Από το «ΠΟΝΤΙΚΙ»

Προς το παρόν οι Αμερικάνοι ποιούν την ανάγκη φιλοτιμία και δηλώνουν πως η επιλογή είναι ανάμεσα σε δύο «διαφορετικά» είδη καπιταλισμού. Από τα οποία, βεβαίως, υποδηλώνουν ότι προτιμότερο είναι το δικό τους, καθότι «δημοκρατικό». Κράτα τις σημειώσεις, έχει ενδιαφέρον το μέλλον...

Κράτα στην άκρη και τους ένοχους συμψηφισμούς που επιχειρεί ο Κοττάκης. Ο οποίος πολύ καλά γνωρίζει πως ο πηγαίος αντικομμουνισμός του ηγέτη της Ενωσης Κέντρου και αυτός του ηγέτη της ΕΡΕ είχαν κοινό τόπο εφαρμογής: Τα κορμιά των κομμουνιστών! Οτι θέλει να ξεπλυθεί ο ανιψιός, όπως επιχείρησε να ξεπλυθεί και του αλλουνού ο γιος, είναι αδιάφορο, όταν τα κλομπς και τότε και σήμερα την ίδια δουλιά κάνουν, τον ίδιο εχθρό αντιμετωπίζουν... Εναν αγωνιζόμενο λαό που αμφισβητεί στην πράξη, στο πεζοδρόμιο, την κυριαρχία της αστικής τάξης. Οτι τότε χαρακτήριζαν κομμουνιστικά μιάσματα όσους αντιστέκονταν και σήμερα τους λένε απλά «απειλή για το κράτος του νόμου», δεν αναιρεί το γεγονός ότι όπως και τότε έτσι και σήμερα αυτό που θέλει να προλάβει - και με το βούρδουλα - το αστικό κράτος είναι η ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων, διαδικασία και εξέλιξη αναπότρεπτη, όσο και το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης...

Το παράδειγμα, του κακού μπάτσου που δέρνει και του καλού που κερνά καφέ στο διάλειμμα του ξυλοδαρμού, διδάσκει.

Η προπαγανδιστική τακτική που ακολουθούν οι αστοί της γαλάζιας και πράσινης εκδοχής για την ανατροπή του άρθρου 16 παραπέμπει στη σχέση βούρδουλα - καφέ.

Και οι δύο κρύβουν το κύριο: Οτι επιδιώκεται συνολική ανατροπή στην εκπαίδευση που αφορά σε δύο κρίσιμους όρους: Το «ενιαία» και «δωρεάν» για όλους! Η ίδρυση ή όχι ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι μόνο η άκρη του νήματος για να ξηλωθεί όλο το πουλόβερ.

Ασχετο: Στην Ισταμπούλ, όπου ως γνωστόν κυριαρχεί ο σεβασμός στα δημοκρατικά δικαιώματα, για να πάρεις μέρος σε ανοιχτή συγκέντρωση του Πατριωτικού Μετώπου πρέπει να περάσεις από σωματικό έλεγχο στο μπλόκο που στήνει περιμετρικά της συγκέντρωσης η αστυνομία, η οποία και περιφράζει το χώρο με κάγκελα. Στην αθηναϊκή Ομόνοια, όπου επίσης κυριαρχεί ο σεβασμός στα δημοκρατικά δικαιώματα, εφαρμόζεται όλο και πιο συχνά η μέθοδος των μπλόκων για «αναγνώριση ταυτότητας», περιμετρικά της περιοχής όταν πρόκειται να γίνει κάποιο συλλαλητήριο. Η μέθοδος συνοδεύεται και με αρκετές προσαγωγές στο τμήμα. Ε, σε όλα αυτά θα μπει επιτέλους ένα τέλος! Η λονδρέζικη αστυνομία, πάντα πρωτοπόρα, θα χρησιμοποιεί μια μηχανή συλλογής αποτυπωμάτων, επί τόπου, στο χώρο ελέγχου. Περνάς, αφήνεις το αποτύπωμά σου, γράφει δίπλα ο αστυνόμος «πάει στην τάδε συγκέντρωση» και φεύγεις. Ούτε ταλαιπωρία, ούτε τίποτα. Οσοι ισχυρίζονται ότι η δικτατορία του κεφαλαίου οχυρώνεται, θα μείνουν με την κακεντρέχειά τους. Είναι προφανές πως βρισκόμαστε μπροστά σε έναν καλπάζοντα εκσυγχρονισμό!