Σ' αυτήν, την ίδια «λαϊκή βάση» στηρίζεται και ο Παπανδρέου για να προβάλει ως «ζήτημα τιμής» την ανατροπή του άρθρου 16. Που σημαίνει πως οι ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δεν πορεύονται απλώς στον ίδιο αντιδραστικό δρόμο, αλλά νιώθουν και σίγουρες ότι έχουν εξασφαλισμένη την αναγκαία λαϊκή στήριξη γι' αυτό. Που σημαίνει πως όσο εσύ, όχι μόνο τους ανέχεσαι, αλλά και τους εγκρίνεις με την ψήφο σου, τόσο αυτοί και θα σε φτύνουν και θα σου ζητούν να χειροκροτάς τον εξευτελισμό σου.
Υπάρχει ένα «ως εδώ!» σ' όλα τα πράγματα. Και τώρα είναι η ώρα για να διακηρυχτεί αυτό με τον πλέον ικανό να γίνει αντιληπτός τρόπο: Κανένας στο σπίτι του! Ολοι στο δρόμο! Κανένας δεδομένος για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Τώρα!
Η πρόταση για τη συγκρότηση παλλαϊκού μετώπου για την παιδεία των λαϊκών αναγκών, δεν είναι αίτημα του αύριο, αλλά ανάγκη του σήμερα.
Κάθε αυταπάτη, κάποτε τελειώνει... Αύριο, θα είναι πολύ αργά.