Συζητείται και ψηφίζεται σήμερα στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η αντεργατική οδηγία για την παροχή υπηρεσιών - γνωστή και σαν οδηγία Μπολκεστάιν. Παρά τις προσπάθειες από τις δυνάμεις του κεφαλαίου να παρουσιαστεί σαν «νέα» η παλιά, φραστικά τροποποιημένη, πρόταση, το πνεύμα και η ουσία της αρχικής οδηγίας κινούνται σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση από το αρχικό κείμενο.

Ο «συμβιβασμός», από τον οποίο προέκυψε το κείμενο που τίθεται σήμερα σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια του Σώματος, διατηρεί την «αρχή της χώρας καταγωγής» μεταβάλλοντάς τη φραστικά σε «αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών», αφήνει εσκεμμένα πολλά «γκρίζα» σημεία προς διευκρίνιση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με δεδομένη την αρνητική κατάληξη για τους εργαζόμενους, ενώ συμπληρώνεται από μία ανέξοδη «δήλωση» της Επιτροπής, η οποία θα διευκρινίζει πώς θα επηρεάσει η Οδηγία το εργατικό και το ποινικό δίκαιο, τις κοινωνικές υπηρεσίες και την άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Τέτοιου είδους «δηλώσεις» δεν έχουν καμία νομική υπόσταση, αφού δεν περιλαμβάνονται στη νομοθετική πράξη και φυσικά δεν εξασφαλίζουν τους εργαζόμενους, που θα κληθούν να παραδώσουν τα κεκτημένα τους.

Κατά την πρώτη ψηφοφορία της έκθεσης αναφορικά με τις υπηρεσίες, στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 16 Φεβρουαρίου 2006, στο Στρασβούργο συγκεντρώθηκαν χιλιάδες εργαζόμενοι από όλα τα κράτη - μέλη, απαιτώντας την ολοκληρωτική απόσυρση και όχι τροποποίηση της οδηγίας. Αντί αυτού, οι διαδηλωτές είδαν τόσο τις μεγάλες πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου - ΕΛΚ και Σοσιαλιστές - να την υπερψηφίζουν, κάνοντας λόγο για νίκη των εργαζομένων, αλλά και την ξεπουλημένη Ομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, να συναινεί στο «συμβιβασμό»...

Στην τότε ψηφοφορία η ΝΔ υπερψήφισε την έκθεση, το ΠΑΣΟΚ επέλεξε την αποχή χωρίς να διαφωνεί με τον πυρήνα της οδηγίας, ενώ το ΚΚΕ καταψήφισε, καταγγέλλοντας την προσπάθεια παραπλάνησης των εργαζομένων και την προσπάθεια άλωσης εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.