«Κοίτα, θεωρώ ότι η παραδοσιακή μουσική είναι ό,τι πιο σπουδαίο υπάρχει. Γιατί δεν υπάρχει ο εγωκεντρισμός του καλλιτέχνη. Είναι μια τέχνη που έχει προκύψει από τη συνεισφορά πολλών ανθρώπων, πολλών γενεών. Είναι η προσευχή των ανθρώπων καθώς βαδίζουν στο χάος της ύπαρξης. Πέρα από αυτό - αν το δεις σε επίπεδο φόρμας - είναι κάτι που έχει σμιλευτεί με τα χρόνια, έχουν φύγει τα περιττά» (ο τραγουδοποιός Θανάσης Παπακωνσταντίνου/ ΤΑ ΝΕΑ).

«Πάντως εμείς μείναμε χαζοί και άναυδοι, να κοιτάμε την αναπαράσταση με τα παιχνιδάκια του γιου του Ευαγγελάτου. "Εδώ ήταν τα πρόβατα;" ρωτούσε, κουνώντας με τα χέρια του τα λευκά προβατάκια. "Οχι, εκεί που έχετε τώρα τα πρόβατα ήτανε τα πτώματα" απαντούσαν οι άλλοι. Αφήστε τα, ένα δράμα...» (η Ντέπυ Γκολέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Την οργή της κοινότητας των Αφροαμερικανών στη Νέα Υόρκη και όχι μόνο, έχει προκαλέσει η δολοφονία του άοπλου 23χρονου μαύρου μελλονύμφου και ο σοβαρός τραυματισμός δύο μαύρων φίλων του, επίσης άοπλων (...) οι τρεις φίλοι επιβιβάζονταν στο αυτοκίνητό τους ύστερα από τον εορτασμό της τελευταίας εργένικης νύχτας του φίλου τους, όταν πέντε αστυνομικοί (...) άδειασαν επάνω στο αυτοκίνητο περίπου 50 σφαίρες (...) τελικώς οι praetoris urbani δε διαφέρουν ούτε στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού» (ο Γιώργος Γκούτσινας στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).