχο στους εκπροσώπους της σκληρής γραμμής μέσα στις γραμμές του. Λάθος. Ο UCK είναι ένας στρατός από ανθρώπους της σκληρής γραμμής, τηλεκατευθυνόμενος από την Αλβανία, από τα αρχηγεία των ανθρώπων της πρώην Σεγκούριμι και από την αλβανική μαφία, η οποία είναι αρμόδια για τις οργανωμένες επιθέσεις - τους εμπρησμούς σπιτιών, τις δυναμιτιστικές καταστροφές των ορθοδόξων εκκλησιών και των φόνων των Σέρβων πολιτών, που προετοιμάζονται και διεξάγονται με όλη την τέχνη... Ο Γερμανός καγκελάριος Σρέντερ στις 24 Ιούλη συνάντησε στο Prizren μόνο τον αρχηγό του UCK Χασίμ Θάτσι... και αυτό είναι άλλη μια καταστροφή και άφησε τον UCK να είναι η μοναδική δύναμη στο Κόσσοβο... Σε συντομία: η δυτική πολιτική έφτασε στο ύψιστο σημείο της αυτοδιάψευσης και στη βαθύτερη κρίση. Το αν θα μπορέσει να απελευθερωθεί μόνη της απ' αυτή (την κρίση), εγώ αμφιβάλλω γι' αυτό".

Αυτά (και άλλα ενδιαφέροντα) πράγματα αναφέρει ένας αυτόπτης Γερμανός μάρτυς και έγκυρος παρατηρητής της κατάστασης, που ενεργεί επικεφαλής μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης, αλλά κάθε άλλο από σερβόφιλος μπορεί να χαρακτηριστεί.

Θ. ΒΟΡΕΙΟΣ